Με Μία Αναπνοή... Ένας Έρωτας!

~ 34. Η αγαπη νικητής! ~

Στέλλα!

"Στέλλα τι κάνεις εδώ;" με ρώτησε εκείνος μόλις με άγγιξε και κατάλαβε πως βρισκόμουν στην πραγματικότητα εκεί. Αμέσως κάθισε στον καναπέ χωρίς να πάρει το χάδι του από πάνω μου. "Έγινε κάτι, σου συμβαίνει κάτι; Η Ηρώ είναι καλά;" ρωτούσε ανήσυχος και τότε τον φίλησα κατευθείαν.

Εκείνος ανταποκρίθηκε στο φιλί μου και συνέχισε να με φιλάει με πάθος. Με κοίταξε για μία στιγμή σαν να μην πιστεύει πως είμαι δίπλα του και πως το ζούμε αυτό.

"Δεν μπορεί να είναι αλήθεια."

"Δεν με θέλεις;"

"Είσαι τρελή; όχι απλά σε θέλω, πεθαίνω για σένα. Ξέρεις πως πάντα θα είμαι εδώ για σένα. Στέλλα σε αγαπάω." Μου έλεγε εκείνος και τότε ανέβηκα στα πόδια του.

"Τότε θέλω να μου κάνεις έρωτα Κώστα. Θέλω η πρώτη μου φορά να είναι μαζί σου και θέλω εσύ να είσαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα με αγγίξει." Του είπα και του ξεκουμπωσε το πρώτο κουμπί στο πουκάμισό του.

Εκείνος όρμησε στα χείλη μου με τα δικά του και τα φιλούσε με μανία. Με κρατούσε στην αγκαλιά του σαν να μην θέλει να του φύγω ξανά. Κατέβασε τους ώμους του φορέματός μου και έλυσε την ζώνη στην μέση μου. Με απελευθέρωσε μέσα σε ένα δεύτερο από αυτό και ύστερα με σήκωσε στην αγκαλιά του και με πήγε στην κρεβατοκάμαρά του. Τα χείλη του ταξίδευαν όλο μου το σώμα και δεν το χιρταιναν.

Τον άφησα να μου κάνει έρωτα όλο το βράδυ, να μου μάθει να καίγομαι ολόκληρη και με τα φιλιά του αυτή την φορά. Όχι μόνο με το βλέμμα και το άγγιγμά του.

Ξάπλωσα στην αγκαλιά του και αφέθηκα στα χέρι του για άλλη μία φορά. Τον χάιδευα απαλά και σχεδόν ανέπαφα. Έβλεπα να το απολαμβάνει και να ανατριχιάζει από ευχαριστήσει.

"Δεν μου έχει δώσει ποτέ κανείς κανένα χάδι." Μου είπε εκείνος με ένα αναστεναγμό.

"Δεν φαντάζεσαι πόσο πολύ σε αγαπάω. Για μένα είσαι η αρχή και το τέλος μου." Του είπα και τον φίλησα στα χείλη.

"Θα ήθελα πολύ να μείνεις μαζί μου. Να κοιμάσαι δίπλα μου κάθε βράδυ. Μα ξέρω πως θα φύγεις ξανά από κοντά μου. Και αύριο το πρωί θα με αποφεύγεις ξανά. " Μου είπε εκείνος με παράπονο και πήγε να σηκωθεί πιάνοντας το παντελόνι του.

"Δεν έχω να πάω πουθενά. Δεν πρόκειται να σε αφήσω ξανά Κώστα. Αυτό ήρθα να σου πω. Θέλω να στο αποδείξω με χίλιους δύο τρόπους. "