MALEC - Onunla yeniden doğmak ❤️

3

"Vampirler yine taşkınlık çıkarmaya başladı birkaç ihbar aldık faniler ile beslenmeye başlamışsınız" dedim camille ise buna gülerek karşılık verdi.

"kanıtların varsa göster gölge avcısı herkes  her şeyi söylüyor bu devirde."

"Kanıtların olunca yeniden konuşuruz bence bu toplantı burda bitmiştir" diyip ayaklandı sonra arkasına dönüp "bu kadar kısa ve doğru olmayan konular için bir daha beni buraya çağırma" diyip raphael e döndü gidiyoruz gel .

Raphael ise "ben burda kalıyorum istediğim zaman gelirim sen git" diyip gülümsemişti.

Camille sinirli bir şekilde odadan çıktı.

İzzy halen kıskanç bir şekilde magnus a bakıyordu.

Raphael sadece onu sevsin ona baksın ona gülsün istiyordu ve magnusu görene kadar da öyleydi zaten.

Raphael e dönüp "nedir bu kaçırılma olayı anlatın bakalım" dedim.

"Vampir olduğumun ilk zamanlarıydı ne yapacağımı nereye gideceğimi bilmiyordum ve o sıra magnus ile karşılaştım bana yardım etti. Beni, hiç tanımadığı birini, evine aldı tabi ragnor beni  görünce sinirlendi. Ragnor magnusun arkadaşı  hiç tanımadığı birini evlerine aldığı için magnusa çok kızmıştı ama magnus ne yapıp edip onu ikna etti onların ev arkadaşı oldum. Ragnor da büyücüydü, magnus a göre daha çok büyü yapıyordu hatta magnus hiç büyü yapmıyordu. Bana vampirliği kendimi dizginlemeği öğrettiler beraber çok eğleniyorduk.  Yine bir gün dışarıda eğlenirken  birileri geldi ve bize saldırdılar  ne olduğunu anlamadık zar zor ellerinden kaçtık. Bir süre dışarı çıkmadık ortalık sakinleşince yavaş yavaş dışarı çıkamaya başladık olayın üstünden  neredeyse 1 ay geçmişti. Sonra yine bir saldıraya uğradık ne istediklerini bilmiyorduk yine kaçtık bu sefer başka ülkeye gittik Londra ya gittik orda da bizi buldular sonra Mısır a kaçtık orda da buldular Çin e gittik orda da buldular nereye gitsek bizi buluyorlardı. Bizden ne istediklerini bizi neden aradıklarını bilmiyorduk sonra kaçmaya son verip onlar ile yüzleşmeye karar verdik bu hayatımızın en büyük hatasıydı" dedi. 

Gözleri biraz dolmuştu devam etti "Evimize  geri gittik bizi bulacaklarını  biliyorduk ve öylede  oldu birden  eve gelip bize saldırmaya başladılar bu sefer onlara karşı koyuyorduk ama bu işte pek başarılı değildik kulağım ragnor in acı sesi ile doldu  ona bakmaya çalışırken karnımda keskin bir acı ve sıcaklık  hissettim dengemi sağlayamıyordum ve yere düştüm gözlerim magnusu buldu ellerini  bağlamışlardı zorla onu götürmeye çalışıyorlardı. Ve bir geçitten geçip  gittiler gözden kayboldular bir daha magnusu görmedim yerden kalkmaya çalışman ile yere düşmem bir olmuştu bende yerde sürünerek ragnor ın yanına gitmeye çalıştım o... o.. o çoktan ölmüştü" dedi bir damla göz yaşı gözünden akarken.

Sonra beni camille buldu onun klanına katıldım sonrasını biliyorsunuz diyip magnusa  sarıldı saniyeler sonra geri  çekilip elini onun yanağına koyup yüzüne baktı onlar kimdi magnus? senden ne istiyorlardı ? sana bişey yaptılar mı?  diye  sordu.

Magnusun yüzünde bu sefer acı bir gülümseme vardı kim olduklarını bilmiyorum  ve bana bişey yapmadılar merak etme ben iyiyim  dedi.

Raphaelin buna inanmadığı belliydi "peki  5 yıl boyunca sana ne yaptılar neden seni ellerinde tuttular" diye sordu bu soru karşısında magnus öksürmüştü bunu fırsat bilen underhell yerinden kalkıp  bardağa su doldurup magnusa  uzattı.

Suyu verirken  magnusun eline dokundu magnus irkilip kendini biranda geri çekti  bu ani hareketiyle bardak yere düşüp kırıldı. Kırılma sesi ile magnus daha da korktu.

Magnusun bu hareketini raphael tuhaf bir şekilde izliyordu.

Magnus yüzünü yere eğdi ve özür dilemeye başladı kırılan parçaları toplamaya çalışırken cam kırıkları elini kesmişti sonra  yeniden  özür dilemeye başladı raphael magnusun elini tutup "elini kestiğin için özür dilememelisin" dedi.

Yüzü yere eğik olan magnusun çenesinden tutup hafifçe kaldırdı "sana bişey yapmadıklarına emin misin" dedi acı bir ses tonu ile .

Magnusun gözü çoktan dolmuştu ve yüzünü yine yere eğmeye çalıştı ama  raphael buna izin vermedi soruyu tekrarladı bu sefer magnusun gözünden bir damla yaş aktı.

Raphael boğazı yakan bir ses tonu ile "sana dokunmadılar değil mi" diye sordu. 

Magnus daha fazla ağlamaya başladı aslında bu sorunun cevabıydı.

O an sinirden gözüm dönmüştü elimi  yumruk  yapıp sıkmaya başladım tırnaklarım avuç içlerime batınca acıdan kendime geldim.

Oda da ki herkesin gözü dolmuştu odayı ne kadar sürdüğü belli olayan bir sessizlik kapladı.

Bu sessizliği bozan izzy  oldu  "sen yorulmuşsundur magnus biraz dinlenmek ister misin artık revirde  kalmana gerek yok sana bir oda hazırlattım" dedi ortamdaki gerginliği dağıtmak istediği  belliydi.

İzzy ve clary magnus kaldırıp odaya doğru gitmeye başladılar. Arkalarından underhell de çıkmıştı  onun artık  magnusa yaklaşacağını zannetmiyorum.

Oda da ben jace ve raphael  kaldık raphael öksürüp bir adım bana yaklaştı "biliyorum benden nefret ediyorsun ama sana yalvarıyorum  magnusu koru  onu sizden başkası koruyamaz sana hayatım boyunca borçlu olurum ne istersen yapmaya hazırım sadece onu koru " dedi.

Elimi onun omzuna koyup "merak etme artık magnus bize emanet canımız pahasına onu koruyacağız" diyip jace e  baktım oda beni onaylayıp başını salladı. 

Oda da  biraz yalnız  kalıp olanları düşündüm o, o kadar masum ve saf ki ona nasıl  tecavüz edip dokuna  bilmişlerdi, onun canını nasıl acıtmışlardı  o narin biriydi mükemmel bir kokusu vardı karamel ten rengi  vardı gözleri herkesin sahip olduğu bir renge sahip olsa bile onda mükemmel duruyor ve çok anlamlılardı onu saatlerce izleyebilirdim.

Ona bunu yapanları bulup cezalarını vereceğim her göz yaşının hesabını o orospu çocuklarından soracağım diye kendime söz verdim.