Ertesi gün Güzide, Ayşe'nin kulağını çekmeye karar verdi. Sabah kalkıp mutfağa indi. Ayşe de oradaydı. İlk önce hiç konuşmadılar. Güzide kararını değiştirdi ve onunla hiç konuşmamaya karar verdi. Yani Ayşe sorana kadar. Kahvaltıyı hazırlarken Ayşegül Hanım kapıdan kafasını uzattı.
-Seyit Bey'in odasına bir kahve gönderin kızlar.
Ayşe hemen kahve malzemelerini hazırlamaya başladı. Güzide biraz terslenerek:
-Sen salatalıkları doğra, ben yapıp götürürüm kahveyi.
-Hayır bırak ben yapacağım.
-Hayır Ayşe. Hatta sen bir daha Seyit Bey'e hiçbir şey götürmeyeceksin.
-Bir dakika, bir dakika. N'oluyor? Sabahtan beri bir hâller bana karşı? Tersinden mi kalktın bugün?
-Hayır Ayşe! Seyit Bey'e aşık olduğunu biliyorum!
-Tabi. Ayşegül tutamadı o dilini değil mi? Hemen söyledi sana.
-Ayşe bak, kimin ne söylediği önemli değil. Önemli olan senin yanlış yaptığın şeyler.
Tam o sırada Celil Bey de sesleri duyup mutfağın kapısına gelmişti. Ama Ayşe ve Güzide onu fark etmemişlerdi.
-Aa öyle mi?! En azından ben elin adamlarıyla Celil'i karıştırmıyorum!
Bu sözler Celil'i çok şaşırtmıştı. Güzide bu sözler üzerine Ayşe'ye tokadı yapıştırdı. Ayşe bunun üzerine daha da sinirlendi ve bağırmaya başladı.
-Ne!! Yalan mı?! Sen kaç gündür Celil için gözyaşı dökmüyor musun?!
Tam o sırada, kavganın başında Celil'in açtığı mutfak kapısı yüksek bir sesle kapandı. Ve ikisi birden sesin geldiği yöne döndü. Güzide Celil'in herşeyi duyduğunu anladı ve ağlamaya başladı, sessizce. Ayşe ise donmuştu. Güzide'ye döndü.
-Yok, yani ben öyle demek istememiştim.
Diye kekeledi. Ama Güzide:
-Git! Gözüme gözükme bir daha.
Diye fısıldarcasına karşılık verdi. Sesini ağladığından dolayı tüksek çıkaramıyordu. Ayşe koşarak uzaklaştı. Güzide de Celil'e sırtını dönerek mutfak tezgahına baktı. O kadar utanmıştı ki ölmek istedi. Sesinin titremesini engelleyerek:
-Evet... Ne istemiştiniz?
-Eee... Şey. Baş ağrısı için bir ilaç varmış.
-Tamam... Siz. Yıkarı çıkın, ben getiririm.
-Ee... Tamam o zaman.
Ve gitti. Güzide de bu sefer sesli bir şekilde ağlamaya başladı. Celil mutfaktan çıktıktan sonra olduğu yerde kalakaldı. Güzide'de bir hâller olduğunu sezmişti ama bunu bu şekilde öğrenmeyi beklemiyordu.
