What's go wrong

💪🏻🥊26🥊💪🏻

Pov Cash

Ik loop naar boven. Ik maak me bijna nooit zorgen maar nu wel. Ik geef toe dat Fay mij gevoelens geeft. Ik loop de kamer binnen en loop meteen door naar Fay's slaapkamer. Ik zie Fay niet. Haar telefoon en tekenboek liggen er wel. "Fay!" roep ik en loop naar de badkamer. Ook geen Fay. Ik loop snel naar me kamer misschien dat ze hier is. "Fay!" verdomme. Ik loop terug naar haar kamer. Ik zie haar telefoon af gaan. Bart staat er op. Hopelijk is hij haar pleegvader en kan zeggen wat in haar verleden gebeurt is. Ik neem op.

"Hallo met Cash. Fay's kamergenoot."
"Hoi Cash ik ben Bart. De pleegvader van Fay. Is Fay in de beurt."
"Ze is niet in de beurt en ik weet niet ook waar ze is."
"Zit ze in de les?"
"Nee ze is boos naar de kamer gelopen en sind dien heeft niemand haar gezien."
"Hoe zo boos?"
"Een gevecht. Ze was met Harm aan het vechten. De gast die ook er voor heeft gezorgd dat Fay een gat in haar hoofd en van mij een van de beste
vrienden. Fay had groen haast verf in zijn haar gedaan en ze kan zijn plek in nemen bij voetbal. Harm wilt dat niet want hij is bang om zijn vader teleurstellen."
"Fay heeft erige angsten voor haar vader."
"ik weet het. Ik wou vragen wat in haar verleden gebeurt is."
"Is het het goed dat ik naar het internaat kom."
"is goed."
"Okay. Ik rij in een gele lamborghini."
"Wow. Gaaf."
Ik hoor hem lachen.
"ik loop wel naar je toe."
"Heb je geen les?"
"Nee."
"okay. Tot zo." Hij hangt op.

Ik sta bij de ingang te wachten. Ik zie een gele lamborghini het parkeerterrein op rijdend. Ik loop die kan op. Er stapt een man er uit. "Je bent Cash." "Ja." "Bart." "Wil je binnen of ergens anders praten?" "in de auto." zegt Hij en stapt in. Ik stap ook in. "Okay. Fay is een moeilijk meisje heb ik mee gekregen van het weeshuis. Ze werkt wel de 9 van 10 in de nesten. Meestal zijn het grappen. Fay heeft ook een tatoeage op haar schouderblad. Dat was al van jongs af aan al. Ze hebben gezegd dat je Fay bijna nooit in het water zie. Na groep 7. Later kwamen we er achter dat ze werdt gepest en waarschijnlijk hebben ze haar laten verzuipen maar ze weten het niet zeker. Voor de rest is er niks bijzonders." "weet u dat ze in angst leefd." "Weet ik. Ze heeft zelfs een nacht niet geslapen. Ow haar vader is al drie keer langs geweest. 2 keer geschoten. Fay heeft ze alle twee verzorgd." zegt Bart en doet zijn mouw om hoog. Je ziet inderdaad dat het dicht genaaid is. "Wow. Fay heeft er zeker las van." "Hij stalkt haar langer. Wacht kijk op de dak." zegt hij en wijst naar een plek. Ik zie het. Er zit iemand op. "Ik klim er zo wel op." "Doe je verzichtig." "Zal ik doen en dankjewel dat het me verteld heeft verteld." "Geen probleem Cash. Ik ken je vader." zegt hij. "Bent u die man waar van zijn zoon ontvoerd is." "Ja. We gaan hem terug krijgen. Ik geef de hoop niet voor op." zegt hij. "Ik hoopt het ook voor u. Ik ga kijken op het dak en Fay zoeken." "Is goed. Als je Fay hebt gevonden zeg dat ze moet bellen." "is goed. Haar vrienden maken zorgen om haar vooral Jim." "Dat is wel fijn om te horen. Ik moet gaan anders loopt me werk uit." "succes met werken." "Dankje. Succes met Fay zoeken." "thx." zeg ik en stap uit.

Ik loop naar binnen. Ik weet dat je via Fay's kamer op het dak komt. Ik klim uit het raamen ga naar de regenpijp. Via daar klim ik om hoog. Als ik op het dak kom zie niemand. Kom op. Het dak ik best groot. Ik loop een kant op. Uit eindelijk kom ik aan de voorkant. Ik zie iemand zitten. Als ik dichter bij kom zie ik dat Fay daar zit. "Waarom sluit je zelf op?" vraag ik als naast haar ga zitten. "Gewoon. Vind ik het fijnste. Mensen die niet op me letten. Me eigen ding." zegt ze. Ze staart voor zich uit. "Wat als mensen bezorgd raken omdat je het doet?" Ze haald haar schouders op. "Wie is er nu bezorgd om mij? Ik veroorzaak alleen maar verdriet bij mensen of pijn bij me zelf." "Als het over Harm. Laat hem. Hij weet niet je de dochter van de gevaarlijkste man ben." "Hou op over me biologievader! Ik haat hem! Ik haat me Biologiemoeder! Ik haat de familie er van!" zegt ze en sta op. "Fay blijf even." zeg ik. "Waar voor! Om te kunnen genieten van me biologieouders! Hoe geweldig ze zijn! Ik ga liever dood dan over hun praten!" zegt ze. "Het gaat ergens anders over. Blijf rustig en luister." Fay gaat zit. Ik zucht. Dat ik ook dit tegen iemand ga zeggen.

"Fay je bent net zo als me zusje alleen iets botter. Altijd leuk dat botheid van je. Ookal kan ik op dat moment niet zo blij van worden. Fay mensen kunnen zeggen dat ik geen hart heb. Dat heb ik wel alleen aan mensen die ik vertrouw en beschouw als vrienden en familie. Hun weten dat ik een hart heb." Ik staar naar voren. Ik voel ineens armen om heen. Ik kijk naar Fay. Ze weegt de tranen weg die ik heb gelaten. Ineens voel ik mij lippen op de hare. Ik ga er mee in. Ik vraag om toestemming maar ze trekt zich terug. "Morge na de gym vertel ik iets over bij het meer." zegt ze en staat op. Ze loopt naar de rant en klimt naar beneden. Ik wacht tot dat ze binnen is en dan klim ik naar beneden. "Waarom was je met Bart aan het praten." "misschien omdat ik zorgen maak. Veel meer mensen maken zorgen om je Fay. Sluit je zelf niet op. Ow bel Bart nog." zeg ik en loopt haar kamer uit.