His Desperate Wife

Chapter 23

Habang natutulog si Thorine ay biglang gumising ang asawa nito.

She's clueless for everything.Her dreams are still haunting her.She remembers everything through her dreams.

Hindi siya makakita kahit na binuksan pa niya ang talukap ng kaniyang mga mata.Wala siyang ibang magawa kundi ang mapaluha.Who is she?Bakit nasasaktan siya sa mga panaginip niya?

She can't see the world but yet in her dreams it's really a crystal clear of what is her life all about.

She's miserable.Kahit hindi niya alam kong sino siya, she still feels pain.Walang pinagbabago sa kadilimang nakikita niya.Sinakop na siya nito at tila pati utak at puso niya ay nawawala na sa kaniya.

She's blind.And she knows who caused this.

The man in her dreams.

Thorine's POV

Walong buwan na siyang natutulog.But still no progress is happening to her.Pero I won't lose hope.

Kakausapin ko parin siya ng kakausapin kahit na magmukha pa akong tanga.I know soon she will wake up.Ayokong biguin ang anak ko sa hinahangad nito when infact this is also my dream.

For us to be all together.

Tiniis ko ang lahat.All the humiliations of my clan and hers.I accepted their rants.Their insults and their threats.But still I won.Nanaig parin ang pagmamahal ko kay Leunice.

Yanny is also a big help.Siya ang naging susi para patawarin ako ng mga Marchezâ.They can't take my rights from her.I am his father and I am too is Leunice's husband.

"Wife, eventhough you're still sleeping I can't help myself to love you more.Me falling deeper inlove to you is so easy.You don't need to exert an effort.You have no idea why I'm so inlove with you.Kase kahit ako gumising nalang sa katotohanang mahal na mahal kita.Or let's just say na hindi naman talaga ako tumigil."Sabi ko dito.

Kahit hindi niya man masaksihan ang mga sinasabi ko ngayon but I won't be tired.Hinding hindi ako mapapagod na ipaalala sa kaniya araw araw kung gaano ko siya kamahal.

Kung naging desperada man siya noon sa akin, kayang kaya kong maging desperado para sa kaniya.

Kahit pagod na pagod man ako.Kahit busy pa, hindi ako nawalan ng oras para sa asawa ko.Ayaw kong gumising siya na wala ako sa harapan niya.

"I love you so much wife.I will hold your hands again.I hope you'll open your eyes soon.Miss na miss na kita.Ipaparamdam ko pa sayo na hindi mo na kailangan pang maghirap.I'll treat you as my Queen.Good night Leu."Sabi ko saka hinalikan siya sa noo.

At lumipas lang ang ilang mga minuto ay nakatulog na ako sa tabi nito.

——————
Agad naman akong napabalikwas ng may narinig akong mahihinang hikbi.

And it shocked my whole excistence when I finally saw her with her opened eyes.

"Oh God Leu!"Maluluha kong sambit saka hinaplos ang kaniyang mukha.

Pero nakatulala lang ito habang umiiyak.She didn't even utter any words na mas nagpapakaba sa akin.

"W-Wife I-I'm begging you please look at me.Tell me if you're okay.May masakit ba sayo?"Puno ng pag aalala kong sambit dito.

Hinarap naman ako nito.But the most painful thing about it is she is looking at me but It feels like she's so far away from me.Nalulunod ako sa mga matang nakakatitig sa akin.Hindi ko siya maintindihan.Walang galit ang meron sa kaniyang mata kundi pagkalito.Her tears still won't stop.I don't understand her.