KaiSoo: Let Me In [Completed]

xxx. tricked

Tinignan ko sila pareho. Kaninong kamay ba ang kukunin ko? In the end, inabot ko ang kamay ni Mr. Hwang dahilan para magsalubong ang kilay ni Jongin. Inirapan ko sya. "Salamat, Sir Hwang." nahihiyang sabi ko at saka tinignan ang tuhod ko na medyo masakit pero mabuti nalang at walang sugat. Nasubsob din ang dibdib ko. Napuruhan ang utong ko, bae. Masaquette.

"Magiingat ka sa susunod, Mr. Do." ani ni Mr. Hwang. Kung magusap kami parang wala si Jongin sa gilid namin. Ramdam ko ang matalim nya tingin sa akin. I'm pretty sure nagsusumabog na ang ugat nya kasi napahiya sya. "Are you busy? I wanna show you something." He asked which made me bit my lips. Sinulyapan ko si Jongin and his expression is really indeed in bad-temper.

"Hindi po." sagot ko nang nakatingin ng diretso sa mata ni Jongin. Tatalikod na sana ako para sumama kay Mr. Hwang pero pinigilan agad ako ni Jongin. His expression remains the same. I seriously can't read what he's thinking but I know he's mad. "Just let me go, Jongin." ani ko pero ayaw nyang bitawan ang braso ko, "Ang ganda ko hindi basta-bastang kumukupas. Pero ang pasensya ko, konting-konti nalang!" Nagpalakpakan ang mga tao sa gilid. Naghiyawan pa nga yung iba. Pitingini. Hindi po 'to soap opera! "Bitew ne kese nemen, e. Ane be! Nekekeenes ke ne!" Marahas na hinawi ko yun, "Let's go, Sir."

Sumama ako kay Mr. Hwang nang hindi ko nililingon si Jongin. Bakit ko ba ginagawa 'to? To make him even more jealous? Sa mga koreanobela kasi effective way ito para marealize ng taong mahal mo na mahal ka pa nila. I sighed. Nababaliw na ako. Ang OA ko ba? Dapat ba tinanong ko nalang sya about dun? Pero natatakot kasi ako sa isasagot nya, e. That's also why I'm having second thoughts. I hit my head.

"Uhm, why are you hitting yourself?" Hindi ako sumagot. Hindi ko alam isasagot ko, e. "Is there something wrong between you and," He paused to breathe some fresh sea air, "..your manager? I mean, he looks like he's going to eat us whole awhile ago. Pero parang ayaw mo syang kausapin? Er, here goes my curiousity again." He bowed his head and stared at his feet, moving back and forth. "Ah, I-I'm so sorry for asking."

Ang observant mo, Mr. Hwang.

"Eh kasi Mr. Hwang-" He cut me off.

"Just call me, Jinsu."

Napangiti ako. Awkward kasi I looked up to him as a big boss pero kung gusto nya, edi sge. "Jinsu," sambit ko, "..wala. Hindi naman ganun kagrabe? May hindi lang pagkakaintindihan. Lilipas din po. Onga pala, ano pala yung ipapakita mo sa akin?"

Napatigil kami sa paglalakad sa pampang tapos tinanaw ni Mr. Hwang ang malawak na karagatan with the rays of sunlight landed on his face. Ang puti nya at ang kinis ng mukha nya while Jongin has this bronze skin clour na makinis din. Ah teka, pinagkokompara ko ba sila? Tingini. Bakit? Magkaiba naman sila. Kape at gatas?

"Tbh, wala talaga. I just had a feeling na gusto mong makawala sa manager mo?" Natatawang sabi nya, "Do you have any plans for tomorrow? You might as well check out the shooting venue," He said,  chuckling before continuing, "Er, nandun nga lang si Krystal. I can imagine you two stuck in the same room." Natawa ako. Magsasabunutan kami. Baka makapatay ako ng tao nang wala sa oras. Lechugas.

"I'll check my schedule. Charot." Ngumiti ako, "Mr. Hwa -- Jinsu, nagkakatotoo ba ang panaginip? Nanaginip kasi ako one time and nakakatakot. I even woke up crying. Grabe, kung si Krystal pa yung nandun-" ..tapos nasagasaan ng sasakyan, baka natuwa pa ako, e. Luh. Ang sama ko lang, bakit? "Ahahah, wala, sabi naman nila kabaliktaran ang panaginip 'di ba?"

