What's go wrong

⚽🌺2.35🌺⚽

Pov Fay

Ik loop de dansschool binnen. Ik zie dat ik bij Anne kan zitten. Ik ga naast haar zitten. "Hey Fay." "Hey." zeg ik een beetje sagerieg. "boos geworden op iemand?" Ik knik. "Ik weet eens niet of ik me teamgenoten moet vertrouwen." "Die moet je gewoon vertrouwen." zegt Sanne. "Fay jij geeft iedereen altijd een goede kans dus wat is er gebeurd?" "wil ik niet over praten."

Na eentje kom Jasper gehaast aan lopen. "Je bent hier." "Wie?" "jij Fay. Kom we moet nu gaan. We zijn al te laat." zegt Jasper. Ik zucht en sta op. Ik zeg Sanne gedag en loop met Jasper mee. We stappen in zijn auto. "Waarom was je bij Sanne?" "Ik werdt boos op een politie agent." Jasper kijkt me verbaast aan. Ik moet lachen.

Ik zie de motor van Ace staan. "Waarom is hij hier?" mompel ik in mezelf. Ik stap uit en loop naar binnen. Ik zie dat Ace praat met Adam. Ik loop naar hun toe. "Jezus jij bent laat." zegt Adam. "Kan gebeuren." zeg ik. "Wie was die man?" "Die man was me broer. Je hebt echt geluk dat je weg liep want ik zou dat hij iets wou zeggen waar hij spijt van kreeg. Of jij." zegt Ace. Ik zucht. Cash komt aan lopen. Hij leunt met zijn arm op mijn hoofd. "Cash haal je arm van me hoofd af." "Nee." "Ik kom naar je hotel kamer en maak je haar zuikerspin roze en je weet dat ik het doe." de jongens moeten lachen. "Dat doet ze echt niet." zegt Ace. Cash en ik kijken elkaar aan. We schieten in de lach.

"Harm kan het na vertellen." zeggen we tegelijk. "Harm?" "Yup. Ik sprong op zijn rug en probeerde zijn haar kots groen te maken. Kwam niet goed uit. Ook was ik net geadopteerd dus ja." zeg ik. Cash heeft nog steeds zijn arm op me hoofd. "Cash!" zeg ik boos. Cash haalt zijn arm weg. "nu is de beurt aan Cash en Fay!" wordt er om geroepen. Cash en ik lopen naar het midden toe.

Iedereen moet klappen. "Ik zei je toch dat het goed ging worden." "Ja dat is waar." zeg ik. We lopen terug naar onze groep. "Jo dat was echt gaaf." zegt Hugo. Ik moet glimlachen. "Dat was niet zo gaaf als onze hoor." zegt Emma. "Ja Emma heeft helemaal gelijk." doet Romeo overdreven. "Okay." zeg ik simpel.

Cash en ik lopen terug naar de groep we moesten een dans verzinnen. Ik kijk rond of ik Ace zie maar ik zie hem nergens. Waar is hij? "Nu is de beurt aan Cash en Fay." wordt er om geroepen. Cash loopt alvast maar ik blijf staan. Cash ziet dat en loop naar me toe. "Hey Ace is echt zo terug." zegt hij. "Wat nou als hij niet zo terug komt? Dat hij naar het ziekenhuis is." fluister ik. Ik wil in tranen uitbarsten maar ik doe het niet. Cash geeft een seintje naar Jasper. "Kom we gaan even buiten deze zaal uit." zegt Cash. We lopen naar buiten. Ik zie wel de motor van Ace staan. "Hey hey." zegt cash en gaat voor me staan. Ik voel me duizelig worden. "okay jij gaat even zitten." zegt cash en zet me neer op de grond. "Hey blijf bij me." zegt Cash als ik me ogen dicht wil doen. "Ik wil je niet verliezen." hoor ik Cash zeggen.

"Fay blijf wakker!" hoor ik iemand roepen. "Devon bel nu een ambulance." Ik herken die stem maar waarvan. Geen idee. "als het aan haar eet gewoonte ligt mag ze niet meer voetballen." zegt de zelfde stem. Alles gaat heel snel om te volgen. Ik voel dat ik op iets wordt gelegd. "Er mag iemand mee." hoor ik een vrouwelijke stem zeggen. "Ace ga jij maar je bent haar tweeling broer. Ik app haar morgen wel." hoor ik iemand zeggen. Wie. "Dankje Cash." zegt een anderen jongen.

Pov Ace

Ik zit nu in de ambulance naar het ziekenhuis. De vrouw is allemaal testen aan het doen. "Dit is heel raar." fluistert ze. "Wat is er?" "Fay is vergiftig waarschijnlijk omdat er geen simtonen zijn van niet eten." verteld ze. "Ze heeft waarschijnlijk nog niks gegeten." "Ik zorg dat er eten klaar staat voor maar eerst onderzoeken doen bij haar." verteld de zuster. Ik zie Fay's hartslag langzaam naar achteren. Kom op Fay. Laat je niet zo makkelijk pakken. "Kom op kleine." fluister ik.

We komen aan bij het ziekenhuis. Fay wordt meteen weg gebracht. Ik loop hun achter na tot er een van hun me tegen houden. "Graag hier wachten." Ik knik en ga zitten op de stoelen. Ik bel Alex op.

'met Alex.'
'Hai Alex met Ace. Kan je binnen nu vanavond in het ziekenhuis zijn?'
'Jezus dat stel je me een vraag. Nee joh grapje. Ben er binnen 20 minuten. Wat is er dan?'
'Fay is vergiftigd en we weten niet wat voor vergiftiging.'
'ik bel even Bart en hij is er ook zo.'
'Wie is Bart?'
'Mij en Fay's pleegvader.'
'Ow okay.'

Even later zie ik een man, een vrouw en twee jongens lopen. "Ben jij Ace?" "Ja dat ben ik." "Ik ben Bart de pleegvader van Fay, Alex en Sam. Me vrouw Ellis. Me zoon Thomas en Sam." "Ace je zus ligt nu te slapen." Ik knik en de zuster lig te slapen. "Okay Fay heeft iets achter gehouden voor jullie." "Fay heeft gezegd dat ze niet wist hoe haar tweeling broer eruit zag." "Ik ben haar tweeling broer en Fay is Fay kan je niks aan veranderen." zeg ik. Ellis moet lachen. "Yup die zijn tweeling." zegt ze lachend. Sam kijkt me verbaast. "Jij bent mij grote lieve broer." zegt hij. Ow my God. Ik heb een klein broertje. Fay heeft er wel over verteld. "Maar Ellis hoe weet je zeker dat Fay en I'm tweeling zijn." "Nou Fay maakt dat soort opmerkingen ook en aan jullie uiterlijk. Groene ogen en dezelfde kleur haar."