KaiSoo: Let Me In [Completed]

special chapter |new year|

Note: Page 3 of 365!:)

Kyungsoo

"Salamat sa regalo mo nung pasko, babe. Panghilod. Napakathoughtful mo naman. Sa dinami-rami ng ireregalo mo bakit yun pa? Leche ka!" Hinampas ko ulit si Jongin nung regalo nyang panghilod. Hindi talaga ako makaget over nung binuksan ko yun. Sa puti at kinis kong 'to? Panghilod pa?

"Wag ka ng maarte, Kyungsoo." ani ni B.

"Anong panghilod ang pinagsasasabi mo dyan, bebelabs? Hindi yun ang regalo ko sayo! Isang necklace sa maliit na box yun. Bangag ka ba? Sabi ko sayo huwag ka ng magdrugs, e. 'Di ba maliit na box binigay ko sayo bago ako umalis? Paano naman magkakasya ang panghilod sa maliit na box?!" Napanganga ako. Pisti naman kasi. Kung necklace ang regalo nya, nasaan na? No! Napasukan ba kami ng magnanakaw?

"NO! THIS CAN'T BE HAPPENING!" I pulled my hair, "WHERE IS THE MAP? WHERE IS MAP? WHERE IS THE MAP?!" Isang batok ang natanggap ko mula kay Baekhyun. D:

"I'm the map!" ani ni Taehyung.

"Taehyung, nakita mo ba yung niregalo sa aking necklace ni Jongin? Kung nakita mo, sabihin mo sa akin. Sabihin mo! Magsalita ka!" Niyugyog ko ang balikat nya. Mukha tuloy syang nangingisay, "MAGSALITA KA NAMAN! SABIHIN MO KUNG NASAAN OH!" Napatigil ako at napatingin sa daliri ko. "I can't believe this. Bebelabs," Napalingon ako kay Jongin, "Nawawala ang wedding ring natin." Nangunot ang noo nya. And from his looks, hindi sya natutuwa. No.

Nagwalk out si Jongin.

"Lagot ka." bulong ni Luhan.

"Shabu pa, Kyungsoo." ani ni B.

Sinundan ko si Jongin sa kuwarto namin at nadatnan ko syang naninigarilyo malapit sa may bintana. "Bebelabs, hindi ko naman sinasadya, e. Now ko lang napansin. Sabi sayo maluwag. Hindi na vergen ang daliri ko." Niyakap ko sya mula sa likuran, "I'm very sorry. Hahanapin ko yun sa tulong ng mahiwagang mapa. Dejoke. Hahanapin ko yun. Ples, huwag ka ng magalit sa akin oh. Saka akala ko ba, 'di ka na naninigarilyo?"

Tinanggal nya sa pagkakapulupot ang kamay ko sa kanya, "I'm so disappointed with you, Kyungsoo. Sa lahat ng wawalain mo, yung wedding ring pa natin." Matalim na tinignan nya ako bago napailing, "Aalis na muna ako. 'Wag mo na akong hanapin. Nasa bahay lang ako ni Ate Joan." Umalis na sya pagtapos nyang sabihin yun. Boset. In early stage of our marriage, nagaaway na kami. Ang tanga naman kasi eh.

Nagiiiyak lang ako dun.

Nung pinuntahan ko sya kela Ate Joan, wala na sya. Nagpunta raw sa office dahil may emergency. Sinundan ko sya dun pero isang senaryo ang hindi ko inaasahan na makikita ko. Hinahaplos sya sa likod nung sekretarya nya. Nang mag-angat sya ng tingin, nagtama ang mata namin. I walked out. Hinabol nya ako bago makasakay sa elevator pero hinawi ko ang kamay nya.

"May relasyon ba kayo? Pitingini mo ka, bebelabs, ikaw lang sh4patsz na! Ang itim itim ng singit mo! Paano mo nagawa sa akin 'to?! PAANO?!" Pinaghahampas ko ang dibdib nya, "Akala ko ba ako lang?!"

