Perimus is één van de grootste rijken die de wereld kent. Het is het mystieke middelpunt van de aarde; daar waar draken verhandeld worden, mensen van over de hele wereld bijeen komen, waar kusten zijn met honderden machtige schepen en fortuinen kunn...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Alle zeegoden! Theo!'
Kissa omhelsde hem stevig toen hij, verwilderd en bebloed, vol blauwe plekken, het veld af liep.
Hij lachte. 'Ik heb het gehaald.'
'Ja!'
Kissa liet hem los, Job klopte hem op zijn rug, Ra omhelsde hem stevig en Rudy glimlachte misschien wel voor het eerst sinds Kissa hem kende.
'Ik dacht dat ik dood zou gaan.' Zei hij. 'Vooral toen dat ei uit mijn handen glipte.'
'Iedereen dacht dat je dood zou gaan.' Zei Job. 'Volgens mij hebben een paar mensen zoveel op jou gewed dat ze nu blut zijn.'
'Beter.' Zei Theo. 'Eigen schuld.'
'We moeten het vieren.' Zei Ra. 'Iedereen gaat de stad in. Het toernooi is toch al bijna voorbij.'
'Ja.' Theo knikte. 'Ik ga mijn draak terugbrengen en eh-' hij gebaarde naar het bloed op zijn gezicht, 'nou ja, ben zo terug.'
'Ik help wel.' Zei Kissa, die achter hem aan liep naar de kandidatentent.
Het was er best druk. Minstens drie leerlingen lagen stilletjes en gewond op de bedden achter de gordijnen, twee werden er op dit moment verbonden en geholpen en anderen drentelden hier slechts rond om hun overwinning of verlies in zich op te nemen. Iris was er ook. Ze kneep Theo in zijn schouder toen hij binnen kwam.
'Geweldig gedaan.' Ze glimlachte trots. 'Beter dan de meesten hier.'
'Ja, eh- bedankt, auw.' Hij wurmde zijn schouder los. 'Volgens mij heb ik mijn sleutelbeen gebroken.'
'O, sorry - dat zal ik wel even verbinden, als je even mee loopt...'
Kissa bleef alleen achter. Ze wist niet waar Nova was, maar wist eigenlijk ook niet of ze haar wel wilde zien. Haar ogen gleden door de ruimte. Elias zat verderop.
Ze had hem de hele dag ontlopen. Hij had vlak voor Theo van Reina gewonnen en er niets meer dan een gescheurde lip aan over gehouden. Kissa had hem niet opgewacht na zijn overwinning; ze had koud liggen toekijken vanaf de tribunes hoe zijn vrienden hem omhelsd hadden en nadat hij de kandidatentent in geglipt was, had ze hem niet meer gezien. Hij zag er aardig opgelapt uit; de modder was van zijn uniform gehaald, zijn haar zat weer netjes en zijn gescheurde lip bloedde niet meer. Hij zat op één van de bedden. Dorian praatte tegen hem aan, maar hij zei weinig terug; hij bekeek haar met een vlak, ietwat verbeten gezicht.
Kissa keek weg.
'Hé, Kissa.'
Karim dook naast haar op. Hij was de hele dag in de weer geweest om alle kandidaten voort te helpen.
