Jongin chuckled amazingly, "Now, let's play hide and seek, Kyungsoo. I'll count to ten, magtago ka. Kapag nahanap kita," He paused, his lips just an inch from my ear. I could feel his breath on my neck. "Yari ka."
Parang nafroze ang katawan ko sa sinabi nya. Dumadagdag pa yung hininga nya sa leeg ko. Lalo tuloy akong, naeexcite. Ano na naman kayang nakain ni Jongin? Ang active nya today. Nagflanax ata. "Jongin, 'di ba sabi mo may kukunin ka lang dito? 'Wag mong sabihin na pumunta lang tayo dito para manuod ka ng forn at-" Napatigil ako, "Yun na yun."
Hindi nya ako sinagot, "One."
Pitingini. Game na ba? "Teka, daya!"
"Two, four."
Napatingin ako at nakangisi sya. Daya!
Tarantang tumayo na ako at lumabas ng silid na yun. Palinga-linga ako sa hallway; thinking of where to hide. Too short lang ang counting kaya sa malapit nalang ako magtatago. Pumasok ako sa kuwarto nya sa tabi nito. Madilim. Hindi ko na binuksan ang ilaw at naghanap agad ng matataguan. Naalala ko yung dark room na nakatago rito. May pinto kasi yun na hindi mo agad mapapansin na pinto pala sya kasi kakulay nya ang wall paint. Wala syang door knob. Sliding lang sya. Inside, puro pictures.
Photography kasi ang gusto ni Jongin.
Taking pictures is his hobby.
Naramdaman ko ang presensya ni Jongin kaya agad na pumasok ako dun. Madilim. Dark room nga, e. Saka wala ng ilaw kasi kung bubuksan ko, mahahanap nya agad ako. Pahard to get ang peg ko. Leche pero naeexcite ako. Bakit ba ang landi ko?
Parang paralisadong ginalaw ko ang paa ko. Tila ba gusto lang nitong tumayo sa may pinto. May naaaninag akong mga nakasabit which I know for sure are all pictures taken by him. 'Wag naman sana magpakita dito si shutter. E, I forgot her name. Napalingon ako sa gilid at muntik na akong mapasigaw. Mabuti nalang at natakpan ko agad ang bibig ko. Pitingini naman kasi, e. Akala ko may tao. Salamin lang pala.
Matakot daw ba sa sarili, Kyungsoo?
"Kyungsoo, yuhoo."
Zombie named Jongin is approaching..
Lumakad ako papasok pa at nagtago sa likod ng isang counter. Maya-maya lang naramdaman kung bumukas ang pinto't pumasok ang liwanag ng ilaw, touching some places of the Dark Room. Sumiksik ako't niyakap ang tuhod ko. Kapag nahuli nya ako.. alam na dis. Jongin, hanapin mo ako, bae. Nandito ako sa likod ng counter.
"Kapag hindi ka nagpakita, yari ka pa rin." Jutanginang yan, ano ba talaga? Magpakita o hindi? Gulo ng lahi ni cumjong. "Naaalala mo ba 'tong lugar na 'to? This room used to be our playroom, Kyungsoo. We used to do it here. You used to scream my name out loud here where no one could hear you." Nai-gala ko ang paningin ko sa kabuohan ng Dark room, soundproof kasi 'to. "I'm sleepy yet, I desperately want you." Napalunok ako dahil sa sinabi nya. Nangeengganyo ba 'to?
Lalabas na ba ako?
Mukhang pahihirapan nga ata ako nito.
Pahihirapan umuwi.
Naramdaman ko sya sa may kanan ko kaya umurong ako pakaliwa. "Naaamoy ko ang pabango mo." He added as his footsteps stopped just a few inch away from me, "Okay, don't show up yet, let me find you. And when I do; you. me. bed. now." Napakagat ako sa labi ko. He really knows how to make me stirred up with so much nervous and excitement.
Rapist ang peg, Jongin.
"Hik." Napatakip ako sa bibig ko.
