Με Μία Αναπνοή... Ένας Έρωτας!

~ 26. Η αγαπη μπορει να αλλάξει τα πάντα! ~

Στέλλα!

"Γιατί; σε ρωτάω Κώστα... Γιατί τα κάνεις όλα αυτά; Σε εμένα, πως μπορείς ; αφού λες πως με αγαπάς. Γιατί;" συνέχιζα να του φωνάζω και να τρέμω από τα νεύρα μου.

"Στέλλα δεν είχα άλλη επιλογή. Έπρεπε να σου μιλήσω κάπου που θα ήμαστε οι δύο μας. Έπρεπε να σε δω και να σου πω κάποια πράγματα που κανείς δεν γνωρίζει. Ίσως να μου φώναζες και θα είχες δίκιο για όλα. Για μένα όμως μόνο εσύ υπήρχες, το μίσος μέσα μου. Και επίσης ήθελα πολύ ένα φιλί σου." Μου είπε εκείνος και σηκώθηκε όρθιος. Έκανε κίνηση να με φιλήσει και απομακρύνθηκα.

"Φτάνουν τα φιλιά. "

"Δεν με αγαπάς; ξέρεις πως χρειάζομαι την αγάπη σου, την εμπιστοσύνη σου και το χάδι σου." μου έλεγε εκείνος με μια αδύναμη καρδιά. Αυτήν που πραγματικά είχε.

"Είμαι η Στέλλα Κώστα και όχι η Ηρώ. Όμως η αδερφή μου παλεύει με την ζωή της. Και αυτό έγινε εξαιτίας σου."

"Όταν την έβλεπα , έβλεπα εσένα Στέλλα. Εσένα ήθελα. Δεν αρνούμαι τα λάθη μου. Ξέρω πως εγώ της προκάλεσα όλη την δυστυχία της. Εγώ φταίω για όλα , αλλά τα καταλαβαίνω και τα αποδέχομαι. Δεν μπορώ να εμφανιστώ στο νοσοκομείο και να τους βοηθήσω αντί να τους καταστρέψω όπως έκανα πάντα. Εσύ μπορείς να την βοηθήσεις μέσα από εμένα."

"Δεν ξέρω αν μπορώ να δεχτώ κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω Κώστα αν μπορώ να ξεχάσω τα όσα έκανες. Δεν μπορώ να είμαι μαζί σου επειδή έτσι προδίδω την αδερφή μου."

"Έκανα πολλά. Σκότωσα , έκλεψα και φυλακισα. Ναι , μα ποτέ δεν πείραξα κάποιον που δεν έφταιγε. Εκτός από την Ηρώ. Με το να στέκεσαι ξανά στα πόδια σου , να μπορείς να με αγγίξεις εσύ ίδια, εμένα μου δείχνει πως είναι μία ευκαιρία για εμάς. Ακομα και να με χτυπήσεις , εγω θα το δεχτώ και δεν με ενοχλησει απο εσένα."

"Το εμας έχει τελειώσει Κώστα." Του απάντησα και άνοιξα την πόρτα για να φύγω.

Ήταν ξεκλείδωτη. Δεν με κρατούσε κλειδωμένη μέσα μέχρι να με πείσει για την αγάπη του και τα λόγια του.  Μου έδινε το δικαίωμα να φύγω και να τρέξω μακριά. Ή το αντίθετο. Να το μετανιώσω και να γυρίσω στην αγκαλιά του.

Αφού η αλήθεια είναι πως καίγομαι για αυτόν. Με τραβάει αυτός ο άντρας πάνω του σαν μαγνήτη. Σαν να μην υπάρχει άλλος άντρας στον πλανήτη. Σαν να σταματάει ο κόσμος μου στα μάτια του και στην καρδιά του.

"Μην το λες αυτό. Ξέρεις πως δεν το αντέχω. Είναι χειρότερο από θάνατο και φυλακή μαζί." Μου ζητούσε με βουρκωμένα μάτια. Είχε λυγίσει ξανά όπως τότε που έπεσα από το σπίτι.

"Κώστα είσαι ένας φυγας. Γύρνα πίσω και πλήρωσε για όλα όσα έχεις κάνει. Τότε ίσως να το ξανά σκεφτώ. "

"Ποιος σου είπε πως έχω δραπετεύσει από τις φυλακές; " μου είπε και τότε μου τράβηξε την περιέργεια να τον ακούσω.

"Τι θες να πεις με αυτό;" τον ρώτησα εγώ και έκλεισα την πόρτα.

"Δεν δραπέτευσα. Ήμουν αποφασισμένος να μπω στην φυλακή χωρίς να ξέρω πως εσύ είσαι καλά. Ήθελα να πεθάνω για να είμαι κοντά σου. Όταν εμφανίστηκε εκείνη. Πλήρωσε την εγγύησή μου για να βγω από την φυλακή και να την βοηθήσω στα σχέδιά της. Να συμμαχήσω μαζί της για να καταστρέψω τον Αλέξανδρο. "

"Για αυτο με βρήκες; για να μου πεις κατάμουτρα πως θα μας κάνεις ακόμα περισσότερο κακό; μην μου πεις μόνο πως πίστευε σε μία συμμαχία ανάμεσά μας γιατί αυτό θα ήταν γελοίο. Ξεπέρασε κάθε όριο. Όλα αυτά σε έχουν παρασύρει και σε έχουν καταστρέψει." Του ελεγα και δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου.

"Στέλλα άκου με..."μου ζήτησε εκείνος , αλλά εγώ δεν μπορούσα να το ξανά κάνω.

"Όχι δεν μπορώ Κώστα. Αν καταστρέψεις την αδερφή μου θα με βρεις μπροστά σου." Του είπα και βγήκα έξω για να φύγω. Δεν ήξερα καν που βρισκόμουν.

Εκείνος έτρεξε κοντά μου. Με τράβηξε από το χέρι και με έβαλε μέσα.

"Δεν πρέπει να σε δει. Θα σε μεταφέρουν οι άντρες μου όπου θες με μυστικότητα. Δεν γνωρίζει την ύπαρξή σου και δεν θέλω να βάλω εσένα σε κίνδυνο."

"Δεν σε πιστεύω Κώστα. Δεν μπορείς εσύ να δείξεις καλοσύνη σε αυτούς τους ανθρώπους. Δεν το έκανες τόσα χρόνια. Δεν με πείθεις πως φοβάσαι."

"Ναι φοβάμαι. Είμαι αδύναμος και όχι σκληρός όπως δείχνω. Η αδυναμία μου είσαι εσύ. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Και αυτή την στιγμή που μιλάμε μπορεί και να κινδυνεύεις από αυτήν. Εγω ια συνεργαστώ μαζί της , απλα για να την ελέγχω. Για αυτο θα το κάνω. Και ίσως να φανεί πως εγώ σας κυνηγώ ξανά, ίσως να το πιστέψεις και εσύ αυτό. Όμως θέλω να ξέρεις πως ότι και να κάνω , ότι και να γίνω από εδώ και πέρα όλα τα κάνω για σένα. Γιατί σε αγαπώ. Και ξέρω πως με αγαπάς και εσυ. Μόνο εσύ μπορείς να με αλλάξεις. "

"Από ποια;" τον ρώτησα δίχως να ξέρω από που θα μας βρει ο κίνδυνος. "Κώστα ποια πλήρωσε την εγγύησή σου;" τον ρώταγε καθώς αργούσε να απαντήσει.

"Από την Χαρά." Μου είπε εκείνος έτοιμος να σκάσει από τον θυμό του. "Για αυτο σου λέω Στέλλα. Μόνο εγώ μπορώ να σας βοηθήσω αυτή την στιγμή. Πρέπει να με πιστέψεις και κυρίως να γυρίσεις σε εμένα." Μου ζήτησε εκείνος , μα δεν ήξερα τι να του απαντήσω και τι να σκεφτώ εκείνη την στιγμή.

"Θέλω να φύγω." Είπα εγώ γιατί ήθελα να μείνω λίγο μόνη μετά από όλα αυτά.

"Θα το φροντίσω. Μα σ'αγαπώ να το θυμάσαι." Μου είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.