Açıkçası o bölümü beğenmeyeceğinizi düşünmüştüm çünkü güzide ve celil'le ilgili pek bir bölüm yoktu. Ama neyse... Yb işte.. :)
-Ne? N-nasıl evlendin?
-Bildiğin evlendim.
-K-kimle?
Celil öne çıktı.
-Seni ilgilendirmez Ayşe. Şimdi söyle... Güzide'yi neden bu kadar rahatsız ediyorsun?
Ayşe bu habere yıkılmıştı ve sinirlenmişti. Sinirini Güzide'den çıkarmayı planlıyordu. Sırıttı ve Güzide'ye döndü.
-Hiiç... Ona kendi verdiği sözünü hatırlatıyordum sadece.
Seyit kaşlarını çattı ve kafasını dikleştirdi.
-N'eymiş o söz?
-Ayşegül beni evlendirmeyi düşünüyor.
Seyit güldü. Ayşe onu gülerken görünce daha da sinirlendi.
-Güzide bu evliliğe engel olacak.
Celil ve Seyit aynı anda.
-Ne?!
Ayşe kıkırdamaya başladı. Güzide'yse Celil'e bakıyordu. Seyit Güzide'ye döndü.
-Bunu neden yapasın ki? Açıkçası şu kızdan kurtulmak için harika bir fırsat.
Ayşe kaşlarını çattı ve ağlamaya başladı. Ve bir anda gözlerini açtı.(anladığınız gibi bu bir rüyaymış. :)) Yatağından kalkıp pencerenin yanına yürüdü. Terlemişti. Saçlarını geriye attı ve duşa gitti. Güzide de yatağından yeni kalkmıştı. Hala Celil'in onu korumasını düşünüyordu. Gülümsedi ve ayağa kalktı. Üstüne kırmızı elbisesini giyip saçlarını taradı. Eliyle iki yana aldıktan sonra üstünü düzeltti. Kapıdan çıktığı sırada Ayşe'yle burun buruna geldi.
-A-Ayşe?
-Oo Güzide... Günaydın.
-Sana da günaydın.
Hızlı bir şekilde Ayşe'nin yanından geçerken Ayşe onun kolunu tuttu. Güzide ilk önce koluna sonra da Ayşe'ye baktı. Ayşe sırıttı.
-Umarım bir fikrin vardır. Evlilik konusunda.
-E-evet.
-Aa öyle mi? N'aptın?
Kolunu bıraktı. Güzide düşündü. Hiçbir şey yapmamıştı aslında.
-Şey.. Ben Yahya Bey'le konuştum.
-Ne dedin ona?
-İşte Ayşe evlenmek istemiyor. Insanlar sevdikleri kişilerle evlenmeliler bence. Ayşe de zamanı gelince evlenir falan dedim.
-Hmm. Peki... O ne dedi?
-O mu?
-Evet.
-Ş-şey. O da bana düşüneceğim dedi.
-Bu kadar mı?
-Evet. Allah aşkına Ayşe. Ne bekliyordun ki? Hemen bu evlilik fikrinden vazgeçmesini mi?
-Evet.
Dedi ve bir odaya girdi. Güzide de hızla aşağı indi. Mutfağa girdi.
-Güzide kızım nerede kaldın? Bugün büyük gün. Fazlasıyla hazırlık yapmamız gerekiyor.
-Neden Ayşegül Abla?
-Akşam bir eğlence var. Burada, bahçede yapılacak, herkes burada olacak.
Güzide gülümsedi. Aklına Celil geldi. Herkes dediğine göre o da gelecekti.
-Tamam Ayşegül Abla. Biz hemen hazırlarız. Eksik bir şey kalmaz merak etme.
-Güzel.
Akşama kadar çalıştılar. Erkekler masaları bahçeye taşıdılar ve kadınlar da bütün yemekleri ve içecekleri hazırladılar. Celil kendi evine taşınalı iki gün olmuştu. Güzide onu otelde göremeyince üzülüyordu. Acaba o da üzülüyor mudur? diye düşünüyordu. Akşam saat sekizden sonra yavaş yavaş insanlar gelmeye başladı. Yüzbaşı da dahil. Alya yerinde duramıyordu ve hızlı hızlı nefes alıyordu. Petro da onun yanında durmuş içki içiyordu. Alya'ya baktı. Sırıttı. Sen bana aşıksın ama benim hakkımda bilmediğin o kadar çok şey var ki Alya... Mesela Yüzbaşı'yla iş birliği içinde olduğumu bilmiyorsun. Yerleştirdikleri sahneye bir kadın çıktı ve müzik eşliğinde şarkı söylemeye başladı. Güzide ve Ayşe kenarda öylece duruyorlardı. Güzide Ayşe'nin yanından ayrılmak istiyordu ama gidecek yeri yoktu. Ayşe olduğu yerde salına salına dans etmeye başladı. Güzide ona baktı ve gözlerini devirdi. Ayşe sırıttı.
-Off Güzide... Neşelen biraz. Bak sen de kurtuldun ben de...
Güzide kaşlarını kaldırdı ve Ayşe'ye baktı. Ayşe ise sadece dans ediyordu ve Seyit'i izliyordu. Güzide Ayşe'nin neyden bahsettiğini anladı. Kendisi kurtulmuştu çünkü Ayşe kendisinin evlenmekten kurtulduğunu düşünüyordu. Gerçeği öğrendiğinde büyük ihtimalle Güzide'yi öldürecekti. Ama Güzide bunu umursamıyordu. Sonuçta amacı ölmekti öyle değil mi? Bir süre sonra müzik durdu ve Seyit sahneye çıktı. Herkes sustu ve onu izlemeye başladı. Özellikle de Ayşe.
-Evet.. Benim sizlere söylemek istediğim çok önemli bir konu var.
Güldü. Güzide sahnenin tam dibinde duran bir kadını fark etti. Kahverengi uzun saçlı ve kahverengi gözlü bir kadındı. Seyit'i büyük bir dikkatle dinliyordu ve izliyordu. O güldüğü zaman kendisi de gülüyordu. Güzide hafifçe gülümsedi. Ayşe bunu fark etti ve başını Güzide'ye doğru çevirdi.
-Ne?
-Yok bir şey. Aklıma komik bir şey geldi de...
Ayşe homurdanıp tekrar Seyit'e baktı.
-Hazır hepimiz burada toplanmışken size söyleceğim bir şey var.
Arkadan bir adam.
-Hadi ama uyanma da söyle artık!
Diye bağırdı. Gülüşmeler oldu.
-Ben bugün..
Elini Güzide'nin az önce incelediği kadına uzattı ve onu da sahneye çıkarttı. Güzide çaktırmadan Ayşe'ye baktı. Donmuş gibiydi.
-Bu güzel kadınla, Murka'yla, evlendik.
İlk önce kısa bir sessizlik, ardından da ıslıklı gülüşmeli bir gürültü koptu. Ayşe'nin rengi soldu. Güzide onun bu haline acıdı ve omzuna dokundu. Aynı anda Ayşe sert bir hareketle geri çekildi. Bahçe kapısından mutfağa girmek için arkasını döndü. Aynı anda Güzide'ye kötü bir bakış attı.
