尹琊's 传说之主的夫人{The Legendary Master's Wife}

Chapter - 330 ( စိတ္ဝိညာဥ္က်င့္စဥ္ရရွိျခင္း ၊ စိတ်ဝိညာဉ်ကျင့်စဉ်ရရှိခြင်း )

[Zawgyi]

ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ယူေရွာင္မိုသည္ အဘိုးအိုကိုေတြ့ရန္ တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

သူသည္အစက အဘိုးအိုျပန္ေရာက္ဖို႔ လဝက္မ်ွ လိုဦးမည္ဟုတြက္ဆမိခဲ့ေသာ္လည္း ဘယ္လိုေၾကာင့္မို႔ ေစာေစာျပန္ေရာက္ေနသလဲဆိုတာကိုေတာ့ သူခန႔္မွန္းမိေလ၏။

ေသာက္ရွင္းတကၠသိုလ္သည္ ကိစၥႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္ေပၚထားသၫ့္အတြက္ အဘိုးအိုကဲ့သို႔ထိပ္သီးပုဂၢိုလ္ရွစ္ဦးမွတစ္ဦးအေနႏွင့္တာဝန္ယူစရာမ်ား က်ိန္းေသေပါက္ရိွလာေပရာ ေသခ်ာေပါက္ သူအပ်င္းဆြဲေနလို႔ရေတာ့မည္မဟုတ္ေခ်။

ေမွာ္ေဆးပင္ဥယ်ာဉ္ ~

ယူေရွာင္မိုသည္ အဘိုးအိုအား ေဆးေဖာ္ခန္းထဲတြင္ရွာေဖြ့ေတြ့ရိွလိုက္ေလသည္။ အဘိုးအိုထြက္သြားသည္မွာ လအနည္းငယ္မ်ွ အခ်ိန္ၾကာျမင့္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယူေရွာင္မိုသည္ ေတြ့ေတြ့ခ်င္းပင္ဝမ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ သူ၏ပုခံုးေပၚလက္တင္မိလိုက္ေတာ့သည္။ " ရွစ္ဖူ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ၿပီ "

သြမ့္ခ်ီထ်န႔္သည္ သူ၏ေခါင္းအားျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွၫ့္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္သၫ့္အၾကၫ့္မ်ိဳးႏွင့္ ၾကၫ့္လိုက္ေလ၏။

ယူေရွာင္မိုလည္း အလန႔္တၾကားႏွင့္ သူ၏လက္မ်ားအား ျပန္ရုတ္သိမ္းလိုက္ၿပီး ေျခာက္ကပ္ကပ္ရယ္ေမာေလေတာ့သည္။ သူသည္ အဘိုးအိုတြင္စရိုက္ႏွစ္မ်ိဳးရိွသၫ့္အေၾကာင္းအား ရုတ္တရတ္ေမ့သြားမိသည္။ နံနက္ေစာေစာစီးစီးဤကဲ့သို႔အမူအရာမ်ိဳးႏွင့္ဆိုလ်ွင္ အဘိုးအိုသည္က်ိန္းေသေပါက္စိတ္ေပါက္ေနသၫ့္ပံုေပၚၿပီး သူကလည္းပုခံုးေပၚသြားလက္တင္မိလ်က္သားျဖစ္ေနေတာ့သည္။

" ရွစ္ဖူ . . ."

အဘိုးအိုသည္ မ်က္ႏွာရႈံ႔တြလ်က္ပင္ ႏွာတစ္ခ်က္မႈတ္လိုက္ကာ ေျပာဆိုေတာ့သည္။ " မေတြ့ရတာျဖင့္လနည္းနည္းပဲရိွေသးတာကို မင္းေတာ္ေတာ္ေလးသတၲိေကာင္းလာသားပဲ "

ယူေရွာင္မိုသည္လည္း ဟီးဟီးဟားဟားသာရယ္ေမာႏိုင္ေတာ့သည္ " မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ . . . တပၫ့္မွာဘာသတၲိမွမရိွပါဘူး . .ဘယ္ေလာက္ပဲသတၲိေမြးေမြး အလုပ္လည္းမျဖစ္ပါဘူး "