"Hum, oo. Subconscious natin. Minsan sa sobrang pagiisip o pagaalala natin sa isang tao. Sometimes these are premonitions, serves as a warning." Luh, warning para naman saan? Tinignan ako ni Jinsu, "You know what, Kyungsoo, ang gaan lang ng pakiramdam ko kapag kausap ka. It feels like we already know each other for a long time." Napayuko ako, feeling ko naginit ang pisngi ko. Hindi naman ganun kahirap pakisamahan si Jinsu. Sobrang down to earth. Sa tingin ko, hindi sya ganun kahirap mahalin. Sino namang hindi mafofall sa taong katulad ni Mr. Hwang, hindi ba?

.

.

.
"Maybe it's in your smile."

Asdfghjkl! Haba ng hair ko sa ilong.

"Mama'?" Tingini, Mama' pa ang gusto.

"Yes, bata?" sagot ko.

"Sino pumatay kay Lapu-lapu?"

"Kutsilyo."

✘✘✘

Kabog na kabog ang mahabang buhok ni Rapunzel sa heart-shaped lips ko. The art of seduction. Pagbalik ko sa hotel, nakita ko si Jongin na nakasandal sa gilid ng pinto ng room ko. Napaayos sya ng tayo nang makita ako. "Where have you been?" tanong nya na syang hindi ko pinansin. I was about to open the door but he blocked my way, "Here," Napatingin ako sa inabot nya. Yung cellphone ko, "Ibabalik ko na."

Tinignan ko sya. Poker face. Nang abutin ko yun, pumasok na sya sa loob ng room nya. Napahiga ako sa kama. Pagtingin ko sa phone ko. Wala ng laman ang messages ko. He deleted it all. I let it drop off from my hands pero agad na kinuha ng magring.

From Jongin:

Do you have any paracetamol?

Hala. Bakit may sakit sya?

From Jongin:

Ibili mo ako at dahil mo dito!

From Jongin:

Masama pakiramdam ko.

As always, the dominant Jongin. Utusan na naman ako nito. Bumaba ako sa lobby and ask for some medicine. Binigyan nila ako ng limang tableta. Kumatok ako sa room nya, binuksan nya yun at agad na bumalik sa higaan. Pitingini. Shirtless sya. -LESS! Inilapag ko yung gamot sa bedside table.

"May sakit ka ba talaga? Ito na oh." Hindi nya ako sinagot. Umupo ako sa gilid ng kama. When I was about to place my hand sa forehead nya ay hinawakan nya agad ito at hinila ako. In an instant, nasa ibabaw ko na sya. "Jongin, teka nga, ano ba! Akala ko ba masama ang pakiramdam mo?!" bulyaw ko, exerting an effort to push him pero wala akong laban sa bigat nya. "Ano na naman 'to?!" I had a feeling na sinadya nyang ibalik ang phone ko para pumunta ako dito sa room nya dahil alam nyang hindi ako papasok kasi meron ako.

Meron akong.. sama ng loob.

"I'll ask you a question and you'll answer. Same goes to you, Kyungsoo." He said looking directly into my eyes. Hindi ako makapagisip kasi nararamdaman ko si junjun nya sa hita ko. Umayos ka, pigilan mo ang kalevogan, Kyungsoo! "Now, why are you avoiding me? Tell me the truth!" Nagiwas ako ng tingin, "Sagutin mo ako!"

"Dahil sa narinig ko sa recording pen."

Nangunot ang noo nya, "About Tamara? And how the hell did my pen get into your possesion?" He lifted my chin up dahilan para magtama ang mata naming dalawa. Ang tingin nyang nakakatunaw, "I recorded it before I met you. Have you heard the other recordings?" Umiling ako, "Listen to it before getting mad at me, Kyungsoo."

Muli, inilihis ko ang tingin ko.

Meron pa bang iba? Huminto na kasi ako nang marinig ko yun. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Fuchsia. Ang OA ko nga. The day before he met me pa pala. Ang sarap ihampas ng ulo ko sa pader. Kaasar.

"Eh, ikaw?! Bakit mainit ulo mo kay-"

He cut me off with a passionate kiss.

.

.

.

.
"Because I'm jealous."

Sa wakas, sinabi nya rin. Magdiwang!