KaiSoo: Let Me In [Completed]

xl. last day in santorini

Don't tell me black mail 'to?

Napatayo ako at kinagat ang daliri ko. 'Di ko alam kung magrereply ako o ipapabasa ko kay Jongin. No, kung ipapabasa ko sa kanya -- baka sisihin nya ang sarili nya sa nangyayari. Sino naman ang gagawa nito? Sino ba 'tong taong 'to? Anong question ang sinasabi nya? Tingini. Hindi tuloy ako mapakali. Feeling ko, someone's watching me. Baka may kinuha rin sa akin? Iginala ko ang mata ko, thinking kung may kulang at chineck ang gamit ko pero wala naman. Nandito pa rin naman yung recording pen.

"Jongin," sambit ko sa pangalan nya at napasampa sa kama. Nagaalala ako. I'm already feeling nervous for something that I know will hit me soon. Kailangan kong maging handa. I reached for my phone nang magring ito. "Hello? Oh? Taehyung? Kamusta naman? Ha? Bakit ka umiiyak?" Napaayos ako ng upo nang marinig ko ang malakas na hagulgol nya. Parang baka.

"Hyung, huhuh. Kasi may nangyaring hindi maganda," Ano ba 'to? Ang malas naman ng buwan na 'to sa amin. Pero ano kayang nangyari? Bigla akong kinabahan, e. "Kasi, huehue. Namatay.. namatay.. namatay.. namatay na ang kuko ko sa paa. Hyung, hindi ko matanggap. Masyadong masakit. Nabagsakan ng barbell ni Jimin. Huehue."

"Tingini mocha, alien!"

Binaba ko ang tawag. Leche talaga yun si Taehyung, wala ng ginawang maganda, e. Puro kagaguhan lang ang alam. Hindi ko na talaga sasagutin ang tawag nya. Agad na napatayo ulit ako when I heard a soft knock on my door. Pagbukas ko si Jongin. He's face is just unexplainable. Niyakap nya agad ako. Ang higpit ng yakap nya sa akin na parang mawawala na ako bukas.

"Jongin, may problema ba?"

"Wala," He answered, "I just want to hug you for awhile. Masyadong marami akong iniisip. Hugging you seems like I'm already in a safe place, Kyungsoo. Hide me," He said, nuzzling his face to my neck. Tumaas ang kamay ko at marahang hinaplos ang likod nya. I can't find the right words to say to make him feel bettet lalo pa't naaalala ko yung text kanina. Sasabihin ko ba sa kanya? O, itago? Paano ko ba sisimulan?

"Everything will be alright, Jongin."

Malalagpasan din namin 'to.

"Stay by my side," He muttured. Bumitaw sya sa pagkakayakap sa akin at tinitigan ako sa mata. Hinawakan nya ang kamay ko; filling the tiny empty spaces with his long fingers, "Bakit ang init mo ata? May sakit ka ba?"Umakyat ang kamay nya sa noo ko, "Kyungsoo, ang init mo ah?!"

Fertile lang ako, dejoke.

"Hindi, masakit lang ang ulo ko."

"No, pupunta tayo sa clinic." Hinila nya ako pero pinigilan ko sya. Ayoko ng pumunta dun. Sumasama lalo ang pakiramdam ko. "Bakit? Kyungsoo, 'wag matigas ang ulo. Mataas ang lagnat mo. Nagpabasa ka pa kasi sa ulan! Ayan tuloy oh!" Tumaas ang tono ng boses nya. Tinignan ko sya and he's expression loosen up. Nagaalala sya sa akin. Niyakap ko sya. "Magingat ka.."

"Dito nalang tayo, Jongin."

He sighed heavily, "Kukuha lang ako ng gamot. Dito ka lang." Hinawakan nya ang balikat ko at pinaupo sa kama. "May iba ka pa bang gusto?" Umiling lang ako. Inantay ko lang si Jongin habang tinititigan ko ang kisame. Ang sakit ng ulo ko at ng katawan ko. Pagbalik ni Jongin, pinainom nya agad ako ng gamot. "Matulog ka na, Kyungsoo. I'll stay here until you wake up." Humiga sya at ipinatong ang kamay nya sa tyan ko.

