Ben ölmüştüm... yaşıyor sayılmazdım sonra karşıma o çıktı karanlıklarıma güneş gibi doğdu onunla yeniden yaşamaya nefes almaya başladım. Ben onunla yeniden doğdum...
"Günaydın sevgilim" diyip beni öpücüklere boğarak uyandırmıştı bu sabah. Gözümü açtığımda onu görmeyi seviyorum, varlığı bana huzur veriyor hele de bugün Asmodeus gelecekken bu huzura kesinlikle ihtiyaçım var.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yataktan kalkacağını anladığım zaman bileklerinden tutup üstüme doğru çektim onu.
"Biraz daha öper misin bugün buna ihtiyaçım var."
"Biraz daha öpersem toplantıya geç kalırsın ama"
"Şuan umrumda olan tek şey beni öpmem" diyerek ani bir hareketle yerlerimizi değiştirmiştim.
Dudaklarına küçük bir öpücük verip üstünde hafifçe doğruldum " nasıl her zaman mükemmel ve güzel olmayı başarıyorsun, bu sırrını müsait bir zamanda bana da öğretmen gerek sevgilim."
"Mükemmel ve güzelim çünkü senin sayende, seni seviyorum Alexander kalbimde sen varsın, senin olduğun yer nasıl mükemmel ve güzel olmaz ki"
Söylediği her sözle beni benden alıyordu, gözlerinin içinde kendimi görebiliyordum bana aşkla bakıyordu. Hayatımda bundan başka ne isteyebilirdim ki tüm kalbi ile beni seven güzel bir adam.
Eğilip boynuna birkaç öpücük kondurdum, burnumu biraz tenine sürtüp başımı döndüren kokusunu içime çektim, daha fazlasını istiyordum bunlar yetmemişti ona karşı her zaman açtım ve hiçbir zaman ona doyamıyordum ve doymayacaktım da, hiç bir bedene karşı bu denli aç hissetmemiştim kendimi. Tenimi yakıp kavuran o dokunuşlarını istiyordum. Onu istiyorum.
Dudaklarımla çenesini öpmeye başlayıp yavaşça aşağıya doğru indim, ikinci evim olan boynuna yöneldim. Teninin tadına bakmam lazımdı ondan ayrı kaldığım her saniye onu özlüyordum. Bu duygulara alışık olmasam bile sorun değildi Magnus'la beraber her şeye alışabilirim.
Onu öpmeden önce dudaklarımı teninde gezdirmeye başladım, sonra hafif hafif öpüp küçük bir ısırık kondurmuştum. Yutkunmaya çalışmasıysa dudaklarımın altında adem elması hareket etmişti. Bundan bu kadar tahrik olmaman gerekirdi ama onunla beraberken vücudumun kontrolu benim elimde değildi ki.
Boğuk bir ses tonu ile "Yapma, toplantıya geç kalacaksın." dedi.
Ne kadar devam etmek istesem bile haklıydı.
"Gece devam edeceğiz ama söz ver sevgilim."
"Söz Alexander söz, hadi üstümden kalk ve hazırlan"
"Hazırlandım sevgilim bir şans öpücüğü ver bakalım haa bu arada sakın odadan dışarı çıkma, eğer dışarı çıkmış bulundun onlardan birini görürsen yolunu değiştir, konuşma son olarakta siyah uzun tüylü sevimli görünen ama sevimli olmayan bir kedi görürsen ona kesinlikle ama kesinlikle yaklaşma" diyerek onu tembihlemeye başladım.
