𝚁𝚎𝚊𝚕𝚒𝚝𝚢 [ON HOLD] #CatAwardsSC2K20 #ΒΤΑ20 #SBC2020

2ο

Flashback

"Αχιλλέα σταματά, μπορεί να μας δουν" είπα ψιθυριστά.

"Μα εγώ αυτό θέλω.. Εσύ είσαι αυτή που θες να το κρύβουμε από όλους και όλες" απάντησε και έπειτα συνέχισε "Λίλα σ' αγαπάω.. πάρτο απόφαση θα γίνεις δική μου" ακούγοντας αυτά, του έκλεισα το στόμα, πιέζοντας με δύναμη τα χείλη μου πάνω στα δικά του. Δίνοντας του έτσι ένα παθιασμένο φιλί με μεγάλη διάρκεια.

Όποτε με φιλούσε ένιωθα κάτω στην κοιλιά μου μια πίεση. Ένιωθα όλο μου το σώμα να μουδιάζει.

Απομακρύνθηκα από την σφικτή του αγκαλιά και έκανα δύο βήματα πίσω.

Τον κοίταξα βαθιά μέσα στα πράσινα του μάτια.

Πραγματικά μου άρεζε πολύ..

Όμως, δεν μπορούσα να αποκτήσω περισσότερα συναισθήματα γι'αυτον..

Οι διαταγές που είχα πάρει ήταν απλές..
 
Τον κάνεις να σε θέλει, του παίρνεις την καρδιά και του την ραγίζεις μέχρι να μην υπάρχει πια...

Ναι, το ξέρω σκληρό αλλά αυτό μου έχει πει η κολλητή μου και δεν πρόκειται να την χάσω για έναν εφηβικό έρωτα.

"Λοιπόν, εγώ λέω να την κάνω... Όμως,θα σε παρακολουθώ την ώρα που κανείς γυμναστική" είπα με ένα ψεύτικο σαγηνευτικό χαμόγελο και κλείνοντας του το μάτι έκανα μεταβολή να φύγω.

"Περίμενε" είπε δυνατά ο Αχιλλέας και με έπιασε σφικτά από το μπράτσο ώστε να με γυρίσει και να κοιτιομαστε.

" Τι θες;" ρώτησα με ύφος.

" Απλώς δεν σε φίλησα" είπε ψιθυριστά και πρίν καν αντιδράσω με φίλησε παρατεταμένα.

Φιλαει πολύ ωραία ο άτιμος...

"Θα περιμένω τηλεφώνημα σου το απόγευμα" συνέχισε.

"Ότι πείς" απάντησα γρήγορα και έφυγα με μεγάλα βήματα από την πίσω αυλή που βρισκόμασταν τόση ώρα.

Δύο μήνες είμαστε μαζί κι ήδη νιώθω να με επηρεάζει...

~~~~~~

Ξύπνησα ιδρωμενη.

Είχα πολύ καιρό να δω κάτι τέτοιο...

Βασικά τέτοια όνειρα τα οποία στην πραγματικότητα είναι αναμνήσεις, τελευταία φορά είχα δεί πριν πέντε χρόνια.

Κανονικά μετά από τόσα χρόνια δεν θα έπρεπε καν να με αγγίζουν.

Έλα όμως που όχι μόνο με αγγίζουν αλλά με καρφώνουν κι έναν πάσσαλο στην καρδιά.