"Get in the car!"
Nataranta ako dahil sa bigla nyang pagtataas ng boses. Pumasok ako ng sasakyan at sumunod sya. We were both quiet for a few minutes. Pinakiramdaman ko lang sya hanggang sa buhayin nya ang makina at pihitin ang manibela. Inaasahan kong itatanong nya kung sino yung nakita nyang kasama ko pero hindi sya nagsalita. His face remains emotionless for a while. Lumipas pa ang minutong pananahimik, I noticed his jaw clenching and unclenching.
"Kamusta sa office?"
"Mistakes everywhere."
Ang tipid ng sagot nya. Ni hindi nga rin sya tumitingin sa akin. Pinaguntog ko lang ang hintuturo ko sa isa't-isa; thinking of what to ask next. Napalunok ako, "Anong oras ang flight natin bukas?" tanong ko, "Para alam ko kung anong oras ako gigising at makapag-adjust ako. I know you hate it when someone comes late." Impatient si Jongin. Mas mabuti ng mauna ka kesa sya ang mag-antay syo. Paniguradong yari ka. Ang tagal nyang sumagot. Hindi ko alam kung anong iniisip nya. "Tanungin mo na. Tanungin mo na kung anong gusto mong tanungin, Jongin. Don't hold," I paused nang bigla nyang ihinto ang sasakyan sa gilid. Mabuti nalang at naisangga ko ang kamay ko sa dashboard kundi putok nguso ko nun. Broken hearted ang peg ng heart shaped kong lips, bae. Masakit kaya yun.
"9am." Muli ay tipid nyang sagot. Tinanggal nya ang seatbelt nya at lumapit sa akin. His eyes fixed to mine. Napasiksik ako sa gilid. "May nakakalimutan ka," ani nya. Anong nakalimutan ko? Napatingin ako sa labi nya nang ilapit nya lalo ang mukha nya. "Kyungsoo," Napa-ha ako. Jongin, ano bang plano mo? Pitingini. Ipipikit ko na sana ang mata ko at antaying maglapat ang labi namin pero yung inaasahan ko suddenly fades in the air. "Your seatbelt, Kyungsoo. Always wear it, don't forget." A smirk formed on his lips. Akala ko kung ano na. Jongin, pasuspense ka pa.
"Thanks?" Nakayukong sabi ko. Binalingan ulit ni Jongin ang manibela. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Bahala sya. Nilabas ko sa bulsa ko ang cellphone ko nang bigla itong magring. Si Taehyung. Sasagutin ko na sana kaso hinablot ni Jongin. "Teka, Jongin! May tumata-"
"Who is this?"
"Hyung, ano square root ng 9?"
"11!" inis na sagot ni Jongin at binabaan si Taehyung. Akala ko ibabalik na nya yung phone ko pero ipinasok nya ito sa bulsa nya. "Confiscated ang cellphone mo for the rest of the days." Napa-wtf ako sa isip ko. Confiscated? Detention lang ang peg? "Got it? Complain now and you know what will happen next." Ano yung next?! Syet.
Paano pag tumawag si Mr. Hwang?
"Ano bang offense ko?"
"For being such a flirt." Aray. Wala naman akong finiflirt na iba. Nagseselos nga sya. Hindi ko mapigilang hindi kiligin. Sabi ko na, e, may ASIM pa ako. Muling pinaandar nya ang sasakyan. Hindi na ako sumagot. Maya-maya lang ay huminto kami sa isang boutique. May pinick up syang black suit at inabot ito sa akin. "Wear this. Magpalit ka dun." Nginuso nya ang pinto malapit sa may hagdan, "I'll wait for you outside."
Nangunot ang noo ko.
"Bakit? Saan ba tayo pupunta?"
"Wala ng maraming tanong!"
"Masama bang magtanong?"
Hinawakan nya ang braso ko, "Oo."
"Fck, Jongin."
"Cuss one more and," Napatingin sya sa labi ko at ganun din ako, "You know what will happen next." sabi nya at binitawan ang braso ko. Pacman, is that you? Puro 'you know'. Wala nga akong clue. Pisti! "Now change. Make it fast or else you-"
BINABASA MO ANG
KaiSoo: Let Me In [Completed]
FanficDo Kyungsoo was suffering from deep agony and frustrations, keeping the reason to himself, he left the man he loves, Kim Jongin. Now he's back, will Jongin let him back into his life again? Find out.