Wattpad Girls (Book 1 of Writer Trilogy)

Chapter 55

Chapter 55

The Marriage Contract

WREN

Nakaupo ako sa dinner table, may suot ako na yellow sunflower dress with cross lace around my neck and low-cut black converse with high white socks. Pinapanuod ko ang magulang ko na nakikipag-usap kay Miles at sa magulang niya tungkol sa kanilang negosyo at showbiz work.

I glanced at the time on my wristwatch and I rolled my eyes. The pace of our dinner moved slower each minute passes by. Gusto ko nang makaalis at tumakas sa mga ganitong okasyon dahil madalas ang magulang at ang dalawa kong panganay na kapatid na si Wanda Evelyn at Wilsen Eriko lang ang nakikinabang sa kanilang usapan.

I—on the other hand—spent the entire time tapping on my phone underneath the table, writing a new update for my readers.

The reason why we escape reality it's because it never turns out the way you want it, unlike in a fairy tale, anything can be possible, you can make anything happen. Imagination had been our escape while we're trap in the hard truth of reality.

However, when I close my eyes, it's full of life; and when I open my eyes, I see the universe.

"Kumusta ka na, Wren?"

Patuloy lang ako sa akin pagtatype sa hawak kong phone, my words flowing endlessly, it keeps coming and going while ignoring everything else around me.

"Give me the phone, Wren."

Hindi ko sila naririnig dahil masyado akong tutok sa ginagawa kong update. Sa kadahilanan nito ay nagulat ako nang may humablot ng phone ko.

"Daddy!"

"Enough with your chatting and electronics. Your Tita is asking you a question."

"I wasn't chatting, gumagawa ako ng bagong update! Mawawala ang progress ko kapag hindi ko 'yan na save!" Depensa ko, nasilayan ko ang dalawa kong kapatid na nakayuko at hindi makatingin sa akin.

"No! You should focus on the conversation instead of your Wattpad fanatics!"

I was torn apart nang makita kong pinatay ni Daddy ang hawak akin phone. Nawala ang buong chapter na pinaghirapan at pinag-isipan ko.

Those are my treasures lost to the sea in just one click.

Mas lalo lang ako nagalit sa ginawa niya. I can't believe this! Naghalukipkip ako at sumandal sa akin silya, kinakagat ang labi ko habang pinipigilan ang pagmumuo ng akin mga luha.

"But I love Wattpad and my readers..." Bulong ko sa sarili ko.

May naramdaman akong kamay na hinihimas ang akin likod upang mabigyan ako ng ginhawa. Tumingala ako sa pinanggalingan ng kamay at nakita ko si Miles na nakatitig sa akin, serioso ang kanyang ekspresyon at nagtitiim ang panga niya.

"Magagawa mo rin isulat ang nawala na, baby." Bulong niya sa tainga ko. "Hindi naman mawawala readers mo. Nandito lang sila para sa baby ko."

Natawa na lang ako at umiling-iling. Just hearing him say 'baby' made me laugh. Miles really has a weird way to cheer me up.

"Wren, I think you should start becoming friends with our friends' daughters." Suhestiyon ni Mommy, nakahawak sa kutsilyo at tinidor gamit ng dulo ng kanyang daliri habang hinahati ang beef steak. "Kendra is a nice girl. Bakit hindi mo siya kinakaibigan?"

"I already have friends, Dad." Nagtitimping sagot ko, napapahigpit ang kapit ko sa hawak kong wine glass. Konting lakas pa, baka mabasag ko na ito. "I'm capable of choosing my own friends."