RUHUMDAKİ MÜHÜR *TAMAMLANDI*

3.BÖLÜM

Merhaba.

Başlama saatinizi yazar mısınız?

Bol bol yorum yapamayı ve beğenmeyi unutmayın lütfen.

İyi okumalar.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Yorgunluktan kırılan vücudum o kadar çok ağrıyordu ki kolumu kaldıracak gücüm dahi yoktu.

Bu yorgunluğumun sebebi ise yarın akşam için bir aile yemek rezervasyonu yaptırmıştı.
Anladığım kadarıyla oldukça önemli kişilerdi.

O yüzden fazlasıyla yorgundum.
Kendimi eve zar zor atmıştım diye bilirim.

Eve gelir gelmez ılık ve rahatlatıcı bir duş alıp üzerime gecelikleri mi giymiştim.

Yalnız kaldığım her an aklım geçmişte yaşadığım anılara gidiyordu.
Sırf bu anılar aklıma gelmesin diye küçük televizyonumu açmış bulduğum bir filmi izliyordum.

Gözlerim yavaş yavaş kapanırken daha fazla direnmeyip odama girdim.

Kendimi yatağa atar atmaz derin bir nefes aldım.
Telefonumdan alarmı kurup komodin'in üzerine koydum.

Daha fazla uykusuzluğa dayanamayıp gözlerimi usulca kapattım.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Sabah alarmın sesini duymamla uyanmam bir oldu.
Her zaman böyle olmuştu hiç bir zaman alarmı erteleyecek kadar rahat bir hayatım olmamıştı.

Bugün haddinden fazla yoğun olacağı için zor bir gün beni bekliyordu.
Hızla yatağımdan kalkıp lavaboya girdim.
İşlerimi halledip geri odama döndüm.

Siyah dar paça pantolonumu bacaklarımdan geçirip kırmızı kısa kollu tişörtümü de üzerime geçirdim.

Her sabah olduğu gibi kolyemi de boynuma takıp saçlarımı öne getirip sıkıca tepeden at kuyruğu yaptım.

Zaman kaybetmeden evden çıkıp restaurant'a gitmek üzere yola koyuldum.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Arından:

Karşımda ki ıslak sıçanlara baktım.
Üçü de benim için ayrı değerliydi.

Ahves ne kadar dıştan sert görünse de aslında oldukça merhametliydi anneme çekmiş bu konuda kesinlikle

Arca tam baş belası bir kız kardeş.
Ne kadar benden korksa da kıyamıyordum ona.
Anneme hiç bir şekilde karışmıyorum zaten o işi babam çok güzel hallediyordu.

Ama Arcaya karşı oldukça tutumun sertti. Doğruyu söylemek gerekirse onu bir başka erkeğin yanında düşününce bile kıskançlık baş gösteriyordu içimde.

En küçük kardeşim Baray tam bir inattı bir de yaramaz hiç yerinde durmayan bir çocuk.
Benden korktuğu için yanımda rahat dursa da kaç kere okulda kavga ettiği için kızdığımı bile hatırlamıyordum.

Arca beni görmesiyle ıslak kıyafetleriyle sıkıca sarıldı bana.
Üstüm ıslandığı için sinirlensem de bir şey dememiştim ve kollarımı ona sarmıştım.

"Abi seni çok özledim ya. İyi ki de geldin ya yoksa bu iki yamyam beni gebertecekti zor kaçtım."

deyip bana sırnaştı.

Yandan bir sırıtmayla ona bakıp tekrar yüzümü ifadesiz tutup kapı önünde bekleyen sıçanlara döndüm.

"Ben size ne dedim bir daha Arcaya karışırsanız ikinizi de balkondan aşağıya sarkıtırım demedim mi?"

Ahves'in konuşmasıyla ona döndüm.
"Abi bu sefer bize kızma. Arca eve gelmeden önce erkek bir arkadaşının yanındaydı hem de yan yana "
Ahves'in dedikleriyle kaşlarımı çatıp yanımda bana kedi gibi sırnaşan kardeşime baktım.

