Ηρώ!
Στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη για να φορέσω την μάσκα μου. Την έδεσα σφιχτά κάτω από τα μαλλιά μου για να είμαι σίγουρη πως δεν θα λυθεί. Αμέσως άγγιξα την κοιλιά μου με το χέρι μου ελαφρά. Ένας δυνατός πόνος με είχε κυριεύσει, κάτι σαν προαίσθημα. Σχεδόν διπλώθηκα στα δύο. Ανέπνεα και πόναγα φριχτά. Περπάτησα ως το κρεβάτι με τα χίλια ζόρια.
"Θεέ μου!" Είπα εγώ και μετά από μερικά εκείνο πέρασε δια μαγείας. "Μήπως δεν πρέπει να πάω εκεί απόψε. "Αναρωτιόταν η φωνή στο μυαλό μου.
Σηκώθηκα και έφτιαξα το φόρεμά μου. Ήταν ένα μακρύ κόκκινο φόρεμα και με δαντέλα που σχημάτιζε κόκκινα τριαντάφυλλα σε όλος το μήκος του. Η πλάτη μου ήταν ανοιχτή. Έτσι μάζεψα τα μαλλιά μου ψηλά για να φαίνεται. Μέσα στην τσάντα μου έβαλα το τριαντάφυλλό μου. ήθελε να αισθάνομαι εκείνον δίπλα μου και όχι έναν γκριζομάλλη γέρο εκατομμυριούχο, που το μόνο που θέλει είναι να ρίξει μία πολύ μικρότερη γυναίκα στο κρεβάτι για λεφτά.
Δεν θα το έκανα ποτέ αυτό. Όσο και αν τα είχα μεγάλη ανάγκη πλέον. Ήμουν κόρη του πιο γνωστού και πλούσιο άντρα της Αθήνας, μα τώρα αυτήν την περιουσία μου την διεκδικεί άλλος.
Έβαλα τα παπούτσια μου και ξεκίνησα για το σημείο συνάντησης με τον συνοδό μου. Το αυτοκίνητο της εταιρείας που δούλευα με περίμενε ακριβώς από κάτω. Λίγο όμως πριν το πλησιάσω, ένας ανόητος με ακριβό αμάξι πέρασα από τα βρώμικα νερά της βροχής με τόση δύναμη που με έκανε μούσκεμα.
"Είσαι ηλίθιος; "Του φώναξα εγώ με τα νεύρα που είχα.
Εκείνος σταμάτησε μπροστά μου, μα αρνήθηκε να κατεβάσει μέχρι το τζάμι του αυτοκινήτου του. " Νομίζω πως έτσι είσαι καλύτερη από πριν."Μου απάντησε γελώντας.
Εγώ έγινε ακόμα πιο κόκκινη από τον θυμό μου, σχεδόν είχα ξεπεράσει και το χρώμα από το φόρεμά μου. "Ανόητε!" Του είπα εγώ και εκείνος ξεκίνησε το αμάξι του .
Δεν κατάφερα να δω το πρόσωπό του αφού τα τζάμια ήταν φιμέ. Κοίταζα μόνο το βρεγμένο φόρεμά μου και ξεφυσούσα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν είχα ούτε φόρεμα να βάλω , ούτε χρόνο για να αλλάξω. Και με είχε συγχύσει τόσο πολύ που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα από αυτόν. Μπήκα στο αμάξι έτσι όπως ήμουν. Εξάλλου δεν με ένοιαζε. Δεν ήταν και κάποιο σημαντικό ραντεβού. Μόνο δουλειά. Τέσσερις ώρες μέχρι τα μεσάνυχτα. ύστερα φεύγω.
Μόλις με είδε εκείνος αμέσως μου όρμησε σαν λιγούρης. Μου φίλησε το χέρι για να δείξει πως είναι γοητεμένος από εμένα. Το βλέμμα μου έπεσε σε ένα αυτοκίνητο που περνούσε ακριβώς μπροστά μου. Ήταν το ίδιο αμάξι που με έκανε χάλια πριν λίγο. Τώρα ήμουν σίγουρη πως αυτός ο ανόητος θα παραβρισκόταν στο ίδιο μέρος με εμένα. Στο καζίνο.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Με Μία Αναπνοή... Ένας Έρωτας!
RomanceΈνα βράδυ στέκεται αφορμή για την αφύπνιση ενός μεγάλου έρωτα. Ηρώ και Αλέξανδρος, δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και χάθηκαν, κάτω από φιλοδοξίες , ζήλιες και πάθη. Η μοίρα ενώνει τον δρόμο τους μετά από δέκα χρόνια. Η φλόγα της αγάπης τους δεν έσβησε...