𝚁𝚎𝚊𝚕𝚒𝚝𝚢 [ON HOLD] #CatAwardsSC2K20 #ΒΤΑ20 #SBC2020

16ο

"Καλώς τα παλικάρια της καρδιάς μου" είπε φωναχτά ώστε υποθέτω να την ακούσω.

Ήρθαν μέσα στο χώρο του σαλονιού και οι τρείς χαμογελαστοί, όμως όταν με αντίκρισαν μόνο η Γιώτα συνέχισε να χαμογελάει.

Ο Γρηγόρης κοιτούσε μια εμένα και μία τον Αχιλλέα περιμένοντας κάποια κίνηση. Ήξερε. Φαινόταν στο βλέμμα του ότι γνώριζε λεπτομερώς την κατάσταση όπου βρισκόμαστε, εγώ κι ο Αχιλλέας.

Από την άλλη, ο Αχιλλέας με κοιτούσε με ένα απροσδιόριστο βλέμμα. Δεν μπορούσα να το αποκρυπτογραφήσω πλήρως. Διέκρινα θυμό, οργή, θλίψη, λύπη και απογοήτευση.

"Γεια σας παιδιά" έσπασα την επαφή των ματιών μου με αυτά του Αχιλλέα και τους χαμογέλασα όσο πιο θερμά μπορούσα.

"Γεια σου Λίλα" είπε ο Γρηγόρης κι ήρθε κοντά μου ώστε να με αγκαλιάσει. Η αγκαλιά του πιο σφιχτή από τις άλλες φορές. "Θέλω να μιλήσουμε ιδιαιτέρως" μου ψιθύρισε γλυκά. Κούνησα διακριτικά το κεφάλι μου θετικά ώστε να καταλάβει ότι δέχομαι.

"Λοιπόν τι κάνετε εδώ εσείς;" ρώτησε ο Αχιλλέας και γύρισε να με αντικρύσει. Έκατσα πάλι στην απομακρυσμένη πολυθρόνα.

"Την βαλίτσα της Γιώτας" είπα χαμηλόφωνα και κοιτούσα τα σκισιματα στο τζίν που φορούσα. "Μάλιστα" είπε απλώς.

"Πάντα τελευταία στιγμή" γύρισε στην Γιώτα. "Αφού με ξες" αναφώνησε η άλλη γελώντας.

"Λίλα, έλα μαζί μου σε χρειάζομαι για κάτι χαρτιά για τις διακοπές" είπε ξαφνικά ο Γρηγόρης και σηκώθηκε από εκεί που καθόταν. Εγώ αντέγραψα την κίνηση του.

Οι άλλοι δύο μας κοιτούσαν με την περιέργεια ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους. Όμως, κάνεις δεν είπε κάτι, καθώς κατευθύνομασταν προς το γραφείο του.

"Κάθισε" είπε και μου έδειξε τον καναπέ. Υπάκουσα κι ήρθε κι έκατσε κι αυτός δίπλα μου. Κοιτιομασταν για λίγη ώρα χωρίς να πει τίποτα κανένας μας. Περίμενα να ξεκινήσει αυτός που με κάλεσε στο γραφείο του.

"Γιατί το κάνετε αυτό στους εαυτούς σας;" ρώτησε ψιθυριστά, αλλά αρκετά δυνατά ώστε να μπορώ να τον ακούσω.

Στραβό κατάπια. "Γρηγόρη, είμαστε κι οι δύο αρκετά εγωιστές για να τα αφήσουμε όλα πίσω" απάντησα ειλικρινά.

"Ναι αλλά αν κάνει κάποιος πίσω όλα θα είναι καλά" είπε απευθείας. "Και τι προτείνεις;" ρώτησα με ειρωνικό τόνο. Καταλάβαινα πού το πήγαινε. Ήθελε να παρακαλέσω εγώ.