KaiSoo: Let Me In [Completed]

xxv. anxiety

Kyungsoo

His lips quirked up, "I know," He lifted my chin up. Wait! No! "Isinga mo na yang sipon mo, Kyungsoo. Ples lang. Baka hindi ka na makahinga nyan."sabi nya at saka napaface-palm. Kinuha ko yung tissue ko at suminga. "Inom ka ng gamot after. May baon ka ba dyan?" He added.

Napangiti ako. Tingini. Kilig ang utong ko.

Tumango ako at nilabas yung small kit ko na may lamang gamot. "Jongin," I called in a low voice, "..hindi mo na naman kinain yung niluto ko para sayo." Pangalawang beses na nyang inisnob ang luto ko. I was really hoping na kakainin nya man lang or titikman kahit ilang subo lang pero wala. Nandun lang sa desk nya. Kung sino man kakainin nun dun ngayon, tutubuan sya ng pigsa sa ilong. "Sayang ang efforts ko."

Hinawakan nya ang braso ko, "Then, lets eat it." Hinila nya ako papasok ng catering office at hinanap si Noona, "Ah, noona, mauna na kami. Babalik kami sa office. I still need to talk to Dad about the funds." Pagsisimula ni Jongin. Ngumiti si Noona Joan at tinapik ang balikat nya. "Kaya mo na ba from here? Just take a cab, okay? Bibisitahin ko nalang kyo."

"Hindi na ako bata. Mas matanda pa ako sayo, Jongin. Goodluck sa presentation. Please, don't let anger get into the way. Dad will surely criticize your presentation and that's nothing personal. Keep that in mind, lil bro." Noona Joan reminded at napasulyap sa akin, "And nice seeing you again, Kyungsoo." Ngumiti lang ako sa kanya. Kahit kelan ang bait ni Noona sa akin. Before, lagi nya pa akong nilulutuan ng pasta. Mahilig kasing magluto si Noona Joan and tbh, ang sarap ng mga luto nya.

"Goodbye, Noona."

Lumarga kami pabalik sa office. Saktong kakatapos lang ng lunch break. Lumapit ang secretary nya nang makapasok kami sa loob ng cubicle. "Sir, 2 o'clock po pala ang meeting nyo with the chairman. Ah, kakain pa po kayo? Magpapadeliver na ba ako o tapos na kayong kumain?" tanong nito. Hindi ko makita ang pangalan nya sa suot nyang ID nya. Sinuri ko ang suot nya. Tatlong dangkal lang ata ang haba ng skirt nya mula sa tuhod nya. I forgot to mention her cleavage. Ito ba ang secretarya nya?

"It's okay, Kia. Meron na akong lunch dito." Napatingin si Ria sa hawak na paperbag ni Jongin at tumango nalang. "Dun tayo sa conference room." sabi nya at kinuha yung macbook nya. Umupo sya malapit sa may bungad at tumabi ako. "Anong luto 'to?" tanong nya habang binubuksan nya yung laptop. Hindi ako sumagot. Tinignan ko lang sya. "May dumi ba ako sa mukha? Don't start, Kyungsoo." He said, grinning.

"Dapat kay Kia nakasaya sya hanggang sa may talampakan tapos nakaturtle neck at leather shoes. Pwede rin magfilipinyana sya o hanbok. Masakit sa mata ang suot nya. Naaalibadbaran ako sa ka-" Napatigil ako sa pagsasalita dahil bigla nya akong sinubuan ng kimchi. Nahampas ko sya sa braso nya, "May sipon ako baka mahawa ka." Naalala kong isang spoon and fork lang pala ang dala ko dahil malandi ako.

"Tumigil ka na baka halikan kita."

"Nemen eh!" Hinampas-hampas ko sya.

Bakit ang landi ko?

Napalunok ako dahil sa sinabi nya. I tried to control myself dahil nasa opisina nya kami. Walang pinipili pa naman 'tong si Jongin. Tutok na tutok sya sa macbook nya habang may tinatype dun. Napatingin ako sa relo ko, one hour to go bago ang meeting nya with his Dad. Five minutes na ang nakalipas pero hindi nya ulit ginalaw yung niluto ko. Panget ba ang lasa? Hindi nya gusto? Ang daming tanong sa isip ko. Sabihin nya kung hindi.

"Jongin," sambit ko.

"Uhm?" tanong nya still with his eyes fixed on the screen. Pinakiramdaman ko sya. I waited for a few minutes. Hindi nya pa rin ginagalaw kaya niligpit ko na sa inis ko. I knew this would happened. "Oh, bakit mo nililigpit? Hindi pa ako tapos." Pinigilan nya ako pero hindi ko sya sinagot. Ilang oras ko prinepare yun tapos ganun lang? Snob lang nya? Tingini, bae. Masaquette.

