What's go wrong

⚽️🌺2.47🌺⚽️

POV Fay

Cash en ik zijn een dans aan het oefenen als ineens Devon binnen komt. "Fay kan je mee komen?" "Dat kan ik wel." "Ow en Cash kan ook mee." We zijn nu in Amerika. "Wat is er dan?" "Kom nou gewoon." "Okay. Even afsluiten hier en de sleutel afgeven." Zeg ik.

Al snel zaten we in de auto van Devon. We komen bij een mielatere basis aan. Ik kijk Devon blij aan. "Komt Ace terug?!" "Sterke nog hij is al bijna terug. Met de team." "Nee niet de hele team. Eentje is overleden en Zack is gewond." Zeg ik. Devon stopt de auto en we stappen uit. We lopen naar hun ouders. "Der mag maar een iemand op het veld van de familie." Ze kijken mij aan. "Ga jij maar. Je had Ace hard nodig." "Dank jullie wel." Zeg ik. "De voetbalteams staan aan de linker kant. Jullie mogen ze op zoeken." Mensen rennen over het veld. Ik loop rustig naar de linker kant. Ik zie me team al staan. Ik herken Ace meteen. Ik ren op hem af en geeft me een knuffel. Hij geeft een goede knuffel terug. "Het spijt me zo erg. Ik kon er niet bij zijn. Ik kon je niet help supporter met je herstel." Zegt Ace. "Hey het geef niks je brieven hielpen me ook. En het spijt me dat ik Jeroen geen gedag kon zeggen." "Je kon niks aan doen. Je kan er echt niks aan doen." "Hoe is Zack nu?" "Dankjewel kleine dat om me vraagt." Hoor iemand achter me zeggen. Ik schrik en zie Zack staan. Ik geef hem een knuffel. Ik word ineens omringd door knuffels. Ik moet lachen.

"Over 2 maanden word voetballen weer opgepakt. Iedereen moet dan wel opnieuw toestemming geven." Verteld Zack. Ik kijk me kamergenoten vragend aan. "Wij hebben al besloten om wel te gaan. Alleen jij nog?" "Ik weet niet of ik nog mag." Ik bijt op me lip om me tranen in te houden. Ace geeft me een knuffel. Ik laat tranen. "En ik heb weer met iemand." "Wie?" "Cash." Zeg ik voorzichtig. Ik voel dat Ace zich wel aanspan. "Wat gaat hij hier van vinden?" "Waarschijnlijk nu wel goed." "Echt?" Ik knik. "Hij is hier nu ook. Je broer zei dat we mee moesten komen." "Typisch Devon." Ik leg me hoofd tegen zijn borst en Ace slaat zijn armen om me heen. Zo blijven we even staan. "Ik heb dit gemist met je." "Ik ook met jou."

We gaan eten bij een een restaurant. Cash is mee. Iedereen is wel netjes gekleed. Ik ga tegen over Ace zitten en Cash gaat naast mij zitten. We zijn met de hele team uit eten. "Fay laat je wel weten of je mag?" "Dat doe ik zeker." "Ey technische gezien mag dat wel. Je bent over de 18." "Me pleegouders zijn nog al voorzichtig. Hun echte zoon was ook voor een lange tijd gevangen genomen." Ik zie de jongens knikken.

*skip 2 maanden*

Cash parkeert de auto. "Ik bel je als we weer een opdracht krijgen." "Is goed of bel me elke dag." "Dat vind ik beter." Hij drukt zijn lippen tegen mij aan. Ik ga er mee in. "En als ik een weekje vrij bent probeer ik naar België te komen." "Is goed." We geven elkaar een kus en dan rijd Cash weg. Ik loop naar binnen. "Aaa daar is jullie kamer genoot." "Surprise bitches." Iedereen kijkt om. "Je mocht gaan!" Zegt Ace blij. Ik knik. We geven elkaar en knuffel.

Bedank voor het lezen van dit verhaal. Als je meer verhalen van me lezen kan je me op profiel vinden.

Ik vond dit een leuk verhaal om te maken. Dit was een van me eerste verhalen. Ik heb nog 2 niet afgeschreven en 3 wel. Nou 4 als je dit verhaal mee rekend

Groetjes van mij