"Duyduklarım doğrumu Arca hanım? "
"Abi yemin ederim ki okuldan arkadaşım.Okul çıkışı eve yürüyerek geldiğim için o da bana eşlik etti. Çok iyi çocuktur hiç kötülüğü dokunmaz, hem tanısan seversin " diye bütün kelimeleri bir çırpıda sıralamıştı.

"Yeter! Sus tamam, ama bir daha görürsem ya da duyarsam Arca seni de bunların yanında sarkıtırım. "

Arca usulca kafasını sallayıp diğerlerinin yanına gitti.

Arca ve annem bizim hayatımız da ki tek paylaşılması güç varlıklardı.

Çok değerli iki taştı onlar.

Kendimi rahatça koltuğa atıp babam ve anneme baktım. Bizi hiç takmamış her zaman ki gibi ufak tartışmalarına devam ediyorlardı.

Bizim üç sıçan koltuğa oturacağı an annemin bağırmasıyla hemen geri doğruldular.

"Sakın! O kıyafetlerle oturayım demeyin. D
Gidip hemen üzerinizi değiştirin ve bir daha sizi bu halde evin içinde görmeyeyim " diye söyledi.

Üçü de çaresizce  arka arkaya sıralanıp merdivenlere ilerlediler.

Yukarı çıkan Baray'ın söylemelerini çok net duyuyordum.

"Hay ben böyle işin var ya gelen vuruyor giden vuruyor, ne bu ya azar işitmeye mahkumuz resmen. "

"Çok konuşma lan beni de oraya getirme Baray"diye arkasından bağıran babama baktım.

Hiç değişmemişti. Ne anneme karşı ne de bize karşı hep aynı tutumdaydı.
Sinirlenince yanından kaçarsın ama severse de sevgisini sonuna kadar hissedersin.

"Oğlum."
"Efendim anne."
"Bugün gitme burada kal yarında yemeğe çıkarız olur mu? "

"İşlerim var anne kalamam. " anneme baktığımda yüzü asılsa da pes etmeye niyeti yok gibi görünüyordu.

"İşlerin bizden önemli yani.
Ben ne ara bu kadar iş kolik bir çocuk yetiştirmişim aklım almıyor hâlâ. Babası ne ki kendisi de o olsun.
Bugün burada kalmazsan sana kırılırım bilmiş ol beni üzmek istiyorsan git tabi " deyip arkasına yasladı.

Tam bir melekti ama bizi nasıl yola getireceğini çok iyi biliyordu.

"Tamam anne kalacağım ama yarın öğle yemeğinden sonra giderim haberin olsun. "

"Tamam oğlum tamam yarın gidersin. "deyip babamın yanından kalkıp yanıma geldi ve oturdu.

Kolumu omzuna sarıp kendime çektim.
Mis kokan saçlarını öpüp babama döndüm.

Haddinden fazla sinirleniyordu bizim annemize karşı olan yakınlaşmalarımızı. Sırf babamı daha çok sinir etmek için anneme normalden daha çok babamın gözüne sokarcasına davranıyorduk.

"Lan var ya amacın beni sinirlendirmek mi, çek ellerini karımdan, Hazan sen de yanıma gel hemen "diye sinirle söylendi.

"Uruğan saçmalama. Hem her gün senin yanındayım özlüyorum oğlumu. Yanına da gelmeyeceğim."

Kendimi tutamayıp gülerken babam sinirle ayağa kalkıp annemin de kolundan tutup ayağa kaldırdı.

Onlar tartışa tartışa yukarı çıkarken ben de burada ki odama çıktım.
Odama girip direk banyoya ilerledim.

Soğuk suyu tenimde hissederken bedenimi titretmesini seviyordum.
Hızlı bir duşun ardından odama girip eşofman takımımı giydim.

Çift kişilik gri saten örtüyle örtülü yatağıma girdim.

Yarının bana ne getireceğini bilmeden
Gözlerimi belki de son huzurlu uykuya kapattım.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Evet bölüm hakkında ki yorumları alayım.

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Görüşmek üzere kendinize iyi bakın.