15.4K 1.1K 683
                                    

Keyifli okumalar çiçeklerim 🌼

Mahçupca geri çekilip parmaklarımla oynamaya başladım.

"Özür dilerim.."

Kendi kendime mırıldandığımda sinirle ayağı kalkıp tam karşımda dikilmişti.

"Taehyung olmasa şimdiye kovmuştum seni." diyip üzerini sirkeledi sinirle.

"Lanet.."

Dediklerine aldırmadan omuzlarımı düşürerek odadan çıkmaya yeltendim ki tekrar o'nun sesini duymuştum.

"Evime gidip yarım saat içerisinde bana bir takım elbise getiriyorsun. Evimin adresi sana verilen dosyada var." diyip peçeteyle üzerini silmeye devam etti.

Asla yüzüme bakmıyordu.

Kutup ayısı ne olacak.

"Hadi! Ne bakıyorsun yüzüme boş boş? 29 dakikan kaldı. Toplantıya yetişeceğim. Eğer 29 dakika içinde gelmezsen seni pişman ederim."

Göz devirip kapıya ilerledim, ne de olsa ne bok yaptığımı görmüyordu.

Hızla odama gidip ev adresini araştırdım. Saat tam olarak 19:33 dü, sanırım sürem git gide azalıyor.

Acele etmeliydim.

Hızla asansöre binip zemin katı tuşladım.

"Hiç yoktan başıma iş çıkardım, harika!"

Sinirle bir nefes verip dudak büzdüm.

"Yani bütün kötülükler beni mi bulur. Yani şu boru bile benden şanslı-" derken salladığım elimi asanaörün tutunma borusuna çarpmıştım.

Kahretsin!

"Sen de vur. Hepiniz vurun anasını satayım. Bu Kutup ayısı beni epey zorlayacak anlaşılan. Daha ilk günüm bu benim ya, ilk!

Yani neden ben Tanrım, neden?

Zaten hep kötü şeyler Sarah'ı bulsun.

Kötü bir patron, kötü bir iş yeri, kötü bir ilk iş günü.

Kovulmazsam iyidir." diyip dudak büzdüm, bunları derken bile borudan çıkarıyordum sinirimi.

Bir kıkırtı duyduğumda başımı yanıma çevirdim, evet~mükemmel.

Kesin dediğim her şeyi duydu.

Bir de yalaka çalışanlardansa vay halime. Hemen Bay Min'e yetiştirecektir.

Asansör açıldığında kaçar gibi koşmaya başlamıştım.

Umarım yüzümü anımsayamaz, Tanrım.

Evet şimdi bana hızlı bir şöför lazımdı.

19:59

Şirketten içeri hızla girip elimdeki bir ev parası olan takım elbiseye dikkat ederek asansöre koşmaya başladım.

1 dakikam vardı odasına gitmem için.

Aslında evi yakındı, yani en yakın evlerinden birine gitmeyi seçmiştim desem daha doğru olur.

Ama tabi yine benim şansız başıma gelenler, böyle saniyesi saniyesine yetişmeme neden olmuştu.


İş saati olduğu için trafik sıkışıktı, o nedenle bindiğim taksiden inip evine doğru koşnaya başladım.

Ama haritaya yanlışlıkla başka bir yeri işaretlemişim, sanırım parmağım değmişti haberim olmadan.

asisstant ° mygHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin