Έρωτας, Αναρχία και Πυρομανία [ʟ.ᴀ.ᴘ]

🌹4🌹

Ιωάννας(Άννυς) POV

Είναι τρελή! Είναι τρελή, δεν εξηγείται αλλιώς! Έτρεξε χωρίς καν να το συζητήσουμε περαιτέρω να πάρει το κινητό της!

Τι ακριβώς σκέφτεται;;!! Τρέχουμε να την προλάβουμε, να την σταματήσουμε. Τις φωνάζουμε, μα συνεχίζει και τρέχει όλο και πιο μακριά. Ευτυχώς δεν έχουν αρχίσει τα καπνογόνα. Αλλά οι φασαρία που προκαλούν αυτοί οι τύποι είναι αρκετή για να δημιουργήσουν μια κατάσταση "ομίχλης".

Σταματάμε το τρέξιμο λίγα μέτρα πίσω από το σημείο που καθόμασταν,πίσω από το σημείο που η ηλίθια η Μαρ ριψοκινδινεύει τη ζωή της για μια κωλοσυσκευή.

"ΑΑΑΑΑΑ!!!"

Μια εκκωφαντική κραυγή φτάνει στα αυτιά μας. Η φωνή είναι οικεία. Πολύ οικεία. Κάνε Χριστέ μου να κάνω λάθος! Η φωνή ανήκει στη Μαρ.

Τρέχουμε πανικόβλητες προς το μέρος της. Κρατά το δεξί της μπράτσο με το άλλο της χέρι. Την χτύπησαν. Την πέτυχαν  με σπασμένο μπουκάλι.

Όταν πλησιάζουμε και φτάνουμε κοντά της νιώθω τα μάτια μου να υγραίνονται. Σφαδάζει στον πόνο όταν ένας νεαρός τρέχει προς το μέρος μας. Την κοιτά έντρομος.

"Πούστη μου, θα με γαμήσουν!!!",φωνάζει ο νεαρός κοιτώντας εξονυχιστικά την Μαρ.

"Πρέπει να έρθεις μαζί μου"

Προσθέτει και πιάνει τη Μαρ. Αυτή κλαίει και εμείς βρισκόμαστε σε κατάσταση σοκ.

"Που νομίζεις ότι την πας;;;!!!"

Εκπλήσσομαι με την εξαγριωμένη φωνή που βγαίνει από μέσα μου. Δεν παίρνω καμία απάντηση. Την σηκώνει σε στυλ νύφης και με γρήγορα βήματα τρέχει σε ένα στενό. Τρέχουμε από πίσω του.

" Σταμάτα!!! Που την πας ρε μαλάκα;;!!"

Για άλλη μια φορά ουρλιάζω ενώ η Άρια τρέχει δίπλα μου αμίλητη, φοβισμένη και προπάντων σοκαρισμένη. Το στενό βγάζει σε ένα χώρο όπου είναι παρκαρισμένα μερικά μηχανάκια, δύο αυτοκίνητα και ένα φορτηγάκι. Δύο τρεις τύποι μαυροφορεμένοι στέκονται και συζητούν έντονα. Ένας από αυτούς μας πλησιάζει. Η Άρια μου πιάνει το χέρι και καθώς μου το σφίγγει νιώθω τον ασταθή σφυγμό της.