Έρωτας, Αναρχία και Πυρομανία [ʟ.ᴀ.ᴘ]

🌹33🌹

Νίκου POV

Κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα μέχρι να έρθει στο διαμέρισμα μου η τοσοδούλα. Προσφέρθηκα να περάσω να την πάρω με το αυτοκίνητο αλλά αρνήθηκε λέγοντας πως θέλει να πάει για κάτι δουλειές πριν έρθει.

Οπότε συμφώνησα να την περιμένω. Δεν φέρνεις ποτέ αντίρρηση σε γυναίκα, ειδικά όταν έχει τα γυπαετίσια νύχια της Άννυς που πιθανότατα μπορούν να κόψουν και ψωμί.

Θα το δοκιμάσω σε κανένα τοστ όταν έρθει και αν δω ότι είναι βολικά θα βάλω και εγώ. Ίσως να τα έφτιαχνα μαύρα με μικρά κυκλωμένα άσπρα άλφα για διακόσμηση. Καλό, ε;

*Κοιτά ενθουσιασμένος τους αναγνώστες,οι οποίοι χτυπούν με δύναμη το κούτελο τους πάνω σε ένα τοίχο*

Πλάκα κάνω ωρέη! Σιγά μην βάλω αυτές τις βλεκείες στα χέρια μου! Δεν θα μπορώ να ανοίγω μπύρες και να ξύνω το αυτί μου!

*Φεης παλμ*

*Ήχος από κουδούνι*

Τρέχω προς την πόρτα και λίγο πριν ανοίξω παίρνω μια βαθιά ανάσα.

"Γεια.",λέει χαμογελώντας ντροπαλά.

"Γεια."

Γέρνω πάνω στην πόρτα και την χαζεύω. Τα μαλλιά της.

"Κουρεύτηκες.", διαπιστώνω και πιάνω μια τούφα από τα μαλλιά της στα χέρια μου.

"Είπα να κάνω μια αλλαγή. Να περάσω;"

Και τότε είναι που καταλαβαίνω ότι καθόμουν σαν τον πανίβλακα πάνω στην πόρτα και κάνω χώρο για να περάσει.

"Μου αρέσουν.",λέω καθώς μπαίνει μέσα στο σπίτι, βγάζει το μπουφάν της και το ακουμπά στο μπράτσο του καναπέ.

"Αλήθεια;"

"Ναι."

"Ω..εμ.. ευχαριστώ.", ψελλίζει και φτιάχνει τα μανίκια της μπλούζας της.

Την πιάνω από τα χέρια και την φέρνω κοντά μου. Βάζω το πρόσωπο της μέσα στις χούφτες μου και την παρατηρώ για μερικά δευτερόλεπτα.

"Είσαι πανέμορφη τοσοδούλα."

Κοιτάζει μια τα χείλη μου και μια τα μάτια μου; Τι είναι τοσοδούλα; Τι θες;

Δεν κάνω καμιά απολύτως κίνηση περιμένοντας την δική της. Θέλω να με φιλήσει αυτή.

Τυλίγει τα δάχτυλα της γύρω από τους καρπούς μου και ανεβαίνει στις μύτες των ποδιών της. Αποτέλεσμα; Φτάνει τον λαιμό μου.