𝚁𝚎𝚊𝚕𝚒𝚝𝚢 [ON HOLD] #CatAwardsSC2K20 #ΒΤΑ20 #SBC2020

5ο

Κάθισαν στον ανοιχτόχρωμο  καναπέ κι εγώ λίγο παραδίπλα στην πολυθρόνα.

"Να σας φέρω κάτι;" ρώτησα από ευγένεια και σηκώθηκα όρθια. Και οι δύο απλώς κούνησαν αρνητικά το κεφάλι τους.

"Χαίρομαι που σε γνωρίζω, Λίλα. Από την ώρα που σε γνώρισε η Γιώτα δεν σταμάτησε να μιλάει για σένα" με ενημέρωσε ο Γρηγόρης καθώς κοιτούσε την Γιώτα που είχε πάρει όλο το πρόσωπο της ελαφρώς μία απόχρωση του κόκκινου.

Την πλησίασα και βάζοντας το χέρι μου στον ώμο της, της είπα: "Εγώ να δεις πόσο σε συμπάθησα. Τέτοιο χαρούμενο άνθρωπο δεν έχω ξαναδεί".

"Ευχαριστώ γλυκούλα" απάντησε γρήγορα και αιφνιδιάζοντας με με τράβηξε στην σφιχτή της αγκαλιά. Πόσο καιρό είχα να βρεθώ σε μια τέτοια αγκαλιά.

Νομίζω τελευταία φορά ήταν στην αγκαλιά του πολυαγαπημένου αδερφού πρίν 3 χρόνια. Πρίν τον χάσω για πάντα.

"Ανάσα" είπα ψιθυριστά όχι μόνο γιατί άνοιξα καινούριες πληγές αλλά και γιατί η αγκαλιά της σου έκοβε την ανάσα. Σαν να την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα με άφησε και κόλλησε πάνω στον Γρηγόρη. Αρχίσαμε να γελάμε όλοι με τον αυθορμητισμό της.

Την στιγμή αυτή διέκοψε το επίμονο κουδούνι. Απορημένη σηκώθηκα από τον κρεμ καναπέ που είχα κάτσει προηγουμένως για να ανοίξω στον απρόσμενο επισκέπτη.

"Περιμένουμε κάποιον ακόμα;" ρώτησα στα παιδιά. "Μάλλον ο φίλος μου θα είναι" πετάχτηκε ο Γρηγόρης και έξυσε αμήχανα τον σβέρκο του "ήθελε να μου πει κάτι προσωπικά από κοντά και τον είχα ενημερώσει ότι θα ερχόμουν εδώ για δείπνο" δικαιολογήθηκε.

"Κανένα πρόβλημα. Πάω να ανοίξω" έβγαλα από την δύσκολη θέση τον άντρα μπροστά μου.

Ανοίγοντας την πόρτα πάγωσα στιγμιαία κι έπειτα όλο μου το σώμα πήρε φωτιά. Καίγοντας κάθε κύτταρο που με περιβάλει.

"Αχιλλέα" είπα ψιθυριστά. Με πήρε μόνο ένα δεύτερο για να θυμηθώ την διαταγή του.

"Κύριε Πετράκη" με διόρθωσα αμέσως. Ο τόνος της φωνής μου πολύ πιο δυνατός, πολύ πιο σίγουρος, πολύ πιο ξέγνοιαστος.

"Μπορώ να σας βοηθήσω;" συνέχισα πιο ευπρόσδεκτα από πριν ένα λεπτό όταν τον πρωτοείδα.

"Είναι ο Γρηγόρης εδώ; Μου έστειλε μήνυμα ότι θα ερχόταν σε σένα για δείπνο και μετά δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα μου" είπε αγνοώντας την καλή μου διάθεση και μεταδίδοντας μου την απροθυμία που είχε για να με δει.