27.BÖLÜM

14.7K 774 147
                                    

Merhaba.

SORU:
Hayatta elde etmeyi en çok istediğiniz şey.

Bildiri!!
Bu dünya da kimseye güvenme fazla;
Gölgen bile seni karanlıkta terkettikten sonra...
(İbn Teymiye)

Bu bölümü CemreNurKaraca ya ithaf ediyorum.

Hatalarım varsa Affola.

İyi okumalar.

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Arın'ın yanına gittiğimde kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu.
Usulca karnımı ovalayıp kollarımı karnımın izin verdiğince beline sardım.

"Niye çattın kaşlarını yine."
"Kimdi o adam?"
"Bilmem tanımıyorum çarpıştık özür dileyip gitti."
"Bir şey oldumu, canın acıdı mı?"
Seviyordum bu adamın üstüme titremesini.

Ellini tutup göbeğimin üstüne koydum.

"İyiyiz biz."diyip yanağını öptüm.

"Hadi güzelim daha fazla ayakta kalma hemen halledip gidelim."

Ufak bir tebessüm edip yönlendirmesine izin verdim.

İçeriye girdiğimizde bir anda tüm çocuklar Arın'ın yanına toplanmış sevinçle konuşuyorlardı.

"Hoşgeldin Arın abi, bak bana aldığın elbiseyi giydim güzel olmuş mu?"
Altı,yedi yaşlarında ki bir kız çocuğunun konuşmasıyla şaşkınlıkla onu dinledim.

Arın tek dizinin üstüne eğilip kızın saçlarını öptü.
"Çok güzel olmuşsun Ecrin."
Küçük kız gülerek Arın'a sıkıca sarılıp yanağını öptü.

Arın çocuklara bakarken gözlerinin içi parlıyordu resmen.

Bu adamdan çok güzel baba olurdu.

Bir anda içeriye ellerinde kolilerle gelen korumalara baktım.
Arın yavaşça ayağa kalkıp korumalara bir kaç şey söyledi.

Tüm çocuklar korumaların başına toplanıp hediyelerini almak için sıraya girdiler.

Arın Ecrin'in kulağına bir kaç şey söyleyip yanıma geldiler.

"Güzelim bu benim karım Işıl."
"Merhaba Işıl abla, karnın kocaman
Yoksa bebek mi var?" diye merakla sordu.
Karnıma dikkat ederek yere eğildim.
"Evet güzelim bebek var hem de üç tane."

"Gerçekten mi?"
Kafamı olumlu anlam da sallayıp yanağını öptüm.

"Ecrin hadi sen de arkadaşlarının yanına git biz birazdan geleceğiz."
"Tamam Arın abi."diyip hızla arkadaşlarının arasına karıştı.

"Bu kadar çocuk seni nereden tanıyor Arın."
"Ayda bir kere mutlaka geliyorum.
Her hafta da korumalardan biriyle çocukların tüm ihtiyaçlarını karşılatıyorum."

"Kendine bir kere daha aşık ettin."
Beklemediğim bir anda hızla dudaklarıma küçük bir öpücük bırakmış ve geri çekmişti.

"Ne yapıyorsun Arın o kadar kişi içinde."diye sinirle söylendim.

Beni hiç takmadan yukarıya çıkan merdivenlere doğru ilerletti.

"Peki Ecrin seninle daha yakın gibiydi."
"Ecrin'i ben buldum.
Sokakta az kalsın eziliyordu.
Ailesi yok."

"Sen de istersen Ecrin'i evlat edinelim mi güzelim."
"İsterim bir tane daha kızımız olur.
Bebeklerimize abla olur.
Onları korur kollar.
Ama asla ona evlatlık olduğunu hissetirmeyelim."

RUHUMDAKİ MÜHÜR               *TAMAMLANDI*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin