What's go wrong

💪🏻🥊10🥊💪🏻

Pov Cash

Fay is al 10 minuten weg. Jess. Rust. Als ik naar de woonkamer gedeelte loop zie ik een boek liggen. Het is een tekenboek. Ik zie het dat het van Fay is. Slim om te vergeten. Ik kijk er in. Ik zie veel fantasie dingen. Soms zie ik losse bladeren waar dan teksten op staan. Het lijken zong teksten. Ik blaar door. Ik zie een arm met een tattoo. Hoe de fack komt ze op deze idee. Hopelijk ken ze die man niet. Of die man haar niet.

Flashback

Er komt een man in het huis. Me vader loopt er achter aan. "Papa wie is dat?" vraag ik. "Hij is me baas. Ga maar naar boven. We moeten wat bespreken. Ga boven game ofzo." Ik knik en loop naar. Ik zie me zusje Lindsey tekenen. Ik kijk wat ze tekent. Het is een Unicorn. Haar favorite dier. Ze is 8 daarom ook. "mooi getekend." "Thx." Ze veder echt geen meisje activiteiten die ze graag doet. Ze wilt voetballen en droomt ook er van om pro te worden. Ze draagt geen jurkjes en rokjes. "Kom we gaan over pazen." "We moeten boven blijven." zeg ik. Ik ga op haar bed zitten en start een filmpje op. Het van Ryan Babel. Hij filmt dingen over zijn leven en nog veel meer. Zingen, dansen en zijn school. Het internaat. Ik ga daar na groep 8 ook naar toe.

Ryan was een wees. Met geluk met ongeluk was hij bij een pleeggezin gekomen. Hij vertelt dingen hoe het was daar. Zijn vrienden en een meisje die niet veel praat maar wel pranks uit haald. "Cash kom je even." hoor ik me vader roepen. Ik loop naar beneden. Ik zie me vader zenuwachtig staan. "Wat is er?" "Lindsey gaat bij haar moeder wonen in curaçao." "Hoezo?" "Haar veiligheid. Die bedreigt er mee om haar te gebruiken als ik me opdracht niet uitvoerd." "Wat is die opdracht?" "Een meisje ontvoeren. Zijn dochter die hij weg heb gedaan. Wolfke heet ze." Ik schiet in de lach van die naam. "Hij gebruikt haar of Lindsey. Ik ga er voor zorgen dat Linds zowiezo veilig is. En dat meisje kijk ik wel." "Maar mama heeft ons verlaten." "Nee. Ze wou niet met deze dingen te maken hebben en zij wist dat het ver zou komen. Ik had gewoon naar haar moeten luisteren." zegt hij.

3 dagen later staat we op het vliegveld. Oma en opa gaan samen met Lindsey daar naar toe. Ik geef Linds nog een knuffel. "Veel plezier daar he. En veel oefenen met voetbal. Dan kan je me misschien in halen." "reken daar maar op." zegt ze. Ik zwaai haar nog uit. Sind dien heb haar nooit meer gezien. Me vader wou het meisje niet ontvoeren. Ze is een wees, ze zag er breekbaar uit en het veel verdriet met zich mee.

Ik app naar me vader om zeker te weten dat dit zijn arm is.

Pap: hoe kom je daar aan?!
Me: het is van me kamergenoot Fay.
Pap: je weet waarom je zusje in Curaçao zit nu. Door die man.
Me: is hij gevaarlijk bij meiden?
Pap: je kan het zo zeggen. Hij verdient er geld mee en is nog een grote maffia baas.
Me: maar moet ik Fay waarschuwen?
Pap: doe maar

Ik loop naar de kamer van Nathalia. Die heeft vast Fay's nummer. Ik klop. Nathalia doet hem open. Ze kijkt verrast. "Ik moet de telefoon nummer van Fay hebben. En dit is van Fay." zeg ik en geeft het boek. Ze kijkt me vreemd aan. "Waarom?" "We zijn kamer genoten dus we moet elkaar bereiken als er iets gebeurt." "zoals dat jij meiden meeneemt." "Ja ook maar we moeten elkaars nummer hebben dus geef het." "okay. Hier." Ze geeft haar nummer. Ik loop weg. Ik kom Harm en Noah. "jo gasten!" roep ik en hun draaien meteen om. We schieten in de lach. Na wat geklets loop ik naar me kamer. Ik bel Madelief. Ze zit in een gesprek maar neemt al snel op.

"Hoi cash."
"Hoe de fack weet je dat ik het ben. Heb je me nummer al ofzo?"
"ik had Nathalia net aan de telefoon toen jij belde."
"Ow."
"Waarom bel je?"
"Is die tekenboek van jou?"
"Ja, hoezo?"
"Van wie is die arm waar de helemaal onder de tatoo zitten?"
"I don't."
"Fay je kan die niet zomaar in je hoofd hebben."
"ik zie dan man soms wel eens okay."
"Het is niet okay! Fay je weet niet eens wat die man kan doen! Blijf uit zijn buurt!"
"Dat jij zo nog net niet zo."
"Fay die man is getikt en ik ga het niet zeggen maar die man had soort van de leiding hier in me familie."
"Kom aan zo erig is toch niet." 
"Mij vader en die man waren vrienden."
"Dat hij jou niet heb ontvoerd."
"wacht wat?"
"Nee niks. Vertel veder."
"die man is op het verkeerde pad. Hij werkt bij de maffia. Hij is zelf daar de baas."
"mag ik even kotsen."
"Doe je straks maar."
"Goed!"
"Me vader deed soms kleine kluisjes. Gewoon makkelijke dingen. 5 jaar geleden moest hij een meisje ontvoeren. Dat meisje zat in een weeshuis. Ze was 11 jaar en zag er zo gebroken er uit. Helemaal uit geput en heel erig gewond. Me vader heeft uiteindelijk niet gedaan. Hij vond het zielig en heeft dat op gezegd."

"Weet je vader hoe dat meisje heet?"
"die man zijn wolfke."
Perscies wat ik had verwacht. Ze begin te lachen.
"Dat vond ik dus ook."
"Hey ik moet gaan. Bye. Ow wel oppassen morgen. Je kent me niet al te goed." zegt ze en hangt op.
Wat gaat er dan gebeuren.

Pap: heb je het al gedaan?
Me: ja, ze geloof me niet echt maar soms kan ik horen dat het secame
Pap: je let op haar
Me: okay