UNCONDITIONAL LOVE 1 (DOCTOR SERIES #1)

PROLOGUE

I don't have a perfect life but at least I have a perfect body, just kidding aside!

"Jane, are you ready?"Tanong ni Kuya Jayvee sa akin. Nilingon ko naman siya at saka ako nakangiting tumango. Nakangiti n'ya namang inilahad sa akin ang kanyang braso. Agad ko namang inilagay doon ang aking braso at nakangiting hinarap ang daan.

Today is the most special day in my life...

He's not that perfect man but at least he can be my man.

He's not that sweet but I always can feel that his love for me never fade away and that's enough for me, I'm contented in that way. He can be harsh sometimes but he can be kind too and that's the reason why I'm always falling in love with him. Everyday and every second.

In the first place, I didn't really know what unconditional love is, but he prove me the real meaning of it.

It's magical to happen but it's also can be realistic.

Lumingon ako sa kalangitan at muling inalala ang mga pinagdaanan naming dalawa bago kami sa wakas ay nagkatuluyan.

"Hello, Dad?"Kausap ko sa aking ama nang ito ay tumawag sa akin. Inaasahan ko na ang pagtawag nito sa akin kaya't hindi na ako nagtaka pa.

"Where are you now, sweetheart? Manang said that you leave our house."Tanong ni Dad na inaasahan ko na. Umalis kasi ako sa bahay namin at nakalimutan kong magpaalam. Hindi naman ako madalas ganito pero hindi ko rin maiwasan dahil makakalimutin talaga akong tao.

It's 6:30 in the morning, mostly tulog pa ako sa ganitong oras pero minsan ay lumalabas ako at kapag sinisipag, nag-jogging ako o hindi kaya'y ililibot ko ang isa sa mga aso ko.

"In the park of our village, Dad. I'm with Matthew. Why, Dad? Is there something wrong?"Sagot ko na lamang baka kasi may importante ito sasabihin sa akin.

Well, hindi naman sila mahigpit sa akin. They're letting me go out alone and they letting me do everything I want, that's why some of the people who know me said that I'm lucky from having them. Well, I'm agreed. But sometimes as a parent, they are protected to me.

"Nothing, sweetheart. I'm just worried when I got a news from manang that you're not in our house."Sagot naman sa akin ng aking ama. There's no new on that, he always like that. Well, I guess most of the father is also like that in their child.

Napangiti ako bago muling sumagot sa kanya.

"I'm fine, Dad. I'm with Matthew so you don't have to be worried anymore."Paninigurado ko sa kanya dahil ayoko ring nag-aalala ito sa akin. And besides, everytime that I'm with my dogs I safe. Hindi mo man pwedeng pagkatiwalaan ang lahat ng tao pero maaari mo naman pagkatiwalaan ang mga aso.

"Just call me if you need something, okay?"Mahinahon na saad ni Dad.

"I will, Dad."Sagot ko na lang kay Dad at saka ako nagpaalam bago ko pinatay ang tawag.

"Matthew!"Tawag ko sa aking aso nung bigla na lang ito nagtatakbo. Agad ko siyang hinabol dahil sa pag-aalala na mawala ko ito o hindi kaya'y masagasaan.

"Naman! Itong aso na ito, oh!"Angal ko pa nung napagod na ako sa pagtakbo pero iyong aso ko ay hindi.

Nagpatuloy na lang ako sa pagtakbo dahil hindi rin namn ito hihinto hanggang't hindi ko siya naaabutan. Ang kulit!

"Ah, thanks, Kuya."Pasasalamat ko sa taong tumulong sa akin sa pagkuha kay Matthew. Tumango lang ang lalaki at nung pagkakuha ko kay Matthew ay umalis din siya.

"Hayz, mabuti at mabait si Kuya. Kulit, Matthew."Kausap ko sa alaga ko. Panay dila lang naman nito sa akin kaya't hindi ko magawang magalit pa rito.

"Aray!"Angal ko nung may bumangga sa akin kahit maluwang naman ang daan.

"Ha! Hindi man lang nag-sorry! Sorry, ah!"Naisaad ko na lang nung makitang wala na ito at wala man lang ako narinig na paumahin nito kahit siya naman talaga ang may kasalanan.

Nakakapang-init ng ulo! Ang sarap gawing fried human!

Hindi naman kasi siya manok para maging fried chicken kaya fried human.

"Kainis! Tara na nga, Matthew."Aya ko na lang sa aking alaga at umalis na kami sa parke.

Nung nasa gate na ako nang bahay namin ay bumungad kaagad sa akin ang kuya kong mukhang kakagaling lang sa kung saan dahil bukod sa porma nito ay galing din siya sa kanyang sasakyan. Ano pa ba gagawin niya doon? Magpapa-aircon lang? Eh, may aircon naman kami sa kwarto namin.

"Oh, mainit ata ulo mo? Kaaga-aga high blood ka."Puna kaagad ng aking kapatid dahil malamang sa malamang ay kunot na kunot ang aking noo ngayon, basahe na rin sa natatawang niyang mukha ngayon. Madalas kasi itong tumawa sa tuwing mainit ang ulo ko, eka niya dahil sa pagkakakunot ng noo ko iyon, mukha daw kasi akong librarian na masungit.

"Eh, kasi naman ang bastos nung nakabangga sa akin sa parke! Siya na nga iyong may kasalanan, siya pa ang hindi nag-sorry!"Reklamo ko naman kaagad habang gigil na gigil pa rin sa nangyari kanina.

"Mabuti at hindi mo sinapak?"Biro naman ni Kuya jayvee na hindi naman nakakatawa.

"Kuya Jayvee!"Pikon na tawag ko sa aking kapatid.

"Biro lang, bunso."Suyo naman kaagad nito sa akin at yinakap pa ako. Umirap lang ako. "Huwag kang mag-alala, kapag nakita ulit natin iyon, sasapakin natin pareho iyon."Dagdag niya pa kaya napanguso na lang ako.

I'm already contented with my life right now. I have two loving parents and one annoying but sweet big brother and lastly, I have my dogs.

But until now, I still didn't know what's meaning of what they called 'Unconditional love' 'cause I believe everything has end.

But, I hope I will find a man who will makes me know what the meaning of unconditional love, because my mother said that you will mostly feel unconditional love when you're in love with someone. Eh, hindi pa naman ako na-inlove!