Pitingini kang hikbi ka! ;;AA;;
Gagapang pa sana ako palayo kaso nahawakan ang braso ko, "Got cha," Sa isang iglap lang, napasan nya agad ako sa balikat nya. "Hindi mo man lang ako pinahirapan." Nakangising sabi nya saka hinubad yung white shirt nya habang nakatingin sa akin. Napansin ko ang namamasa kong kagat sa balikat at braso nya dahilan para mapabangon ako.
Ipinadaloy ko ang daliri ko dun.
"Does this still hurts?" I asked.
"This is just nothing compared to what you did few years ago." He said without any expression on his face. Napayuko ako but he held my chin up. So, ganito nalang ba 'to? Ipapaalala nya sa akin yung ginawa kong pag-iwan sa kanya dati? 11 days na ipaparamdam nya sa akin yung regrets? Yung sakit na binigay ko? My selfishness.
Nasaktan din naman ako. I had no choice. I need to do that. Naiiyak ako. I tried to be strong pero para akong pinapatay, e. Ilang beses na sinasaksak ng tingin ni Jongin sa twing sasabihin nya yun. Well, I can't blame him.
"J-Jongin." I bowed, "..mapapatawad mo pa ba ako?" Hindi nya ako sinagot, "Hurt me then," I pulled him closer, whispering this on his ear. "If that's the only thing that could ease the pain buried deep in you. Mag-aantay ako until handa ka ng patawarin ako." Pagkatapos kong sabihin yun, dinampian ko sya ng halik sa pisngi. I felt his warm hand on my back.
"How can you do this to me, Kyungsoo?" I felt his forehead on my shoulder, "Mixing me with so much anger," His lips travelled up to my neck giving me this shiver, "...and wanting." He whispered. Tinitigan ako ni Jongin sa mata. "I should be hating you." His prying eyes went down to my lips, I sucked in a breath. I closed my eyes as he cupped my face, resting his forehead on mine. I waited for a few seconds, desperately wanting for his lips to touch mine.
Kim Jongin. I'll fix you.
"Now pleasure me, Kyungsoo " He said in a low voice almost whispering in thin air. He grabbed my hand and placed it onto his stomach before invading my lips again. His kisses went more agressive. Ipinahiga nya ako sa kama habang pinaggigitnaan ng kamay nya with his eyes never left mine. Kung laser lang ang tingin nya, kanina pa ako patay.
Gumapang ang kamay ko sa pants nya pero napatigil.
"Teka, Jongin." Parang wala syang narinig. He still continued peperring kisses on my neck. "Jongin, wait." Hindi pa rin sya tumitigil. Pisil dito, pisil dun. "Jongin, sandali! May kumakagat sa itlog ko! Litsi!" Napabangon ako at agad na hinubad ang pants ko. Ito ang napapala ng hindi hinihingi ang undies. Narinig kong natawa si Jongin. Syet. Ang epic fail.
Nandun na, e. Langit na, bruh.
Badtrip na, langgam 'to!
"Just say, please." Jongin said, smiling.
He smiled. He smiled so lightly.
Napatalikod agad ako at hinila yung shirt ko pababa. Nakaexpose pala ang katawan ko sa kanya. Ngiting-ngiti naman yung isa. He is grinning right now, I know that. Ugh. I bit my lips, breathing hard. "P-Please?"
Naramdaman ko ang braso ni Jongin na pumulupot sa akin. "Good answer," Nakita kong hawak nya yung undies ko. Kukunin ko na sana yun pero iniwas nya sa akin at hinagis na naman kung saan. "But... you seriously don't need it right now." After he said that, he spanked my butt.
Jongin, ihagis mo pa. Inamoka.
I suddenly felt his length poked my behind. Napaismid ako't nakalmot ko tuloy ang kamay nyang nakapulupot sa akin nang idin-diin nya sa akin yung ano nya. Fvck, Kim Jongin. You really are a sex god. "Jongin," ungol ko.
BINABASA MO ANG
KaiSoo: Let Me In [Completed]
FanficDo Kyungsoo was suffering from deep agony and frustrations, keeping the reason to himself, he left the man he loves, Kim Jongin. Now he's back, will Jongin let him back into his life again? Find out.