Sakın Acında Kaybolma

Anne Özlemi

Berrak'ı izlemeye başladım.Yanina gitmeye karar verdim.Tam gidecekken iceri gitti.
Aramayi düsündüm. Telefonu elime aldım camin kenarında odasinın penceresine bakıp aramakla aramamak arasında gidip geliyordum.
"Acaba arasam mı? Yok aramayayım. Ya da arayayım bi sesini duysam yeter bana. Yada yanlız kalsa daha mı iyi? Offfff.... Ya off arıcam.
Aradım. Ama açmadı. Mesaj attım nasılsın diye ama mesajıma bile dönmedi.Icime bir korku dusmustu. Uyuyamıyordum.Pencereden odasını izlemeye basladım.Işıgı kapalıydı ama biliyorum o uyanıktı. Ne kadar cok yanında olup ona sarılmak istesemde yanlız kalmalıydı. Istemeye istemeye yatagima gectim. Uyumaya calıstim. Uyku girmiyordu gozume surekli onu dusunuyodum. Sabaha karsi kendimden gecmisim.

(Sabah Olur)

Balım ve Yigit Yangazların yataklarinın tepelerinde ziplıyorlarlardır.
Balım:Ammada uykucusunuz kalkun yaa.
Yigit:Ya hayde Kalkin artik cok isimiz var.
Fatih:Ula yaramazlar ne tepemizde hopluyosunuz?
Murat:Balim yemin ediyom anneni atatmiyacaksin.
Balim:O zaman sizde kalkin yoksa daha fazla zıplarız tepenizde.

Fatih:O zaman bizdende gunah gitti.
Onları kucaklarina alip gıdiklamaya baslatlar.
Balım:Ya tamam amca soz bi daha yapmicam. 😂😂😂
Fatih:Inanayım mı?
Balim:Inan😂😂

Hazirlanip aşagı inerler.
Asiye:Allahum gozyaslarimi tutamayrum Mustafa
Mustafa:Noldu?
Asiye:Gormüyeymisun Yangazlar ben tepelerine çokmeden kalkmuslar.
Fatih:Biz her zaman kendimiz kalkayruz Yenge
Murat:Ayup ediyosun Yenge yaa
Tahir:Hadi neyse yangazlar oturun sofraya
Balim:Biz bugun amcalarımla Berrak ablamin kafesine gidicez
Nefes:Ya gercekten mi ? Bizde gelelim.
Yigit:Ya anne siz gelmeyin.
Asiye:O neden miş?
Balim:Biz Berrak ablamla beraber bi seyler yapmak istiyoz
Nefes:E tamam oyle olsun.
Kahvaltilarini yaparlar.Balim ve Yigit amcalarinin kollarindan cekistirmeye baslarlar.
Fatih:E tamam hayde kalkiyoz bi kahvaltu ettirmediniz valla.
Balim:Ya kafede yersiniz
Murat:Bi pazarimızi size heba ediyoz bak ona gore.
Asiye:Yangazlar cocuklar size emanet.
Fatih:Tamam Yenge.
Dısarı cikarlar.Cocukları arabaya bindirirler.
Fatih:Ikizum ben bi Berrak'a bakayum sen git kafeye ben gelirum.
Berrak:Tamam ikizum.

Berrakların kapisina gittim. Kapıyı caldim.Kapıyı Kemal abi acti.Gözleri kirpkırmıziydi.Acaba kötü bisey mi oldu?
Fatih:Abi ağladın mı sen?
Kemal:Berrak icin biraz uzuldum o kadar.
Fatih: Ona bis ey mi oldu?Berrak yok mu?.
Kemal:Berrak yok malesef
Fatih:Kafeye mi gitti?
Kemal:Yok baska bir yerde
Fatih:Nerede peki
Kemal:Fatih biliyosun ki bugun anneler günu.Berraka 'belkide bu hayatta koyan tek şey annnesizlik.Buyuk itimalle mezarliktadır.
Fatih:Abi mezarlikta ne isi var?
Kemal:O sana anlatir Fatih

Koşar adımlarla mezarlıgın yolunu tuttum. Bu kızın orda ne isi vardı? Kimsesi yok o mezarlikta tanıdıgı yok. Peki bu kız napiyordu mezarlıkta? Kafamda dönen deli sorularla mezarlıga dogru kosuyordum. Allahtan o kadar uzak degildi mezarlık ama sanki yol bana bitmiyordu. Mezarliga vardim. Arabası mdzarlıgın girisindeydi.Iceri girdim.Peki nereye bakıcaktım? Mezarlıgın icinde kosmaya basladım.
Aglama sesi duydum. Berrak'ın sesiydi. O ses yuregime bıcak gibi battı. Sesin geldigi yere yoneldim. Berrak bi mezarın basindaydi . Sırtı bana dönüktu. Beni gormuyordu. Mezar hafiften cökmüstü. Anlasilan kimse ziyarete gelmiyordu. Berrak mezarı sulamıs, topragına cicekler ekmisti. Peki Berrak'ın bu mezarın basinda ne isi vardı?

Berrak arkasıni dönmeden
"Abim mi soyledi burda oldugumu? dedi ağlamakli titreyen sesiyle
Hissetmisti geldigimi.
Fatih:Evet.
Berrak:simdi merak ediyosun bu kızin kimsesi yok bu mezarin basinda ne isi var? Ben soyleyeyim sen sormadan bu kim tanımiyorum. Ama ayniyiz bak onunda kimsesi yok. Olsaydi bu mezar boyle olmazdı. Bakımlı olurdu. Mermeri olurdu. Topraginda cicekleri olurdu. Biliyosun bugun anneler günü. Simdi annesi olan hee cocuk ne kadar da mutludur. Annelerine hediyeler alirlar onlara guzel suprizler yaparlar. Annesi ölenlerin ise anneler gunu buruk gecer annelerin mezarlarina giderler;anneleriyle olan anılarına sarilirlar. Peki benim gibiler napıcak? Annesini hic tanimayanlar...Ben ne anemi taniyorum ne de sarılacak anılarim var.Bu ozel ve acı günumde yanlızligimizi paylasmaya geldim.Onun cocuklari ya yok yada annelerini hatırlamiyo eger cocuklari olsaydi yada annelerini unutmasaydi bu mezar cok guzel olurdu.Böyle cökmüs olmazdı.