"Gio? " dedim 100. kez. Ama direksyondaki eli öfkeyle geriliyordu. Bir şey de demiyordu. İçeride kendini tuttuğunu biliyordum. Bana bilenmesini çok anlamlandıramamıştım ve bir cevap bekliyordum.
"Gio artık bana bir şey söyler misin?!" araba aniden fren yaparak durdu ve Gio'nun öfkeli gözleri beni buldu.
"O çocuğun elini neden tuttun?" dedi öfke kusarak. Bu muydu yani sebebi?
"Adamı annesiyle tehdit ettin! Anne! Tanrı aşkına kes şu tribi! Onun şu an ne durumda olduğundan haberin var mı?!"
"Trip mi? Hah! Sen gerçekten kendini aşmışsın Bücür!" Demek istediği ona böyle bağırmam falan olmalıydı ama... Bilmiyorum Ferretti için çok üzülmüştüm. Beni bırakmasına bile değil annesinin başına bir şey geleceği korkusuyla donup kalmıştı tuttuğum elinin buz kesildiğini hissetmiştim ve annesini ne kadar sevdiğini yakın perde görme şansım olmuştu. Durum içimi acıtmıştı.
"Gio bak o... Annesini çok seviyor. Yani... Flora 'ya zarar vermeyeceksin değil mi?"
"Sinir katsayımı arttırıyorsun Aslı!"
Kısa cevap: Sana ne!
"Tamam. Tamam sakin ol. Ben sadece... Benim yüzümden kimseye zarar verme. Lütfen." dedim sesimi olabildiğince alçak tutmaya çalışarak. Bir şey demeden arabayı tekrar sürmeye başladı. Bir hastanenin önünde durmuştu. İn demediği için tek kelime etmedim ve sadece bekledim ama kapıyı açıp kolumu tuttu. İçeriye girerken millette bir gerilim sezmiştim. Sanki herkes kim olduğunu biliyordu. Bir odaya çıktığımızda tıklama gereksinimi bile duymadan pat diye girdi içeriye. İçeride bir hemşire vardı ama galiba hasta raporu dolduruyordu.
"Dışarı!"dedi Gio sinirini bastırmaya çalışarak. Kadın elinde dosyaya apar topar çıktı. Gio kollarını birbirine bağlayıp dolaba yaslandı.
" Günaydın beni sırtımdan vuran sevgili Dostum! "
O nasıl bir laf sokma Gio. Adam daha yeni uyanmış belli ki.
" Gio.... "
"Evet evet. Anlat, seni dinliyorum. Gerçekten bir mazeretin yoksa sonucu ağır olacak çünkü Giancarlo." bu sonucu bile değildi yani. Carlo'nun yüzünün birkaç yeri morarmış, göğsünün neredeyse tümü sargı içindeydi. Muhtemelen bir kaç kaburgası kırılmıştı. Kolunda sürünmeye bağlı bir kaç yara vardı ama canını çok yaktıklarını zannetmiyordum.
" Ben düşündüm ki... Birbirinizi uçuruma götürüyordunuz..." sesi yok oluyordu.
"Bu karara nerden vardın Gian?" dedi Gio tek kaşı havada.
"Yanında olduğu müddetçe yaşayabilecek miydi Gio? Eğer herkes onu öldü bilirse en azından bir hayatı olurdu. Senin de iş daha fazla uzamadan..."
"Bu mu sebebin?" dedi Gio sözünü keserek.
"Daha dinlemedin bile!"
"Bunu defalarca konuştuk Gian. Ben defalarca kez onu koruyacağımı söyledim. Onu bırakmayacağımı söyledim!"
"Ama koruyamadın!" diye bağırdı Carlo.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özgürlüğün Sahibi ¦Watty's 2019¦ +18
Genç Kız Edebiyatı"Aslı ben öleyim, sen ölme. " Dedi yalvarır gibi. "Sen benim özgürlüğümsün, Aslı. Ben herkesin özgürlüğünü satın alırım. Ama sen ölürsen benim özgürlüğüm sahipsiz kalır. " - Gio Chedollin ...