"Wag mong ibahin ang issue, Kyungsoo. Wala kaming relasyon ni Kia." Natahimik kami pareho. Bumukas ang elevator at pareho naming hindi alam kung papasok kami o hindi. Magnunew year na tapos nagaaway kami. "Mas mabuting 'wag na muna tayong magkita." Napaawang ang labi ko dahil sa sinabi nya. "Go home."

"Wala akong pamasahe. Penge."

Dumukot sya ng 20 pesos, "Ito."

/Play the video: wala lang.:)/

Tumulo ang luha ko.

Paguwi ko, sinalubong ako ni Taehyung. "Kyungsoo, nakita ko yung wedding ring mo." Bungad nya sa akin pero hindi ako natuwa. Bakit? Hindi ko alam. Hindi ko maintindihan. "Kyunggie, okay ka lang?"

"Saan mo nakita?" I asked.

"Sa pawnshop, sinangla ni Marimar. Yung katulong nila Jongin. Gagu yun, e. Mabuti nalang nadulas sya sa akin. Kasama nga pala 'tong necklace na regalo sayo." sabi nya't tinapik ang balikat ko. Napaupo ako sa sofa. "Oy Kyunggie, okay ka lang ha?"

"I think so."

"Ganyan talaga, Kyunggie. Hindi naman laging masaya ang buhay may asawa 'di ba? Sometimes, they fuss and fight over small things. Well, they all need is just a strong heart." He smiled, "A strong heart na hindi basta sumusuko." Kinurot ko ang pisngi nya, "A-ARAY KO NAMAN HYUNG!"

"Taehyung, ikaw ba yan?"

"Ano ba sis, si Gretchen Baretto 'to."

"PITINGINI MO, GAGU!" sigaw ko.

Tinitigan ko ang wedding ring namin. Are we giving up already? Nagstay lang ako sa kuwarto ko ng araw na yun. Gising naman ako buong gabi dahil inaantay ko si Jongin pero hindi sya umuwi. Ilang araw syang 'di nagpakita and two days before New Year, umuwi sya. Natanaw ko sya sa pinto ng kuwarto. Tumingala sya at nagtama ang mata naming dalawa. I felt sad and happy.

Humiga ako sa kama at naramdaman ko nalang na pumasok sya. Lumuhod sya sa gilid ko at hinawakan ang kamay ko. "I'm sorry, Kyungsoo. I'm sorry." I felt his lips touched my hand. Bumangon ako and stared at him in the eyes, "Masyado lang akong nainis dahil importanteng bagay sa ating dalawa ang singsing na yun. It's one thing that binds us, forever and always."

Niyakap ko sya, "I'm sorry too."

"Wag ka ng malungkot." He said, "New Year na remember?" Jongin wiggled his eyebrows. Leche talaga 'to. Putukan na. Hinampas ko ang braso nya. "Happy New Year. Namiss kita, bebelabs." Kiniliti ako ni Jongin sa magkabilang tagilaran. Iwas ako nang iwas hanggang sa.. pitingini! Omg!:(

"Jongin, wait! WAIT! MAY KUMAKAGAT KASI SA SINGIT KO! AJUJU!" Nasipa ko si Jongin kaya nahulog sya sa kama. Napakagat ako sa labi ko. Banas naman. Kinamot ko ang singit kong ang kati na ewan. Langgam ba yun o higad? Alam kong makati ako pero ples, tantanan nyo ako mga langgam ah.

New year na, ayaw pa ako tantanan.

Gusto talaga maki-threesome.

"Kyungsoo bebelabs ikaw lang sh4patsz na moa! Maglaba ka kasi ng underwear mo. Side B na yan, now on it's third week pa. Baka manalo ka ng awards at masama sa guiness book of records. New Year na kasi bebelabs ikaw lang sh4patsz na, magbago ka na." Hinalikan nya ang noo ko't umalis.

Tingini ni Jongin. Nilait ako.

"Jongin ah, pasalamat ka mahal kita!"

"I love you too." He smiled.

"Urur, I love three. Hihi. Moa!"