𝚁𝚎𝚊𝚕𝚒𝚝𝚢 [ON HOLD] #CatAwardsSC2K20 #ΒΤΑ20 #SBC2020

21ο

Έχει περάσει ώρα που κανένας από τους δυο δεν μιλούσε. Το μόνο που ακουγόταν στο χώρο του αυτοκινήτου ήταν η χαμηλή, σχετικά, μουσική που παιζόταν στο ραδιόφωνο.

Δεν είχα καταλάβει καν πότε πρόλαβαν τα πράγματα να χαλάσουν ξανά κι εγώ να βρίσκομαι πάλι σε άσχημη ψυχολογική θέση.

Γύρισα να κοιτάξω τον Αχιλλέα που οδηγούσε. Είχε ένα σκληρό ύφος και δεν άφηνε τον δρόμο από τα μάτια του.

Οι γωνίες του από αυτή την θέση που κάθομαι φαίνονται ακόμα πιο 'κοφτερές' ενώ τα μάτια του είναι αρκετά σκούρα, δηλαδή όπως είναι συνήθως όταν με κοιτάει θυμωμένος. Κάθε τρεις και λίγο εσφιγγε το τιμόνι στα χέρια του με δύναμη μέχρι να γίνουν οι αρθρώσεις του λευκές.

Όσο τρομαχτική κι αν ήταν η όψη του, δεν έπαυε αυτό να με ελκύει. Πλέον είναι πιο μυστήριος και πιο επικίνδυνος. Τουλάχιστον στην εμφάνιση.

Ήταν θυμωμένος τόσο με μένα όσο και με τον Παύλο. Ο Παύλος προηγουμένως είχε πολλά νεύρα, με το δίκιο του βέβαια, και επιτέθηκε ξανά στον Αχιλλέα.

Μπήκε ενδιάμεσα ο Γρηγόρης και τους χώρισε, αλλιώς ακόμα θα έριχναν μπουνιές και κλωτσιές ο ένας στον άλλον.

Γι'αυτό το λόγο χωριστηκαμε. Εγώ κι ο Αχιλλέας με το αμάξι του και οι υπόλοιποι τέσσερις με το αμάξι του Γρηγόρη.

Με μένα πάλι είναι θυμωμένος γιατί συνεχίζω να κλαίω για το πώς συμπεριφέρθηκα στον Παύλο, μετανιωμένη για την σεξουαλική επαφή που είχα με τον Αχιλλέα. Κι αυτό είναι που εξοργίζει τον άντρα δίπλα μου, το οτι μετανιώνω που τον άφησα να με πλησιάσει τόσο...

Το θέμα είναι ότι είμαι διχασμένη. Από την μία λάτρεψα την κάθε στιγμή, το κάθε δευτερόλεπτο που βρισκόμουν σε τόσο κοντινή επαφή με τον Αχιλλέα. Αυτό αναζητούσα χρόνια, από τότε που έφυγα για Ισπανία. Όμως, δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή και ο σωστός χώρος για να πραγματοποιηθεί. Κι αυτή είναι η άλλη μου άποψη, ότι δεν άξιζε ο Παύλος, ο οποίος μου έχει φερθεί με τον καλύτερο τρόπο, να προδοθεί έτσι βλέποντας αυτή που ποθεί να ερωτοτροπεί με τον φίλο του και συνεργάτη του.

Δεν θα με δικαιολογήσω ποτέ για αυτό που έκανα. Δεν θα με συγχωρέσω ποτέ...

"Λίλα" έσπασε την σιωπή μεταξύ μας ο Αχιλλέας "θέλω να ξες ότι δεν μετανιώνω τίποτα από αυτό που κάναμε λίγες ώρες πριν" είπε και τοποθέτησε απαλά το χέρι του στον μηρό μου.