Έρωτας, Αναρχία και Πυρομανία [ʟ.ᴀ.ᴘ]

🌹1🌹

Εισαγωγή

Έχεις νιώσει ποτέ λειψός και ότι το 'είναι' σου χάσκει όταν βρίσκεσαι μακριά από συγκεκριμένα άτομα;

Την φιλία πέρα από την σημασία της λέξης, την έχεις βιώσει ποτέ σαν συναίσθημα; Αυτό το έντονο συναίσθημα. Αυτή τη φιλία που συνεπάγεται με τον όρο οικογένεια. Την φιλία που ζεις και αναπνέεις μέσα από αυτή.

Έτσι ήταν και αυτές. Δεμένες και εξαρτημένες η μια από την άλλη όπως ο οργανισμός μας από το οξυγόνο για να ζήσει. Δεν ένιωθαν φίλες. Ένιωθαν αδελφές. Το μόνο που τους στερούσε αυτή τη συγγένεια ήταν ένα DNA.

Ανδριάνα το πιο γλυκό πλασματάκι. Μια ήρεμη και γαλήνια μορφή που ήξερε να φυλάει καλά το αγρίμι μέσα της. Ήταν εκεί, βράχος κάθε φορά που τα έκανες σκατά για να σου πει:"Μπράβο πάλι σκατά τα έκανες!".
Αρκετές φορές στον κόσμο της. Οκ σχεδόν πάντα. Συζήτηση π.χ. για νύχια και αυτή γελούσε ακόμα για ένα αστείο που ειπώθηκε πριν μισή ώρα. Τρέλα με την αστροφυσική και είχε μια αίσθηση του χιούμορ....ΠΑΓΑΚΙ
Ψηλή, μελαχρινή και πολύ αδύνατη. Με πράσινα μάτια που ήξεραν να κρύβουν καλά τον πόνο που ένιωθε και αυτό προσέδιδε περισσότερο στο όλο μυστήριο που εξέπεμπε η παρουσία της.

Μαριλένα το δυναμικό μέλος της τριάδας. Η καλύτερη σύμβουλος. Είχε πάντα μια λύση για κάθε πρόβλημα. Αν και νέα είχε μια σοφία και τα λόγια της πάντοτε μετρημένα και αντικειμενικά για κάθε περίσταση. Ρεαλίστρια μέχρι το κόκκαλο και σκληρή όπου επιβαλλόταν. Είχε μάθει να ζει μέσα στην κακία του κόσμου και μέσα από αυτό το πόλεμο καλού-κακού βγήκε επωφελημένη και έτοιμη να αντιμετωπίσει την απάθεια και την ωμότητα των ανθρώπων.
Τόσο μα τόσο μπητς (με την καλή την έννοια) ενώ ορισμένες φορές χαριτωμένη μέχρι αηδίας και όμορφη σαν πορσελάνινη κούκλα. Ψηλή (στυλ κολόνα της ΔΕΗ) με κατάμαυρα μαλλιά και σκούρα καστανά μάτια.

Ιωάννα ευαίσθητη και αγαθή. Χαζοχαρούμενη πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Χωρίς διαλείμματα για ξεκούραση. Εκδηλωτική και ενθουσιώδης. Χαίρονταν με την χαρά των κολλητών της πολύ περισσότερο από ότι οι ίδιες μόνο και μόνο που τις έβλεπε να χαμογελούν. Αυτό της έφτανε για να είναι χαρούμενη.
Όσο για τη μπούρδα κάτω από τη γλώσσα την είχε. Άμα δεν έλεγε τουλάχιστον μια τιτανοτεράστια βλακεία την ημέρα η κατάσταση ήταν εξαιρετικά ανησυχητική.
Το στρουμφάκι της παρέας. Ενάμιση μέτρο πάνω από τη γη και και κάτι πόντοι μπόνους. Καστανομάλλα σε αντίθεση με τις άλλες δύο και δυο γκριζοπράσινα παιχνιδιάρικα μάτια κοσμούσαν αυτό το διαβολικό προσωπάκι. Το σώμα της φωτιά-όπως έλεγε η Μαριλένα- ,γεμάτο καμπύλες.

Τρεις απλές συνηθισμένες κοπέλες που η καθεμία είχε κάτι ξεχωριστό μέσα της. Κάτι που αργά ή γρήγορα θα έβγαινε στην επιφάνεια. Κάτι που μας κάνει να αναρωτιόμαστε: "Μήπως αυτά δεν ήταν τα μόνα τους χαρακτηριστικά;" , "Μήπως ήταν τίποτα περισσότερο από απλές κοπέλες με συνηθισμένες βαρετές και ανούσιες ζωές;"

Ωω ναι, γιατί η μοίρα είναι ανυπόφορα αναποφάσιστη και εθισμένη στο να σε φέρνει αντιμέτωπο με τους χειρότερους σου εφιάλτες. Και άλλοτε απλά σου προσφέρει απλόχερα τα πιο μοναδικά και αξιοζήλευτα όνειρα.

Κάθε λεπτό, κάθε επόμενη στιγμή είναι άγνωστη και επιφέρει ελπίδες ή καταστροφές. Τα γνωστά παιχνίδια της μοίρας που σε οδηγούν χαμηλά ή ψηλά.

Η μοίρα και το μέλλον είναι ύπουλα όντα. Δεν μπορείς να τα προβλέψεις για να τα αλλάξεις.

Ή μήπως προλαβαίνεις να τα ανατρέψεις;;; Μπορείς άραγε να πάρεις τα ηνία και να κατευθυνθείς εκεί που γουστάρεις εσύ και μόνο εσύ;;;

Αλήθεια αυτές οι τρεις κοπέλες πως θα χειριστούν τα κόλπα της μοίρας;;; Θα ριψοκινδυνέψουν το σίγουρο, σταθερό και ευνοϊκό παρόν για ένα αβέβαιο γεμάτο ανατροπές μέλλον;;;

Τι είδους παιχνίδια θα παίξουν με τη μοίρα;;; Θα είναι ευχάριστα;;;;

______________________________________

Καινούρια ιστορία!!!

Ματς μουτς
Άννυ