Sa pagbukas namin, kadiliman ang sumalub0ng sa amin, buti na lang ay may ilaw kami upang tanglawan ang dilim ng bahay. Kung titignan, abandonado na talaga ito, at wala ding tagapangalaga dahil puro sup0t, alikabok at anay ang bahay.
Allan: oh! Anu pa gnagwa nten?
Nona: buti na lang dala ko ito!(sabay labas ng isang kaha ng sigarilyo)
Arlene: teka sisilaban nyo ba tong bahay?!
Rica: anu ka ba! Hndi no! Magyoyosi muna kami bago umakyat dun sa taas.
Allan: sa true! Para makabawas nerbiyos din!
Nona: oh sindi na! Lene di ba naiihi ka?
Arlene: hndi na!
Rica: umurong yung ihi niya. Haha!
Matapos namin magsigarilyo ay tumungo kami sa direksyon na kinatatayuan ng hagdan.
Bumubulong si Arlene, binibilang ang hagdan.
Nona: 0y ! Anu binibilang mo!
Arlene: yung hagdan. Baka trese talaga yan at hindi lang sampu.
Allan: umakyat ka kya para mabilang mo!
Arlene: biro lang naman!
Rica: oh sinu na mauuna?
Nona: edi ikaw! Sinamahan ka lang naman namin eh.
Allan: anu kaya mo?
Rica: sige ako na!
Kahit may kaba sa aking dibdib, hinanda ko na ang sarili ko sa mangyayari.
Allan: teh pag di mo na kaya pwde ka din bumaba. Pero magdasal muna tayo.
Habang hawak ko ang kanilang mga kamay, dama ko ang takot sa bawat isa pero di pa din kami pinanghinaan ng l0ob. Mtapos magdasal ay tumapat na ko sa hagdan at pumikit. Sinimulan ko na ding humakbang.
"isa ... Dalawa ... Tatlo ... Apat ... Lima ... Anim ... Pito ... Walo ... Siyam ..." natatakot ako na baka sa pang huling baitang ay may kasun0d pa.
Nona: bumaba ka na baka ano pa mngyare sayo!
Rica: sampu .. (hindi ko alam pero parang may umangat sa paa ko upang muli pang humakbang. Nang dumilat ako biglang wala nang kasun0d na mga baitang. Dahilan para ngumiti ako at humarap sa kanila.
"oh akala ko ba labintatlo to!? Eh niloloko pala tayo ng hagdan eh.
Nagkatawanan kaming lahat. Pero sa pag atray ko ng bahagya ......
BINABASA MO ANG
Ang Pangatlong Koleksiyon Ng mga katatakutang kwento
Korkupangatlo na po to.... basa basa
