Fatih "Ne oldu? " diye sormaya devam ediyordu. Kelimeler bogazimda düğümlenmisti. Cevap veremiyordum.
Fatih:Bi tanem soyle noldu?
Berrak:Fatih.. Bu..bu..resimdeki kiz..bu kız benimFatih:Berrak ne diysin sen?
Berak:Bu benim resmim.
Gözum mezar taşında yazılı isme takıldı
"ZEYNEP KARACA"Yasadigim soka daha fazla dayanamadim ve Fatihin kollarina bayildim.
Fatih:Berraaaak!Yalvarurum ac gözunu.***
Ali:Kemal noldu?
Kemal:Bu resimdeki kız Berrak
Ali:Ne diyon abi sen?
Tahir:Kemal emin misun?
Mustafa:Bi daha bak Kemal
Ali:Abi vallaha da Berrak
Tahir:Ama bu nasul olur? Zeynep yillar once öldü.
Mustafa:Evet o gunu dun gibi hatirlayrum.
Kemal:Abi vallaha da o yemin ederim.
Ali:Bi dakika sanki Berrak'ın kitaplarinin arasinda bi kücükluk resmi olacaktı.Ali kosar adimlarla eve gider. Kitabin arasindaki fotoğrafi getirir.
Ali:Bakin bu resim Berrak yurda ilk geldiğinde cekilmis
Tahir:Ama bu nasul olur?
Mustafa:Bizim Zeynebimiz ölmemis Allahum bu bir mucize
Asiye:Allahum sana şukurler olsun.
Nefes:Sizin hep anlattiginiz dilinizden düsürmediginiz adıni andiginizda yüzunuzde gülucükler actiran, evimizin nese kaynaği ,prensesiydi dediginiz kiz Berrak'mıymis.
Murat:Allahum sana sükürler oldun ya. Simdi Berrak'in aradigi ailesi bizmisiz. Simdi duyunca ne kadar da sevinecek.
Kemal:Ya kader degil mi? Her seyde varmis bir hayir bizim buraya gelmemiz bu yasanacaklar..
Ali:Ee mutlulugumuzu sonra paylasiriz. Hayde Berrak'i arayin. Bu mutlu haberi verin.
Asiye:Murat ara Berrak'ı. Nazar kuzum sende kutudan dökülenleri topla. Bu kutudaki hersey Berrak'in. Yangazum hepsini saklamus kiyamam.
Murat:Arayrum ama acmay
Saniye hala olayin sokundadir. Yüzu donuk olanlari anlamaya calisiyordur. Yere çomelir ve donuk donuk karsiya bakar.
Asiye:Ana noliy? Sevinmemiz lazum. Zeynep yuvasuna döndu. Hasret bitti.
Saniye ağlamaya baslar
Saniye:Ben nasul tanimadum.Ne kadar da annesine benziyo.Ama ben onu tanimadum. Nasul taniyamadum? Ona annelik ettim. Yarı annesi sayilurdum. Ama ben onu tanuyamadum. Insan evladum dedigini tanimaz mu? O bana anasunun emanetiydi. Ama ben ona sahip cikamadum. Ona kotü sözler soyledum. Beni affeder mi?
Kemap:Saniye Teyze merak etme. Berrak hicbir zman size darilmadi. Hem onun kocaman bir kalbi var.
Ali:Merak etmeyin o koca kalpte size de yer var.
Tahir:Allahum cok mutluyum ya. Yangaz bi daha ara haydee.
Murat:Ahaaa Berrak aray.
Nazar:Ac cabuk aç.
Murat:Berrak sana guzel bir haberum var.
Fatih:Yangaz Ben Fatih.
Murat:Fatih?
Fatih:Berrak bayuldi. Hastanedeyeyuz.
Murat:Tamam hemen geliyriz.
Kemal:Murat noldu?
Murat:Berrak bayilmus Fatih onu hastaneye goturmus.
Mustafa:Hayde gidelum.
Asiye:Nazar sen evde kal cocuklara bak.
Nazar:Tamam ama bana da haber verun.
Nefes:Tamam
Saniye:Bende geliyrim.
Tahir:Ana sen kotu olursun sen evde kal zaten onu getirecez
Saniye:Olmaz kizimi görucem ben
Mustafa:Birak gelsun Tahir burda daha kötu olur.***
Fatih acilin kapisinda endiseli bir sekilde bekliyordur. Kemallerde gelir.
Kemal:Nasil durumu?
Fatih:Bilmiyorum.Daha kimse bi sey soylemedu.
Asiye:Allahum sen koru onu.
Murat:Fatih nasul bayuldi?
Fatih:Mezarliğa gitmistik. Onu Zeyneple tanistiracaktum. Sonra birden bagirdi ne dedigini pek anlamadum. Sonra bayildu.Kemal:Hatirladi demek ki. O yuzdrn bayildi
Fatih:Neyi haturladi?Tahir:Yangazum. Simdi sağa bi sey diyecez ama sakin ol
Mustafa:Berrak bizum Zeynebimizmis
Fatih:Nee.. Abi... Ne diysiniz?
Olanları anlatirlar. Fatih neye ugradini sasirmistir.O yıllarca Berrak onun yüzunden öldu diye pismanlik duyarken o simdi karsisindadir. Hastanede onlara öldüğunu soylemislerdi doktorlar. Gidip onun cansız bedenine sarılmisti Fatih. Peki simdi olanlar neydi? Fatih sevinmeli miydi? Yoksa yıllaca bosuna azap cektigi icin üzulmeli miydi?
Kafasinda sorulari cevaplamsya calisirken müşaade odasindan cikan doktorun sesiyle yerinden dogrulur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sakın Acında Kaybolma
Literatura KobiecaAcısında kaybolmadan hayata direnmeye çalışan bi kız.. Yaşadigi acilarin ortadasinda bogulurken ona uzanan bir cift el.. . . . Bazı insanlar yara bazilari ise ilac.Peki onlar birbirine ilac mi olacak yoksa yara mi?