Jongin
Nasapo ko ang mukha ko. Sabi ko na nga ba't iipinitin nya talaga si Kyungsoo kahit na ginawa ko na ang gusto nya. I hate that old man! Binalikan ko si Tamara kapalit ng usapang hindi nya sasaktan si Kyungsoo and there's Taeoh and Tamara's sickness. Hindi ko sya magawang iwan dahil sa anak namin. It pains me a lot. Ang hirap mamili.
I groaned. Nag-angat ako ng tingin nang maramdaman ko ang presensya ni Taeoh. Napangiti ako kasi nag-gogoodmorning sya sa akin. Nabubulol pa sya kaya naman nakakatuwang pakinggan. Binuhat ko sya at pinaupo sa lap ko. He pouted his lips.
Now, what does he want?
"What is it, Taeoh?" Napalingon ako kasi may tinuturo sya sa likod ko. Yung chili pepper sa lamesa. Gusto nya yun? Hala. "No, you can't eat those," I told him pero bigla syang umiyak. Hindi ko alam kung paano sya patatahanin. Pinaupo ko sya dun sa high chair at binigyan ng cookies.
Hinugot ko sa bulsa ang bagong CP ko nang tumunog ito. "Hello? Nakauwi na sya? Nakauwi ba sya ng maayos? Nang walang galos? Mabuti kung ganun. No, don't tell him yet. Kailangang mahanap natin ang taong yun. Sya lang ang alam kong maipapanangga para tigilan nya na kami ni Kyungsoo." Natahimik ako, "Do you want to back out? I'm-" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang lumabas mula sa kuwarto si Tamara. "I'll call you."
Napalingon ako kay Taeoh at yung chili pepper na ang kinakain nya. He eats it without even pulling a face. Holy cow! Sarap na sarap sya. Kinain nya yun na parang chocolate lang. Pagbinawi ko naman, baka umiyak sya? I guess, I will have to stuff some food on his mouth. Taeoh has a good appetite just like me.
"It's okay, Taeoh eats everything." Hindi ako nakasagot. Pinabayaan ko nalang na kainin ni Taeoh yung chili. Tinignan ko si Tamara. Namumutla na sya. I know she's been feeling a lot of pain pero hindi nya lang sinasabi sa akin. "Aalis na muna ako. Can you look for Taeoh while I'm away?" Tumango ako at hinawakan sya sa braso nang magawi sya sa akin, "Why? I'm okay, Jongin, if that is what you are worrying about." Hindi ko sya magawang tignan. Alam kong may nangyari sa amin, I'm so stupid. Ewan ko, parang may iba sa akin nung gabing yun. "Goodbye, my Taeoh." She kissed him, "Jongin, nandito ka pa naman kapag dumating ako hindi ba?"
Tumango nalang ako.
Naiwan kaming dalawa ni Taeoh. Binuhat ko sya at binihisan. I just can't help myself. Hindi naman malalaman ni Tamara kung pupuntahan ko si Kyungsoo 'di ba? She'll be out for a few hours. I want to see him. I missed him. Gusto kong makasigurado na okay lang talaga sya. Kung BUO pa ba sya or what. Dun ako mapapanatag. I know his new address. We arrived at less than an hour. Kinatok ko ang pinto ng ilang beses.
Binuksan nya ang pinto.
"Kyungsoo," sambit ko.
"Jongin.."
"Kyungsoo..."
"Jongin...."
"Kyungsoo....."
Pitingini. Walang katapusan.
✘✘✘
Kyungsoo
Kinakabahan akong binuksan ang pinto kasi baka tauhan ni Mr. Kim and this time, tuluyan na nya ako at ipatapon ang SEXY body ko sa Han River. I kennot. Nagulat ako dahil ang bumungad ay si Jongin na buhat-buhat si Taeoh. My knees turns into jelly just by seeing him. Pero naalala ko yung sinabi ng father nya; "You're just a pawn who always gets into my way. Leave my son. If not, he'll go down with you. I'm capable of hurting my own son, umayon ang ang lahat sa plano ko." What to do?
BINABASA MO ANG
KaiSoo: Let Me In [Completed]
FanfictionDo Kyungsoo was suffering from deep agony and frustrations, keeping the reason to himself, he left the man he loves, Kim Jongin. Now he's back, will Jongin let him back into his life again? Find out.