What's go wrong

💪🏻🥊9🥊💪🏻

Pov Madelief

Ik zeg Nathalia gedag en neem cash op.

"Hoi cash."
"Hoe de fack weet je dat ik het ben. Heb je me nummer al ofzo?"
"ik had Nathalia net aan de telefoon toen jij belde."
"Ow."
"Waarom bel je?"
"Is die tekenboek van jou?"
"Ja, hoezo?"
"Van wie is die arm waar de helemaal onder de tatoo zitten?"
"I don't." eigenlijk wel. Die gek van een vader. Hij mag het niet weten. Waarom vraagt hij dat.
"Fay je kan die niet zomaar in je hoofd hebben."
"ik zie dan man soms wel eens okay."
"Het is niet okay! Fay je weet niet eens wat die man kan doen! Blijf uit zijn buurt!"
"Dat jij zo nog net niet zo."
"Fay die man is getikt en ik ga het niet zeggen maar die man had soort van de leiding hier in me familie."
"Kom aan zo erig is toch niet." misschien ga ik te ver maar ja. AG ja.
"Mij vader en die man waren vrienden."
"Dat hij jou niet heb ontvoerd."
"wacht wat?"
"Nee niks. Vertel veder."
"die man is op het verkeerde pad. Hij werkt bij de maffia. Hij is zelf daar de baas."
"mag ik even kotsen."
"Doe je straks maar."
"Goed!"
"Me vader deed soms kleine kluisjes. Gewoon makkelijke dingen. 5 jaar geleden moest hij een meisje ontvoeren. Dat meisje zat in een weeshuis. Ze was 11 jaar en zag er zo gebroken er uit. Helemaal uit geput en heel erig gewond. Me vader heeft uiteindelijk niet gedaan. Hij vond het zielig en heeft dat op gezegd."

Dit is raar. Cash komt me wel bekend voor maar niet waar van. Heeft dan me vader dan geen naam gezegd.
"Weet je vader hoe dat meisje heet?"
"die man zijn wolfke."
Ik moet lachen door die naam.
"Dat vond ik dus ook."
"Hey ik moet gaan. Bye. Ow wel oppassen morgen. Je kent me niet al te goed." zeg ik en hang op.

Ik bel Nathalia terug.
"Heyy nathal."
"Heyy hoe ging het?"
"Ging goed. Ik ben achter me echte naam misschien gekomen."
"Vertel."
"Wolfke."
Nathalia moet lachen
"Dat vonden Cash en ik ook."
Alex en Ryan komen me kamer binnen.
"Wat is er?" zeg ik. Noah knikt naar Ryan. Ryan slikt even. "Ik wou vragen waarom je schaamt voor het zingen. En waarom heb je voor ons verborgen gehouden?"
"OMG. Ryan je gewoon bij jou!" schreeuwt Nathalia in me oor. Die deed pijn. Ik moet lachen. Alex en Ryan kijken me vragend aan. "Een vriendin van mij en een grote fan van jou Ryan." "Geef eens." "Okay." en ik geef me telefoon aan Ryan. Hij zet hem op luid spreker.

"Hallo..."
"Nathalia." vul ik aan. Ik fluister in Ryan's oor dat hij moet oppassen.
"Omg. Ben je echt Ryan?"
"Nathalia doe eens zachter. Straks kan ik niet meer naar jou luisteren." hoor ik in de telefoon. Ik moet lachen en Ryan en Noah ook.
"Nathalia je moet me echt aan je boyfriend voor stellen."
"Dat komt als je er een dag hebt geskipt."
"Haha wat zijn we grappig. Wil je Ryan nog spreken of niet."
"Ja Jajah."
"grote fan dus."
"zekers. Iedereen hier op het internaat kijkt jou wel. Zelfs Cash maar hij volgt ook een prank insta kanaal. Volgens mij prank_gek."
"Die insta account ken ik wel."
Nathalia en Ryan kletsen nog wat. Nathalia moet gaan eten en zeg gedag.

"Fay, Alex en Ryan eten." "Wacht eet Ryan mee." "Ja en ik ga morge mee met jou." "Why?" "Ow gewoon." zegt hij simpel. Grr. Na het eten ga ik weer naar boven. Ryan staat in de deur opening. "Je hebt nog geen antwoord gegeven op mij vraag voordat Nathalia begon te schreeuwen." "Ik..." Ik val gewoon dicht. Ik zong meestal als ik alleen was. Op school deed ik een keer perongeluk en meteen kreeg ik haat over me. Ik ben gestopt om bij me mensen te zingen. Teksten maak ik soms ook nog. Die bewaar ik dan in me tekenboek. Ik ben daarom ook een beetje boos op mezelf dat ik die daar heb laten liggen. "Is er iets erigs gebeurt toen je aan het zingen was?" "Ik zing nooit waar mensen bij zijn." "Waarom niet?" "te veel haat." "Meen je dat? Je moet kijken onder mij reacties. Mensen willen jou ook horen. Ik had vandaag ook een video geplaats en mensen vroegen wanneer je weer komt. Ik snap alleen nog niet dat je het geheim hield. Ik ken je het langste. Je was de stilte in de zaal meestal. Je praten nooit met mensen en toen Alex er was, was jij ineens een bom. Je ging mensen irriteren en nieuwe mensen leuk ontvangen. Zoals bij Jim en Michael."

Ja, Ryan zat er ongeveer tegelijk met mij dus ja. "Ja boeie dat je ouders jou weg hebben gedaan. Je bent een geweldige, leuke, gezellige, creativiteite en gaote meid." zegt Ryan. Ik moet glimlachen. "Me ouders willen me nu gebruiken." mompel ik. Ryan geef me een knuffel. "Dat gaat nooit gebeuren." "Ow waarschijnlijk is me echte naam Wolfke." "Een schattig kleine wolfje." zegt hij. Ik moet glimlachen. Alex komt me kamer binnen. "Wacht dus je heet eigenlijk Wolfke?" "Weet ik niet zeker maar wel bijna." "Hoe weet je dat dan?" "De badboy/me kamergenoot. Ik heb me tekenboek laten liggen daar en hij keek erin en zag de arm die waarschijnlijk van me vader is. Zijn vader werkte voor hem en hij moeste een keer een meisje ontvoeren die Wolfke heet." "Wow." brengen ze alle twee tegelijk uit. "Dat is dan ff schrikken voor jou." "nope. Ag ik heb nooit familie gehad." zeg ik. "Maar ik wil slapen. Ik had vannacht al niks geslapen. Doei ." zeg ik. De jongens gaan me kamer uit. Ik kleed me om en ga in bed liggen. Ik val in slaap.