KaiSoo: Let Me In [Completed]

vii. kidnapper or rapist?

Kyungsoo

Lumipat si Jongin sa harap ko at pinasan ako na parang sako ng bigas. Hindi ko nga alam kung magpupumiglas ako kasi sabi nya; play my role well. How to be a victim nga ba? Should I shout now? "Ah, Jongin! Ibaba mo ako!" bulyaw ko at pinadyak ang binti ko but he only spanked my butt.

Basta nya nalang akong hinagis sa kama. Akala ko nga tatama ang ulo ko sa head board. Lumapit sya sa drawer at kumuha ng scarf at tinali sa leeg ko. Masyado ng nadadala si Jongin bilang kidnapper. He stood up right at my feet. Naglabas sya ng isang sigarilyo sa kit nya at sinindihan 'to.

"Kelan ka pa natutong manigarilyo?"

"Right when you left." He answered.

Pakiramdam ko may sumuntok sa dibdib ko dahil sa sinabi nya. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. I can't see nothing but fire on his eyes. Aaminin ko, sobra akong nagsisi. Hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko.

"Jongin kasi-"

Napatigil ako nang umupo sya sa gilid ko. Inayos nya ang scarf sa leeg ko at itinakip sa bibig ko. "No more talking, Kyungsoo."ani nya sabay buga ng usok sa mukha ko. Napaubo ako dahil dun. Tatayo na sana sya nang biglang magring ang phone ko. Kinapa nya yun sa bulsa ko. "Hello? Oh?"

"Jongin? Si Soo? San mo sya dinala?"

"Sa langit." Here he goes again.

"Tingini mo, Jongin, umayos ka! Nandyan ba sya sa tabi mo? Kakausapin ko sya! Just want to check on him." utos ni Baekhyun. Kahit kelan ang ingay talaga nitong isang 'to. Inilapit ni Jongin ang cellphone sa tenga ko at tinanggal ang scarf sa bibig ko. "Soo?! Okay ka lang ba? Hahah. Nakailan na kayo?" Nang-asar pa ang gago. Boset!

Agad na tinakpan ni Jongin ang earpiece at bumulong sa tenga ko. "Sabihin mo, hindi ka uuwi." Napatingin ako sa mga mata nya. I was trying to read him, anong balak nya?

"Hindi ako uuwi." pagsunod ko.

Pagkatapos kong sabihin yun, hinablot ni Jongin ang cellphone ko at binabaan si Baekhyun. Ipinasok nya ito sa bulsa nya. Lumabas sya ng kuwarto't pagbalik nya, wala na syang hinihithit na sigarilyo. Ipinaikot ko ang mata ko sa kabuohan ng silid at napako ang tingin ko sa nakataob na frame sa bedside table. Bakit nakataob?

"Jongin, bakit nakataob yun?"

Nangunot ang noo ni Jongin at napatingin sa nginusuan ko. "Dahil ayokong maalala yung taong kasama ko dyan," He paused, "But unfortunately, he showed up in my face again." He continued sharply. Ouch.

"Bakit ayaw mong itapon?" I challenged.

"Wala ng maraming tanong!" bulyaw nya.

Silence rose between us. Nakakabingi.

"Ah, Jongin, tanggalin mo na 'to." ani ko. Umupo si Jongin sa gilid ko, wearing his devilish smile at inilabas ang gunting na hawak nya. "Hala, anong gagawin mo?! Kyaa. Jongin, nakadrugs ka ba? Tulong!" Totoo na 'tong kinakabahan ako. I felt his hand grabbed the bottom of my shirt. My heart pounds triple times as its normal beat.

Binalik nya ang scarf sa bibig ko. Hindi na ako makapagsalita. Kinakabahan talaga ako sa susunod na gagawin ni Jongin. 'Di ko na sya magets."Kahit sumigaw ka pa, walang makakarinig sayo dito, Kyungsoo."

"Gagu ka! Wala ka na ngang trabaho, ang taba mo pa tapos nambababae ka pang tingini mo ka! Lumayas kang hayop ka! Ayaw kong makita yang pagmumukha mo! Paksh!t ka!"

GREAT. Wala raw makakarinig sa akin pero rinig na rinig ang sigawan ng mag-asawa sa kabilang unit. "Hwag mo ng pansinin yun. Now, let's go back to business." sabi nya at muling hinablot ang dulo ng shirt ko. Gusto kong sumigaw para lang pigilan sya pero hindi ko magawa dahil sa scarf.

No, 'wag mong guntingin, Jongin please; pagmamakaawa ko sa isipan ko. Mahalaga sa akin ang shirt na yun dahil regalo nya sa akin yun. Halos maluha ako nang tuluyan nyang magunting yun. Nakaexpose na ang half-body ko sa kanila. Kidnapper or rapist?

Ano ba talaga, Jongin?

Binudburan nya ng polboron ang tyan ko't dibdib ko saka yun dinilaan. Nararamdam ko ang labi nya, crazily sucking every part na madaan nito. Umangat ang labi nya sa dibdib ko until his lips found my nipples. Mula sa uluhan, bumaba ang kamay ko't pinatong sa ulo nya. Partida, nakatali yan.

Jongin trailed kisses up to my neck at napatitig sa mga mata ko. I stared back at him with my lips parted. Ang mga mata nyang nakakasabog feels, bruh. In his eyes where I always wanted to stay. Tinanggal nya ang scarf sa bibig ko. "Jongin," His name escaped from my mouth.

For years now, I felt his lips again.

I wistful memoir I've been waiting for.

This is it, libagan mo ako, Jongin!

Nalalasahan ko ang polboron and I could still smell the smoke from his mouth pero hindi yung amoy na mawawalan ka ng gana. As long as it's Jongin's lips; that's more than enough. Ang likot ng kamay ni Jongin sa likod ko. Napaungol nalang ako nang ipulupot nya ang binti ko sa kanya't pinisil-pisil ang pang-upo ko. OH GEEZ! "Kyungsoo.. bite me."

Masochist is Jongin. Mas gusto nya yung nasasaktan sya. Inangat ko ang ulo ko at kinagat ang balikat nya. Ang hirap dahil nakatali pa rin ang kamay ko. Dahil sa ginawa ko lalong naging agresibo ang bawat haplos at halik nya.

"UGH. Kyungsoo." He moaned.

I sucked in a deep breath at napakagat sa labi ko nang maramdaman ko ang kamay nya sa butones ng pants ko. Ipinasok nya ang kamay nya sa loob at pinaglaruan ang ano ko while he is still kissing every part of my face. My body twitched in ectasy as his stroking hastened. Grabe, nakakabaliw!

"Jongin, ahhh, namiss ko 'to."

Then he stopped.

"Nakakabadtrip'di ba? Yung tipong nandun ka na tapos bigla kang iiwan sa ere. Ganun yung ginawa mo sa akin, Kyungsoo. Ganun."

#Boom