Έρωτας, Αναρχία και Πυρομανία [ʟ.ᴀ.ᴘ]

🌹36🌹

Ιωάννας(Άννυς)POV

Ανακατεύω την παγωμένη σοκολάτα μου με το καλαμάκι, αψηφώντας το γεγονός ότι μέσα Νοέμβρη πια θα έπρεπε να πίνω κάτι πιο ζεστό και χαζεύω για μερικά δευτερόλεπτα τα γύρω τραπέζια της καφετέριας ενώ τα κορίτσια μιλάνε.

"Εσύ; Τι έγινε με τον Νίκο;", ρωτά η Μαρ και στρέφω ξανά την προσοχή μου στην παρέα μου.

"Είμαστε πολύ καλά. Για την ακρίβεια παρά πολύ καλά. Νιώθω ερωτευμένη και αυτός το ίδιο. Βασικά νιώθω πολλά παραπάνω μετά από αυτό που έκανε...", δηλώνω και είμαι σίγουρη πως το χαμόγελο μου αγγίζει τα αυτιά μου.

"Δηλαδή τι έκανε;", με κοιτά γεμάτη απορία η Άρια και τους εξιστορώ ότι έχει γίνει μέχρι τώρα.

Τους λέω τα πάντα από εκείνη την μέρα στο σπίτι του Νίκου παραλείποντας βέβαια να αναφερθώ στα τζούσι της υπόθεσης, αν με καταλαβαίνεται...

*κουνάει πονηρά τα φρύδια της και ξεροβήχει δήθεν αθώα ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ*

"Απ' ότι κατάλαβα ο Νίκος βλέπει την σχέση σας σοβαρά και τα έκανε όλα αυτά με τον κατάλογο για να επικυρώσει την θέση σου δίπλα του;;!", λέει η Μαρ χαμογελώντας τζοκερίστικα.

#λολδενυπαρχειτετοιαλεξηουπσις

"Τι να κάνει την θέση μου;", απορώ δίνοντας μια πισώπλατη μαχαιριά στην θεωρητική κατεύθυνση που υποτίθεται ότι ακολουθώ.

"Καλά στέφανα! Κοίτα πόσο γρήγορα μεγάλωσες!", μονολογεί η Άρια δαγκώνοντας συγκινημένη ένα από τα κεκάκια που μας πρόσφερε το μαγαζί και την κοιτώ απορώντας..

ΤΙ ΣΤΟ ΠΕΟΝΤΑ ΤΟΥ ΤΑΡΖΑΝΟΜΟΓΛΗ ΠΑΘΑΙΝΕΙ;;!

"Ααα! Το σημαντικότερο θα ξέχναγα! Μου είπε ότι κάθε χρόνο μαζεύονται όλα τα παιδιά της ομάδας και κάνουν μαζί πρωτοχρονιά στην αποθήκη. Είναι κάτι σαν οικογενειακή γιορτή για αυτούς και φέρνουν μαζί τις κοπέλες τους, όσοι έχουν, ή τα αδέλφια τους! Και μαντέψτε ποια προσκάλεσε η αγκαπούλα μου για την φετινή αλλαγή του χρόνου!", τσίριξα ενθουσιασμένη και ουπς ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που διέσχιζε αγκαζέ το πεζοδρόμιο δίπλα στη καφετέρια μας κοίταξε περίεργα.

Και κάπως έτσι αρχίσαμε να κάνουμε δημοσίως σαν υστερικά κοτόπουλα χτυπώντας παλαμάκια και χαχανίζοντας.