"Itong kendi, pangtawid gutom!"

Inabutan ko sya ng isang snowbear saka lumapit sa pinto dala-dala yung paper bag na pinaglagyan ko ng mga tupperware pero bago ko pa mabuksan yung pinto ay napigilan nya ako. "Kakainin ko na, okay? I was just finalizing my presentation. I need to get this, Kyungsoo." Binitawan nya ang kamay ko, "I'll eat it. It's doesn't taste bad, kung yan ang inaalala mo. Now," Kinuha nya yung paper bag, "..give it back."

Umupo ulit sya at nagsimula ng kumain. Napangiti ako dahil dun. Fork ang gamit nya at spoon yun akin. Pisting sipon kasi, hindi tuloy makatsansing. "Jongin, may sauce sa gilid ng labi mo." sabi ko at tinuro yung parte. Pupunasan ko na sana kaso pinigilan nya ako. Ayaw nya?

"Wipe it.. with your lips."

Asdgjlkl! Jongin, don't do this.

"Ha?"

"You heard me. Wipe it."

Napaisip ako ng ilang segundo bago ako lumapit para gawin ang gusto nya. My lips touched his pero kinagat nya ang labi ko. "Aray" bulalas ko pero nginisihan nya lang ako. "Namumuro ka na sa akin ah? Weg keng genyen." I told him. Naubos nya yung pagkain kaya ang saya ko. MagpapaAngel's burger ako! "Tungkol saan ba-" A knock on the door cut me off. Sumilip ang secretarya nya. Tingini. Istorbo lang ah?

"Sir, Chairman wants to talk to you now. Set up ko na po ba?" She said, glancing at me. Hindi naman rudely pero nagtatanong. Dahil sa sinabi nya, niligpit ko na yung mga tupperware. Busy si Jongin and ayokong makigulo. Siguro, I'll just wait for him to show up in our apartment since wala kasi akong phone dahil hindi pa rin kasi nya binabalik sa akin, e.

Wala tuloy bagong selca.

"Okay, Kia." Lumabas si Kia nang sabihin nya yun, "Ah, Kyungsoo, here." Inabot nya sa akin ang isang susi, "I bought a condo near your place few days ago. Antayin mo ako dun." Inabot ko yung susi. Lumingon ako kasi baka may nakarinig pero wala. I only nodded as an answer. Pagkatapos nun, lumabas na ako. Hindi ko mapigilang hindi magpaisip ng next.

Laterly, bumukas ang elevator sa lobby at nakasalubong ko ang isang babaeng suot ay dress na pula. "K-Kyungsoo?" Hinubad nya ang sunglass na suot nya. "It's you. Ang gwapo mo pa rin!" My forehead wrinkled. Sino ba 'tong impakta na 'to? DYOsa ako! Sino nagsabing gwapo ako?

"Parang kilala kita? Nakita na kita-"

"Sa panaginip mo. Hihi."

"Bangungot na yun," bulong ko sa hangin, "Namumukhaan kita. Parang ikaw yung nakita ko sa LRT? Yung nakapaskil dun na MGA PINAGHIHINALAANG MAGNANAKAW." Hinampas nya ako sa braso, "Pitingini mo ah!? Suntukan nalang ano!? Sabunutan!?"

"Still the same Kyungsoo. Si KC 'to."

"KC?" Pak. Run for your lives!

"Teka, san ka pupunta? Namiss kita!"

"Urur ka," Yayakapin nya sana ako pero tinapal ko ang palad ko sa noo nya. "KC, ang manyak mo pa rin! Yang noo mo ay parang sinag ng araw," Napatigil sya sa pagattempt na yakapin ako. Si KC ang masugid kong manliligaw. Gagawin nya raw akong totoong lalaki pero walang nangyari. Nganga. "...nakakasilaw! Lumayo ka! Inamoka talaga!"

"Ito naman oh." She pouted, "Pahug na bilis, isa lang!" Pinigilan ko ulit sya. She's starting to pester me again. Ayoko na no. Masyado syang masakit sa utong. I criiiii. Natulak ko sya dahil pinisil nya ang pwet ko. Pitingini. Ang manyak talaga nito, e. "Hahaha. Crush pa rin kita, Kyunggie."

"Pakyu. Bakit ka ba bumalik dito?"

She chuckled, "Yung hinahandle ko kasing talent may nakuhang project dito." sagot nya. Hinahandle nyang talent? Does that mean, ang bagong magiging cover girl ng Bacheler Magazine? "Gusto na rin nya kasi bumalik for good. She suddenly wants to give up her career over something which I don't clearly know." She sighed heavily.

"Sino ba yung talent mo?"

It took her a few minutes to answer;

"Si Tamara. Tamara Park."

Feeling ko, tumigil ang mundo ko.

SYA?!