RUHUMDAKİ MÜHÜR *TAMAMLANDI*

5.BÖLÜM

Merhaba.

Oldukça uzun bir bölüm sizi bekliyor.

İyi okumalar.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Burak."
"Efendim abi."
"Restaurantta ki kızı,Işıl Kozan'ı araştır hakkında ki her şeyi eksiksiz bir şekilde istiyorum. Ailesi,kaldığı yer,geçmişi aklına gelebilecek her şeyi hemde. " diye isteğimi belirttim.

"Tamam abi iki saate elinde olur." deyip geri yola döndü.

Yemekten ayrılalı çok olmuştu.
Şuan saat bayağı geçti ve ben anca eve gidiyordum.

Kendimi ne kadar işe vermek istesem de bir türlü aklımdan çıkmayan kız yüzünden sinirlenip işi bırakıp şirketten çıkmıştım.

Araba bahçe kapısından içeriye girdiğinde toparlanıp arabadan indim.

Hızla eve geçip odama çıktım.
Zaman kaybetmeden hızlı bir şekilde duşa girip üzerimi değiştirdim.

Saçlarımın ıslaklığını havluyla alıp odadan çıktım.
Aşağıya indiğimde kendime sert bir kahve yapıp salonda ki büyük pencerenin önüne geçtim.

Evde fazla vakit geçirmezdim. Çoğu zamanımı şirkette geçirirdim.
Eve sadece uyumak için uğruyorum desem yalan olmazdı.

İçki ve sigarayla hiç işim olmamıştı şimdiye kadar.

Kendi canıma ve bedenime zarar vermem hiç akıl kârı değildi.

Bu söylediklerim sadece kendi canım için geçerliydi.
Kesinlikle ölmeyi hak eden piç kuruları için geçerli değil.

Düşüncelerimi bölen Burak'ın içeri girmesiydi.

"Hallettim mi Burak? "
"Evet.
Buyur bu da dosyası. Başka bir isteğin var mı?" diye sorup dosyayı bana uzattı.

Mat,siyah dosyayı elime alıp Burak'a döndüm.
"Yok sağol."
"Bir şey değil abi iyi akşamlar."
Kafa sallayıp elimde duran dosyanın kapağını açtım.

Her okuduğum satırda kalbime bir ağırlık oturduğunu hissettim.
Ne yaşamıştı bu kız böyle. O kadar güçlüydü ki hayran olmamak elde değildi.

Ona bu kadar şeyleri yaşatan kişileri bulup en can alıcı işkenceleri yapmamak için zor tutuyordum kendimi.

Şimdiye kadar sevgilisi olmamıştı.
Bu durumu asla garipsemiyordum.
İnsan önce sevgiyi tadacaktı ki sevecekti.
Ne çocukluğunu yaşamış ne de sevgisi görmüş.

Ama yemin ederim ki o içinde ki çocuğun kendi ellerimle büyütecektim.
İçinde ne kalmışsa benle yaşayacaktı.

Hiç tatmadığı sevgiyi tattıracaktım.
Ona aile olacaktım ve ona bu sevgiyi iliklerine kadar yaşatacaktım.

Biraz zor olacaktı ama yapacaktım.
En kısa zamanda ben ona o da bana ait olacaktı.

Elimde ki dosyayı sinirle kapatıp yukarıya çalışma odasına çıktım.
Dosyayı odama bırakıp geri çıktım.
Yatak odama girip yatağıma girdim.

O kız benim yanımda olana kadar ya da onun yarasını sarana kadar rahat bir uyku yoktu bana.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Eve gelir gelmez duş almış ve yorgun bedenimi yatağa atmıştım.

Şuan aklımda tek Arın Kandemir vardı.
Neden aklımı bu kadar kurcaladığını bilmiyordum.