asisstant ° myg

18°

Keyifli okumalar çiçeklerim 🌸

"Madem uçak dokuz buçukta kalkacak, neden bana yedi dediniz?" kaşlarımı çatarak yürümeye devam ettim.

"Bilmem, sanırım karıştırdım."

Bir saat boyunca duş almış ve çıktığın da hiç bir şey yokmuş gibi üstünü giyinmişti.

Ardından dışarıda kahvaltı yapmıştık, ben uçağı kaçırdığımızı sanarken Bay Min, havaalanın da uçağın kalkmasına daha zamanın var olduğunu söylemişti.

Ne siniri, sakinim tabii.

Sonunda Kore'ye iniş yapmıştık. havaalanından çıkıp bizim için gelen siyah arabaya bindik.

Uçak yolculuğumuz tek kelimeyle anlatılırsa; uyumaktı.

Şirkete geldiğimizde arabadan inip şirkete girmiştik.

Buradaki işler biriktiğine adım kadar eminim..

Asansöre binip kata geldiğimizde inmiştik. Bay Min hızla odasına yürüken, bana doğru koşan Jeongguk'u görememiştim.

"Sarah!" birden bana sarıldığında görmediği için irkilmiştim.

"Özledim seni, sakar şey." burnumu iki parmağı arasında sıkıştırınca eline vurmuştum.

Çocuk muyum ben?

"Aa, sen beni özlemedin mi?" dediğinde odama yürümeye başlamıştım, odamın önüne baktığım da Bay Min daha odasına girmediğini görmüştüm.

Danışman kızla bir şeyler konuşuyordu. Odama girmeye çalıştım ama, Bay Min hiç yerinden kıpırdamamıştı.

"Bay Min, geçebilir miyim?" beni duymamazlıktan gelmişti.

Bu adamçok kişilikli olabilir mi acaba?

Ya da bipolar falan?

Jeongguk çocuk gibi saçımla oynamaya başladığın da derin bir nefes verdim.

"EE, ne yaptın bensiz Kanada'da?" gülüp başımı Jeongguk'a çevirdim.

"İş." diyip omuz silktiğimde o da gülmüştü.

"Zaten abimle gittiğin bir yerde, ne yapılabilir ki?" diye mırıldandığın da gülmüştüm.

Bay Min ise sinirle bana dönüp konuşmaya başladı.

"İşi yok mu senin, asistan? Jeongguk, sende işinin başına. Çalışırken lak lak yapmayalım, hadi hadi!" bize fırça atttıktan sonra odasına ilerlemişti.

Kapımın önünde durmuş, işin yok mu senin diyor.

Çekilseydin işimi yapacaktım zaten.

Odama girip biriken işlerimin başına oturmuştum.

Anlaşılan bu masadan kalkamayacaktım.

~

"Anne, nasıl bu kadar güzel yemek yapabilirsin?" annem tam konuşacakken Jimin araya girmişti.

"Sarah, nasıl bu kadar güzel yalakalık yapabilirsin." dedi beni taklit ederek.

Ben tam konuşacakken annem konuya dahil olmuştu.

"Niye yalakalık olsun, yemekler kötü mü olmuş minik civcivim?" dediğinde gülmemek için dudaklarımı bir birine bastırırdım.

Abim bu lakapdan nefret ederdi. Ama annem o'nu minik civcivim diye severdi hep.