Ipinikit ko ang mata ko. Ramdam ko ang tingin nya pero hindi ko na mapagtuonan ng pansin dahil sa kumikirot na ulo ko. I woke up still with him sleeping next to me. Ipinagala ko ang hintuturo ko sa ilong nya dahil para magising sya. He checked kung mainit pa rin ako. Compare kagabi, mas bumuti na ang pakiramdam ko. Nandyan sya, e. Napatingin ako sa may gilid ng TV.

May teddy bear pala dun?

Bakit ngayon ko lang napansin?

"Salamat at hindi ka na ganun kainit. Have some breakfast, Kyungsoo. Hindi na kita masasabayan kasi kailangan pang i-finalize ang shoot." Napanguso ako. Ito na naman sa shoot. Hindi na ako manunuod, maiinis lang ako. "And tomorrow, we'll fly back to Manila so fix your things. Bumili ka na rin ng souvenir para kela Luhan if you want."

Yun nalang siguro ang gagawin ko. Jongin gave me a peck on the lips bago lumabas. Naligo ako't lumabas ng hotel. Bibilhan ko nalang ng pasalubong sila Baekhyun. Baka magtampo pa yung mga yun. "Kyungsoo?" Napalingon ako, si Jinsu. "Bumibili ka rin ng pasalubong?" Tumango ako, "Okay na ba kayo? By looking at you, mukhang oo."

Feeling ko ang pula ng pisngi ko.

"Jinsu, bakit ang bait mo sa akin?"

He shrugged, "Like I told you, magaan ang loob ko sayo. Whenever I see you smile, it reminds me of someone. Someone who used to stay by my side pero ngayon, wala na sya, e." sabi nya at tumingala sa langit. Does that mean that 'someone' is already dead? Bigla akong nalungkot dahil dun. "He donated his heart and -- I'm looking for that person. Mahahanap ko rin sya."

Napayuko ako, "Bakit gusto mong makita yung taong nakakuha ng puso nya, Jinsu?"

"Just, wondering what would I feel if I look at that person. Knowing that person has his heart. I'm fascinated. Would this heart of mine still remembers it? Random thoughts that I -- badly want to confirm." Ngumiti si Jinsu. Looking at him while he was saying this, he really love that person. Hindi ko alam sasabihin ko kaya tinapik ko nalang ang balikat nya. "Pabalik ka na ba sa hotel? Gusto mong tulungan na kita?"

Tumango ako. Tinulungan nya ako. I'm really glad dahil nakilala ko si Jinsu. He's like the nicest person I've ever met. Kung hindi ko nakilala si Jongin baka minahal ko sya. Pagliko namin papunta sa room ko'y napatigil ako. Si Krystal yakap si Jongin.

"Ako nalang kasi.. Jongin."

Kumalas si Jongin mula sa pagkakayakap nito pero nagpupumiglas si Krystal, "I'm sorry, Krystal pero tanggapin mo nalang. Tama na! Krystal, teka-" Hindi na naituloy ni Jongin ang sasabihin nya dahil agad na sinunggaban sya ni Krystal ng halik sa labi. Naitikom ko ang kamao ko. Aba, gagu.

Bakit ba hindi nya matanggap na;

Mas maganda ako sa kanya.

Nilapitan ni Jinsu si Krystal at hinila ito palayo kay Jongin. Nagpumiglas si Krystal at nagsisisigaw pero wala itong paki-alam. Desperada na sya. Nakakaawa. "Ano ba, Jinsu!? Bitawan mo ako! Kakausapin ko pa si Jongin! Bakit sya pa? Bakit?"

.

.

.

Natahimik ng ilang segundo si Jongin at saka huminga ng malalim. "Sorry, Krystal, pero hindi ako ang taong nararapat para sayo. You know I'm inlove with someone else and that 'someone' is unfortunately," He paused, "Not you, Krystal." prankang sabi ni Jongin habang nakatingin dito.

#BoomSakitSaPEMPEM