"Μα τι στο καλό θα φορέσω;" αναφώνησα απογοητευμένη και συνάμα εκνευρισμένη.Ήμουν εδώ και μισή ώρα μπροστά από την ντουλάπα μου και προσπαθούσα να ανακαλύψω ένα καλό συνολακι για απόψε.
Πάντα θέλω να είμαι περιποιημένη για τον Αχιλλέα. Θέλω να βλέπω στα μάτια του τον πόθο και τον έρωτα που νιώθει στο πρόσωπο μου.
Σήμερα, όμως, είναι ακόμα πιο σημαντική περίσταση. Σήμερα έχουμε επέτειο ενός μηνός και, εκτός αυτού, τα μεσάνυχτα κι έπειτα ο Αχιλλέας έχει γενέθλια.
Έχω μία πολύ καλή ιδέα για το ποιο θα είναι το γενέθλιο του δώρο. Κι όχι δεν εννοώ εμένα με μαύρα δαντελωτά εσώρουχα. Ή μπορεί να είναι κι αυτό ένα μέρος του δώρου, θα δω αναλόγως με το πώς κυλάει η βραδιά μας.
Εκείνη την στιγμή, χτύπησε η πόρτα και αυτομάτως έτρεξα, στην κυριολεξία, να την ανοίξω. Είχα ζητήσει την βοήθεια της Γιώτας.
Πάντα ξέρει τι να μου δώσει να φορέσω και πάντα λατρεύω αυτά, που δια μαγείας εμφανίζονται στα χέρια της μέσα από την ντουλάπα κι εγώ αγνοούσα πρό λίγου την ύπαρξη τους.
Η Γιώτα έχει το καλύτερο γούστο. Είναι η πιο μοντέρνα γυναίκα που ξέρω. Γι'αυτό την έχω και τυφλή εμπιστοσύνη για μία τέτοια περίσταση όπως η αποψινη.
"Γιώτα" "Λίλα" τσιριξαμε κι οι δύο μόλις άνοιξα την πόρτα και ορμησαμε η μία στην σφιχτή αγκαλιά της άλλης.
Πάντα έτσι κάνουμε κι ας πίναμε μπύρες το προηγούμενο βράδυ μαζί.
"Βρήκες τίποτα ή να μπω σε δράση;" ρωτάει χιουμοριστικά η Γιώτα και με βγάζει από την αγκαλιά της.
"Τσουκου" λέω παραπονιαρικα και την τραβάω απευθείας στο δωμάτιο μου, ώστε να μην χάνουμε άλλο χρόνο. Έχει απομείνει μία ώρα πρωτού φύγουμε για το μαγαζί.
"Πρέπει να βιαστούμε, δεν έχουμε πολλή ώρα ακόμη" είπα βιαστικά και την έσπρωξα μπροστά την ντουλάπα μου.
Η Γιώτα γέλασε με την συμπεριφορά μου και λέγοντας μου "θεέ μου, κάτσε να αρχίσω γιατί σε χάνουμε" γύρισε προς το μέρος της ντουλάπας μου.
Η Γιώτα σήμερα μπορώ να πω ήταν εκθαμβωτική. Φορούσε μία ολόσωμη μαύρη παντελόνα με μεταξένιο ύφασμα. Τα μαλλιά της τα είχε αφήσει να κυματιζονται ελεύθερα οι μπούκλες και το βάψιμο της ήταν ένα κλασικό Smokey eye.
"Είσαι πανέμορφη καλέ. Μακάρι κι εγώ έτσι να δείχνω μετά την βοήθεια σου" είπα γλυκά και την άκουσα να γελάει.
YOU ARE READING
𝚁𝚎𝚊𝚕𝚒𝚝𝚢 [ON HOLD] #CatAwardsSC2K20 #ΒΤΑ20 #SBC2020
Teen Fiction"Μείνε πίσω" το βλέμμα του κοφτερό, η φωνή του βροντερή. "Αυτό που είχαμε είναι παρελθόν" έλεγε αργά και πολύ δυνατά ώστε να με κάνει να το καταλάβω. Έλα όμως πώς αυτό το είχα καταλάβει 12 χρόνια πριν κι ακόμα πονάει το ίδιο. Ίσως τώρα που μου το ξε...