🌹37🌹

403 39 74
                                    

Ανδριάνας(Άριας)POV

"Οι βότκες κόκα κόλα στις κοπέλες απέναντι.", φωνάζει η Βασιλική δίνοντας μου ένα δίσκο με ποτά για κάτι τσακλοκούδουνα που στριγκλίζουν και γελούν σε σημείο που παρά την δυνατή μουσική μπορείς να τις ακούσεις.

Αφήνω με προσοχή τα ποτά τους και γυρίζω πίσω στη μπάρα για να πάρω την επόμενη παραγγελία. Ειλικρινά όποιος λέει ότι η δουλειά σερβιτόρας σε μπαρ είναι εύκολη το λέει πολύ απλά επειδή δεν το έχει κάνει. Προσπαθώ ταυτόχρονα να περάσω ανάμεσα από ιδρωμένα κορμιά που λυκνίζονται στον ρυθμό της εκκωφαντικής μουσικής, να σερβίρω τους πελάτες όσο πιο γρήγορα μπορώ και να βγω και ζωντανή από το πλήθος.

Γυρίζω πίσω στη μπάρα για να πάρω την επόμενη παραγγελία και μόλις η Βασιλική μου δείχνει το τραπέζι στο οποίο πρέπει να την πάω αναστενάζω απελπισμένη και στριφογυρνώ τους βολβούς των ματιών μου αρνούμενη να πιστέψω πως στο τραπέζι που με στέλνει κάθεται ο κυρ-Τζέισον και η μαγκιά-κλανιά παρέα του με αυτό το και πολλά βαρύ υφάκι.

"Μάντεψε!", φωνάζω χαρωπά κοντά στο πρόσωπο της Βασιλικής για να με ακούσει.

"Αυτή η παραγγελία είναι όλη δική σου!", συμπληρώνω, της δίνω ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο και της αφήνω στα χέρια τον δίσκο.

"Ζήτησαν εσένα. Βασικά σε ζήτησε.. ο ψηλός, αδύνατος με τα γαλάζια μάτια και τα ξανθά μαλλιά που λάμπουν κάτω από το φως....αχχχ.", ονειροπολεί.

"Να του πεις πως πέθανα, πάω λάτζα.", της χτυπώ απαλά τον ώμο και φεύγω.

Για όλη την υπόλοιποι βραδιά αναλαμβάνω την λάτζα και μοιράζω ελάχιστες παραγγελίες για να αποφύγω όσο το δυνατόν περισσότερο να τον συναντήσω από κοντά καθώς σερβίρω.

Οι ώρες περνούν, παραγγελίες έρχονται και φεύγουν, ποτήρια, τασάκια πλένονται και η βάρδια μου φτάνει στο τέλος της. Βγάζω την μικρή μου μαύρη ποδιά και την αφήνω σε ένα από τα ράφια της αποθήκης. Φορώ το μπουφάν μου, αποχαιρετώ τα παιδιά που συγυρίζουν και βγαίνω έξω για να περιμένω τον αδελφό μου να φύγουμε, να πάμε επιτέλους στα κρεβατάκια μας.

Στέκομαι ακριβώς έξω από την πόρτα του μαγαζιού και περιμένω χτυπώντας ανυπόμονα τις άκρες των παπουτσιών μου μεταξύ τους τον Γιώργο να φανεί, ο οποίος σίγουρα έχει πιάσει την κουβέντα ως συνήθως με την Βασιλική ή με τον Κωστή τον dj και θα βγει έξω του Αγίου Ποτέ.

Έρωτας, Αναρχία και Πυρομανία [ʟ.ᴀ.ᴘ]Onde histórias criam vida. Descubra agora