asisstant ° myg

4°

Keyifli okumalar çiçeklerim 🌼

"Ya kalksana be! Zaten bugün bokum çıktı iş yerinde."

Abim omuz silkip daha da yayılmıştı yerinde.

Biliyordu orada oturmayı sevdiğimi, bilerek yapıyordu it.

"Abi ye bok denmez." diyip kaşlarını çattığında omuz silktim.

"Abilik yapana-abi olana denmez. Ama sana denir, seni minik bokcuk." diyip dil çıkarttım ve annemin yanına koşmaya başladım.

Çünkü bu öküz üstüme binip saçımı çektiğinde nefessiz kalıyordum.

"Anne bana 'bokcuk' dedi. Bana bana, bu yakışıklı yüzün sahibi oğluna." diye kendini acındırdığında, annemin omzunun üzerinden bakıp dil çıkartmıştım.

"Ya, bir akşam keyfi yapayım dedim, bok ettin bok. O kadar çalıştım ben bugün, neler atlattım biliyor musun?"

Madem o kendini acındırıyor, ben neden yapmayayım ki?

"Anne neredeyse ölüyordum ya!" diyip tüm odağı kendime çektim.

"Anne sen bakma o'na, benden kurtulmak için diyor." diyip elini saçıma attığında geri çekilmiştim hemen, tutturamamıştı.

"Hayır!" diye itiraz ettiğimde gülmüş ve ellerini belini yerleştirmişti abim.

"Ay doğru! Sen sakardın değil mi? Acaba adama ne yaptın da ölümden dönecek konuma geldin?"

Dalgayla söylediği şeye kaşlarımı çatıp annemin arkasından çıkıp sinirle yanına ilerledim.

Ama o benden önce yanıma gelip saçlarıma yapışmıştı.

"Ya aptal! Saçlarım benim her şeyim, bırak!" diyip bende elimi onun saçlarına attım.

Madem öyle, işte böyle~

"Ya Sarah! Bırak saçımı, bak yakışıklılığıma bir şey olursa seni gebertirim!" dediğinde gülmüştüm.

"Ne yakışıklılığı be! Civciv kılıklı herif." dediğimde iyice saçlarıma asıldı.

Annem ise bizi ayırmaya çalışıyordu.

"Jimin! Sarah! Durun artık!" yüksek sesle bağırmasıyla ikimizin de hareketleri durmuştu.

"Ya ama anne bu salak başlattı!" diyip dudaklarımı büzdüğüm de abim tekrar bana doğru atılacaktı önümüze geçen annem olmasaydı.

"Yeter bu kadar tantana, karışma kardeşine, hadi." dediğinde arkadan zaferle gülümseyip zafer hareketleri yapmıştım.

"Sağol adaletli annem benim." diyip annemin yanağına kocaman bir öpücük kondurup odama adımladım.

Anlaşıldığı üzere bugün rahat film izleyemecektim.

Zaten çok yorgundum, abimle uğraşmadan hemen yatağıma girip telefonu elime aldım.

06:20

"Sarah! Hadi kızım!" annemin sesini duymamla yorganı bacak arama alarak sağıma dönmüş ve uyumaya devam etmiştim.

Ama kalçama inen tokatla yatakta doğrulmuştum bir anda.

"Efendim anne ya."

Uykuluydum hala, tek gözüm yarı açık tek gözüm kapalıydı.

"İş! İşe geç kalacaksın." dediğinde masanın üzerinde ki saate baktım.

06:30'du.