Mitch en ik lopen door de school heen. Sommige mensen kijken ons nog na, maar de meesten gaan gelukkig weer door met hun gesprekken als wij voorbijlopen.
Sophie, Stella, de tweeling en Pax heb ik de afgelopen maand helaas niet meer op het strand gezien. Ik ben elke dag er nog naartoe gegaan, maar kon ze nergens vinden.
Ook gaat het nu weer goed met Mitch zoals voorheen, alleen voel ik zijn emoties nog sterker en kunnen ze nu ook de mijne beïnvloeden.
De afgelopen maand heb ik nagedacht hoe ik het Mitch zou moeten vertellen over Pax, het liefst zou ik het helemaal zelf willen oplossen. Maar ik weet dat dat deze keer niet de juiste beslissing is.
Elke dag dat ik het verschuil voel ik onze bond weer een beetje slapper worden. Niet duidelijk, maar als je erop let voel je het verschil.
En toch doe ik er niets aan, bang om onze bond helemaal te verpesten. Nog steeds is het beter dan daarvoor, maar ik wil het beste uit onze bond halen.
Ik wil niks voor hem verschuilen, maar dat is moeilijker dan dat het lijkt. Misschien niet voor Mitch, maar ik stel me van nature al niet heel erg open en als ik een probleem heb wil ik dat zelf oplossen.
Ik wil niemand anders erbij betrekken.
We lopen naar onze kluisjes en voordat ik nog aan Mitch kan vragen welke vakken we de eerste drie uur hebben antwoordt hij al en zegt: "Wiskunde, Techniek en Filosofie."
Inwendig kreun ik, na het horen van die vakken.
Ik beslis na een paar seconden in mijn kluisje te hebben gestaard, alleen mijn techniek boeken te pakken. Willen ze dat we een hernia krijgen ofzo?
Het is niet dat ik het ooit ga gebruiken als ik een generaal in het leger ben of misschien wel in De Raad zit.
Om in De Raad te komen moet je uitblinken en iemand uit De Raad van jouw afdeling zijn gestorven, aftreden of worden ontslagen door de Koning zelf. De Vechters die nu in De Raad zitten zijn sterke gespierde mannen in hun dertig, dus mijn kans om in De Raad te komen is nihil.
Diep van binnen wetend dat ik niet word gekozen, ga ik na dit jaar, nadat ik een Vechtersmeester ben naar de Academy University.
Daar gaan de meesten verder studeren om beter te worden, eigenlijk is het verplicht on daar naartoe te gaan. Behalve als je een uitzondering bent, zoals dat je bijvoorbeeld een plek in De Raad krijgt toegewezen.
De bel ging en we liepen naar het Wiskundelokaal. Ik probeerde nog zo langzaam mogelijk te lopen, hopend dat we een paar minuten van de les zouden missen. Maar met zo iemand als Mitch bij je, kom je helaas altijd op tijd.
Aangekomen bij het lokaal zagen we al een paar kinderen zitten. Drie meiden zaten met elkaar te giebelen en lachen achterin het lokaal en voorin zaten een paar leerlingen druk te schrijven. We hadden toch geen huiswerk op gekregen?
JE LEEST
De Steen der Verwoesting
Science FictionDe Horloge-serie I: De Steen der Verwoesting Wanneer Leila op de bodem van de zee een mysterieuze rode steen vindt, weet ze geen raad. Ze besluit haar nieuwe bezit geheim te houden, maar voor hoe lang, want als ze het de verkeerde verteld staat haar...