asisstant ° myg

12°

İyi okumalar ♡

Şirkete ilk defa böyle öğle vakti geldiğim için garip hissediyordum.

Daha saat 11:30 du, sanırım öğle arasına çıkmamışlardı.

Bu yüzden kafeteryaya inip iki kahve aldım.

Tekrar yukarı çıkıp kafeteryadan aldığım minik tabağa iki tane kruvasan koyup kahveyi elime aldım.

Evet, kapıyı nasıl açacaktım?

Şimdilik onu düşünmeyip koltuğumun altına bir iki tane de dosya aldım imzalaması için.

Odasının önüne geldiğim de yavaşça kapıya vurup dirseğimle açmıştım.

Şükür ki sakarlığım devreye girmemişti, ve umarım uzun süre girmezdi.

"Evet?" dediğinde iyice yaklaşıp masasının üzerine kahveyle kruvasan'ı bıraktım.

İlk önce bıraktıklarıma sonra bana bakmaya başlamıştı.

"Bu ne?" dediğinde gülmüştüm.

Neye benziyordu acaba?

"Kruvasan, annem çok güzel yapıyor. Bu sabah da yapmıştı, kalınca bende şirkete getirdim.

Afiyet olsun." dediğimde şaşkınca bana bakmaya başlamıştı, beklemiyordu böyle bir şey sanırım.

"Korkmayın içinde uyku ilacı vs yok. Sizi uyutup ırzınıza geçmem." diyip iddalı iddalı Bay Min'e bakmaya başladım.

O ise alayla gülüp kafasını yavaşça aşağı yukarı sallamıştı.

"Bunlarda dosyalar, okuyup imzaladıktan sonra beni çağırırsınız." diyip çıkacakken durdurmuştu beni.

"Hala vurgu yapıyorsun, asistan. Yapma." dediğinde başımı iki yana salladım.

"Zaten okunması gereken şeyler Bay Min. Lütfen okuyun." dediğimde kaşlarını havalandırmıştı.

"Öyle mi...?

Peki madem öyle, sen oku." dediğinde kaşlarımı çattım.

Ne demek sen oku be, orda bir sürü sayfa var. Yani hiç yoksa 12 sayfa vardır.

"Evet, sen okuyorsun bundan sonra hepsini. Asistan dediğin böyle yapar, patronuna yardımcı olur." dediğinde göz devirdim.

Ciddiydi!

"Hadi, yarım saatin var. Okumaya başla hemen." dediğinde kaşlarımı çatıp yanına ilerledim, bi'de ayakta okuyacaktım.

Mükemmel!

Vakit kaybetmeden okumaya başlamıştım.

12:10

"Bu da sondu. Bitti~" dedim bıkkınlıkla.

Sonunda bitmişti, ama bende bitmiştim.

O kadar yemek yememe rağmen tekrar acıkmıştım.

Ben okurken Bay Min kruvasanları yiyip keyifle kahvesini yudumlamıştı.

Ne hoş ama..

"Artık gi-" kapının birden açılmasıyla sözüm yarıda kesilmişti.