~ 11. Θυμός από έρωτα! ~

1.1K 106 16
                                    

Ηρώ!

Έβλεπα τον Αλέξανδρο να κάνει έρωτα σε μία άλλη γυναίκα και τα δάκρυά μου κυλούσαν ασταμάτητα. Έσφιγγα το λευκό σεντόνι στις γροθιές μου και τα δάκρυά μου έσταζαν εκεί.

Ήταν αυτό που δεν θα άντεχα να δω. Μια άλλη γυναίκα δίπλα του, να τον αγγίζει και  να τον φιλάει. Η καρδιά μου ράγισε και άλλο. Έβαλα το χέρι μου στην καρδιά μου και δεν την αισθανόμουν πλέον.

Πέταξα το λάπτοπ κάτω και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Σκεπάστηκα με το σεντόνι και συνέχισα να κλαίω σιωπηλά.  

"Δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω. Έπρεπε να το κάνω. Θέλω να με αγαπήσεις Ηρώ, θέλω να μείνεις δίπλα μου." Μου είπε χαϊδεύοντάς με.

"Το ότι γύρισα εδώ δεν σημαίνει πως το έκανα με την καρδιά μου . Μην γεμίζεις με ψεύτικες ελπίδες. Ότι και να γίνει θα αγαπώ τον Αλέξανδρο."

"Αφού εκείνος θέλει μια άλλη γυναίκα..."

"Δεν μπορείς με κόλπα και απειλές να κάνεις κάποιον να σε αγαπήσει. Αυτά τα χέρια είναι βαμμένα με αίμα. Δεν θέλω να με αγγίζουν. Έχεις το αίμα του πατέρα μου στα χέρια σου. Των γονιών του Αλέξανδρου."του απάντησα εγώ και το πήρα από πάνω μου.

"Ξέρω πως θα με αγαπήσεις κάποια στιγμή."

"Θέλω να μείνω μόνη μου. Αν έχεις την καλοσύνη μπορείς να με αφήσεις; είμαι κουρασμένη. "

Αλέξανδρος!

Άφησα την μικρή στο σχολείο και πήγα αμέσως στην εταιρεία.

"Χαρά , έλα στο γραφείο μου. " Της είπα εγώ και εκείνη με κοίταζα αμήχανα και σχεδόν απέφευγε να συναντηθεί με το βλέμμα μου. "Σου συνέβη κάτι;" την ρώτησα εγώ και της έπιασα το πρόσωπο. Την κοίταξα καλά - καλά Και ύστερα την άφησα. " στο γραφείο μου αμέσως." Της είπα αυστηρά.

Άνοιξα την πόρτα και την άφησα να χτυπήσει.  Εκείνη με ακολούθησε σχεδόν αθόρυβα. Προσπαθούσε να το παίξει χαλαρή μπροστά μου , αλλά εγώ την είχα καταλάβει. Η ενοχή στα μάτια της έφτανε. Κάτι είχε κάνει. Και όχι κάτι τυχαίο. Ήταν εκείνη , όπου ήρθε εχθες στο δωμάτιό μου και παρίστανε την Ηρώ.

Την κοίταξα χωρίς να της πω τίποτα. Περίμενα τα βλέμματά μας να συναντηθούν πριν πω το οτιδήποτε.

"Με συγχωρείς Αλέξανδρε..." είπε εκείνη με βουρκωμένα μάτια. "Με συγχωρείς. Δεν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο. Ημουν απελπισμένη. Είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Δεν έπρεπε να εκμεταλλευτώ την κατάστασή σου και να παριστάνω μια γυναίκα που δεν είμαι." Μου έλεγε ταραγμένη και κατά την διάρκεια έπαιρνε τα μαλλιά από το πρόσωπό της. " Σε παρακαλώ Αλέξανδρε." Προσπαθούσε να μου εξηγήσει και να δικαιολογηθεί.

Με Μία Αναπνοή... Ένας Έρωτας!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora