Sakın Acında Kaybolma

Egemen Korkmaz Kim?

Neye ugradigimi şasirmistim.Kafamı kaldirip baktigimda karsimda dona kalmıs kücuk bir çocuk vardı.Masmavi gözlerini acmış bana bakiyordu. Sonra birden yere düstü. Hemen arabadan inip yanina gittim.

Berrak:İyi misin?
Ayağa kaldirip üzerini temizledim. Ama çocuk bana hic cevap vermedi. Tekrar sordum. Ama yine cevap vermedi.Korkmustum. Acaba şoka mi girmisti?

Berrak:Bak istersen bi hastaneye gidelim? Hem senin annen baban nerde? Neden bu saatte disardasin?
Ama bana yine cevap vermedi. Acaba duymuyormuydu?
Berrak:Sen beni duyuyor musun?
Basini onaylar sekilde salladi. 
Berrak:Peki o zman neden cevap vermiyosun
Cocuk elleriyle bir seyler yapti. Duyuyordu ama konusamiyordu anlasilan. Isaret diliyle konusamadigini soyledi.
Berrak:Kiyamam sana.Merak etme ben isaret dili biliyorum. Seninle anlasabilirim.E hadi annene babana gotureyim seni
Kosmaya basladi.Dur bekle desemde durmadi. Bende atkasindan kostum ve yakaladim.
Berrak:Neden kaciyosun? Bak anlasilan kaybolmussun. Benden korkmana gerek uok. Bak bu yollar cok tehlikeli. Seni simdi polise goturecem.
Ellerimde cirpinsada onu arabaya bindirip karakola göturdum.Baskomiserin odasindaydik. Kaşlarini catmis mavis gozleriyle bana bakiyordu. Kizmisyi bana. Ama ben onu ailesine kovusturacaktim oysaki.

Polis:Kücuk yaramaz artik taniyoruz seni
Berrak:Kim bu cocuk memur bey?
Polis:Unlu insaat sirketinin sahibi Egemen Korkmaz'ın oglu Yusuf Korkmaz
Berrak:Yaa senin adın Yusuf mu yakisikli. Bak birazdan baban gelecek ona kavusacaksin.
Bana cevap bile vermedi. Cok sinirliydi. Ne kadar onu güldurmeye calissam da gülmedi.

Ben Yusufla ilgilenirken iceri uzun boylu takim elbiseli  yakisikli bir adam girdi.
Yusuf onu görunce yüzu düstu.Gelip baskomiser ile tokalasti.

Polis:Hoşgeldiniz Egemen Bey Egemen:Hoşbuldum.
Oğlu kaybolmustu. Ama adamdaki rahatlik beni rahatsiz etmisti. Benim çocugum kaybolsa ben ağlamaktan helak olurdum.Onu buldugumda ilk gider ogluma sarilirdim.Oysa  onun umrunda değildi.

Polis:Sizin oğlan yine kayboldu anlasilan
Egemen:Olanlari biliyosunuz. Surekli evden kaciyo. Ne kadar dikkat etsemde malesef engel olamiyorum.

Olanlari saskinlikla izliyordum. Ogluna bakmiyordu bile.Anlasilan Yusuf surekli  evden kaciyormus. Acaba neden? Peki bu nasil bi baba? Ben bu sorularla boğusurken bana döndü
Egemen:Siz bulmussunuz oglumu
Berrak:Evet
Egemen:Sağolun.
Adamin bu rahatligi beni rahatsiz etmisti. Bir baba gibi degildi.Yusufun elinden tuttu.Yusuf oyle bir bakti ki bana. Mavi gözleri kırpkirmizi  olmustu.Acimistim ona. O aci dolu gozlerinden  ardinda kim bilir ne yasanmisliklar vardi. Arkasindan gittim. Disarida onlari bekleyen uc dört adam vardi. Anlasilan korumalariydi. Onlara bi sey soyledi. Yusufu arabaya bindirdi. Yusuf hala bana bakiyordu.Caresizligi yuregimi parcalamisti.Egemen arabaya binecekken Dur diye bağirdim arkasindan. Bana bakti. Yanina gittim.
Berrak:Nasil bi babasin sen?
Egemen:Anlamadim?
Berrak:Ya oğlun kaybolmus. Senin verdigin tepkiye bak. Insan ogluna bir sarilir ya.
Egemen:Sana mi sorucam oglumla olan iliskiye karisamazshn
Berrak:Sen..Sen dunyanin en gaddar babasisin.

Kolumdan tuttu.
Egemen:Haddini bil
Berrak:Bilmezsem naparsin? Döver misin yoksa öldürür müsun?
Egemen:Kimse benimle boyle konusamaz
Berrak:Sen kimsin ya kim?Umrumda mı ? Hayir
Egemen:Karsinda is adami Egemen Korkmaz var karsinda
Ittim onu.
Berrak:Kimsin umrumda bile degil.
Kendi arabama yoneldim. Yusufa baktim. Hala  bakiyordu bana. Beni kurtar der gibi.Arabama bindim.Onlara caktirmadan knlari takip ettim. Buyuk bir villanin öninde durdular. Evden de belli oldugu gibi cok zengindiler. Egemen arabadan indi. Cocugunu bile almadi. Korumalarindan biri aldi Yusufu.Bu gördugum tablo beni cok sinirlendirmisti. Eve gittim surekli Yusufu düsunuyordum.O cocugun caresizligi,yanlizligi.. Peki neden kaciyordu evden? Ne yasamisti? Bunlari dusunurken birden telefonum caldi. Arayan Nazardı