Piano Ghost (Complete)

Part 8

(Uni) နှစ်ယောက်သား ပြန်လာတဲ့လမ်းမှာ စကားတို့နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် ရှားရဲ့လက်ကို စစ်သွေးတစ်ယောက် ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားလေ၏။

သူ့ကိုလက်သီးနဲ့ထိုးလိုက်တာ ဘာကြောင့်လည်းဆိုတာ ရှားနားမလည်။ ညနေတုန်းကလည်း သူ့ကိုအော်တယ် အခုလည်းသူ့ကိုလက်သီးနဲ့ထိုးတယ်. . . ဒါသပ်သပ်မဲ့အကြီးဆိုပြီးတော့အနိုင်ကျင့်တာများလား. . . . .။

တစ်လမ်းလုံး တိတ်ဆ်တ်နေခဲ့ပြီးမှ အဆောင်ဝတွင် ထပ်ပြီး စစ်သွေး သူ့ကိုငေါက်ငမ်းပြန်သည်။

''မင်း ဘာလို့အဲ့ဒီကိုသွားရတာလဲ မင်းရူးနေလား. . တစ်ယောက်တည်းဘာလို့ထွက်သွားတာလဲ''

ဒေါသအိုးရုပ်နဲ့ သူ့ကိုထပ်အော်လိုက်တာမို့ ရှားခမျာပြောစရာစကားရှာမရ။ ထစ်အနေခဲ့သည်။ သူကအပြစ်လုပ်ထားခဲ့တဲ့သူ မလားလေ။

''ဟို. . . .ဟိုလေ . . . အဲ့ဒီနားက စန္ဒယားတီးသံကြားရလို့ သွားကြည့်မိတာ. . . .''

''အဲ့ဒီမှာဘာမှမရှိဘူး တားလည်းတားမြစ်ထားတယ် . . .နောက်ဆိုအဲ့ဒီကိုဘယ်တော့မှမသွားပါနဲ့ မင်းထပ်သွားလို့ကတော့ငါ ဖာသာ့ဆီကိုတိုင်ပစ်မယ်. . .သွား အထဲဝင်တော့. . . ''

စစ်သွေးက သူ့ကိုအကိုတစ်ယောက်လို ဒေါသတွေအလိပ်လိုက်ထွက်ကာ ငေါက်ငမ်းနေတော့ သူ့ခမျာ တကုတ်ကုတ်နဲ့ သု့နေရာသူပြန်သွားရလေတော့သည်။

ဒါပေမယ့်လည်း စွဲမက်စရာ စိတ္တဇဆန်စရာကောင်းတဲ့အဲ့ဒီတီးလုံးတွေကိုတော့ ရှားလုံးဝမမေ့ဘူးဆိုတာ အမှန်ပင်။

# # # # # # # # # # # # # # # # # # # # #
မသေချာသေးတဲ့အချက်အလက်တစ်ချို့ကိုအတည်ပြုချင်တာမို့ မနက်စောစောမှာ စာကြည့်တိုက်သို့ စစ်သွေးအစောကြီးထွက်လာခဲ့သည်။

စာကြည့်တိုက်အဝရှိ ခုံတစ်ခုပေါ်သို့ထိုင်နေတဲ့ဦးစိန်စိန်ဆိုတဲ့အဖိုးကြီးကတော့ စစ်သွေးကိုမင်္သကာတဲ့အကြည့်နှင့်ကြည့်နေတော့ စစ်သွေးလည်းခြေလှမ်းမြန်မြန်နဲ့စာကြည့်တိုက်ထဲဝင်သွားလေသည်။

*အဲ့ဒီစာအုပ် ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ. . . . . . . . *

စာအုပ်အထပ်ထပ်တွေကိုလှန်လှောရှာသော်လည်း တစ်နေ့ကစာအုပ်နဲ့အတူ ကျောင်းကြီးနဲ့ပတ်သက်တဲ့စာအုပ်တွေအကုန်ပျောက်ခြင်းမလှပျောက်သွားတော့ကား. . . . .